The biggest step in my life {Whitelion}

Witte sneeuwvlokjes dwarrelde neer uit de hemel en bedekte de grond met een wit tapijt. Nightbreeze hief haar kop en bekeek ze aandachtig. Sinds ze wist dat ze zwanger was bekeek ze de wereld met heel andere ogen. Het leek alsof de sneeuwvlokjes dansten, lachten, omdat ze kittens verwachtte. Kleine, lieve bolletjes haar. Ze zou ze alles leren en zou de beste moeder ooit zijn. En Whitelion zou haar daar bij helpen, het kon niet anders dan dat hij de vader was. En daar had ze helemaal geen problemen mee.
Al een tijdje geleden had Night hier afgesproken met haar... Partner. Het was zo raar om te bedenken dat ze nu partners waren. Whitelion was geweldig. Hij was stoer, knap en lief. Hij was gewoon de meest geweldige van het hele woud. Maar het begon er op te lijken dat hij niet zo'n goed gevoel voor tijd had. Niet dat dat erg was! Voor de rest was hij geweldig, maar ze begon nu toch wel héél nerveus en ongeduldig te worden. Want stel dat hij niet zou komen opdagen? Of dat hij helemaal niet blij zou zijn met de kitten?
Waarom kon Nightbreeze niet gewoon haar rustige zelf zijn? Whitelion maakte haar zo onzeker en onrustig, en daar voelde ze zich zo bloot bij. Maar misschien was dat dan ook het goede, dat ze bij hem haarzelf kon zijn. Weg met de maskers en de verkleedpartijtjes, bij hem ging ze als haarzelf.

De zwarte poes had hem aten weten dat ze hem wou zien bij de outlook rock, en dus was Whitelion ernaar onderweg. Hij vroeg zich af waarom ze zo graag wou dat hij naar daar ging, in plaats van gewoon in het camp te blijven. Maar ja, poezen waren nu eenmaal vreemd. Hij schakelde over in de sprintmodus en zijn grote lijf ging zo snel het kon. Uiteindelijk zag hij de outlook rock staan. De grote, sterke kater klom erop en zag Nightbreeze duidelijk staan in de witte sneeuw. "Hallo", glimlachte hij warm.

~Woep woep, flut x'D

"Hallo" Een brede glimlach verscheen op Night's gezicht toen ze deze stem hoorde. Zachtjes spinnend wreef ze met haar kop over zijn flank. "Whitelion," Haar lach werd nóg groter toen ze deze woorden zei. "Ik heb geweldig nieuws."

"Whitelion", spinde de zwarte poes terwijl ze haar kopje tegen zijn zij duwde. Als ene echte gentleman -euh, cat- legde hij zijn witte kopje op tegen haar. "Ja?" Zijn stem klonk warm en zacht anders dan hij meestal klonk. Maar ja, hij kon nu eenmaal goed acteren. "Ik heb geweldig nieuws." Hij zette een glimlach op en keek recht in haar ogen. "En dat is?"

"En dat is?" Even overviel de twijfel haar. Wat nou als deze kat helemaal geen behoefte had aan kits? Het was ook zo snel.. Veel sneller dan Night dacht dat het ging bij relaties. "We.." Even slikte ze. "Whitelion, we.." De zwarte poes haalde diep adem en opende nog één laatste keer haar mond. "We zijn zwanger." Afwachtend keek ze hem aan. Zelf wist ze het ook nog niet zo lang, maar als de beweringen van de Medicine cat waar waren zou het niet lang meer duren voor ze de Nursery in kon. Dat wou zeggen dat ze sneller eten zou krijgen, maar ook dat de clan harder zou moeten werken. Gelukkig zat Newleaf er eindelijk aan te komen. Dan zou er meer prooi komen.

~OMG 2000e POST IK FLIP HELEMAAL VANBINNEN

Edit: 1100, ook goed -_-

"We" de poes slikte even. "Whitelion, we.." De witte kater keek haar schuin aan en zette voorzichtig een stapje dichterbij. "We zijn zwanger." Het duurde even tot de woorden tot hem doordrongen. Zwanger? Wacht eventjes.. "We zijn zwanger?", herhaalde hij, niet helemaal zeker of ze het echt zo gezegd had. "WE?" Hij fronste en keek haar aan met zijn verschillend gekleurde ogen. Uiteindelijk schudde hij zijn kopje en keek hij haar weer normaal aan. Hoe dan ook. "Je bent dus zwanger? Van mij?", vroeg hij, als bevestiging. Langzaam kwam hij dichterbij, tot hun kopjes elkaar raakten. Hij duwde zijn snuit in haar nek en zei: "Dat is geweldig!" Man, hij was toch zo een goede acteur...

"We zijn zwanger?" Night knikte aarzelend. "WE?" De zwarte poes verschoot een beetje toen hij dat zei. Hij klonk helemaal niet zo blij als ze had gehoopt.. Hij klonk ook zo verrast. Dat zou je toch niet verwachten? "Je bent dus zwanger? Van mij?" Vroeg de kater, nu een stuk rustiger. "Ja" Gaf Nightbreeze als antwoord. Langzaam kwam hij dichterbij, zo dichtbij dat hun koppen elkaar raakten. "Dat is geweldig!" Haar ogen glinsterde blij toen White dit zei. Een glimlach verscheen op haar gezicht. "Ja, dat is geweldig." Lachte ze.