And so we meet again {Tallpaw}

Thistle was op jacht gestuurd. Mokkend liep ze door het bos, waar de zon nauwelijks door de takken scheen. Ze was chagrijnig, en het hielp ook niet dat ze niets had gegeten. De kater die ze voor haar zag maakte haar toch weer glimlachen. Tallpaw, een van de weinige katers die aardig tegen haar deed. "Hey Tall!" Ze glimlachte, en keek hem vrolijk aan.

Flutpostje...

De kater liep er maar gewoon, niet moe, niet over enthousiast, gewoon random lopen. Dat lopen bracht hem echter wel naar een van zijn vrienden, net wat hij nog nodig had eigenlijk. Aangezien de kater best wel lonely was vandaag, zijn wond genas goed, maar de trainingen verliepen langzaam aangezien Frostlake het ook gewoon druk had, en dat maakte Tall niet uiterst veel uit, hij trainde zelf wel. De kater liep naar de poes toe, en verwonderde zich weer over haar uiterlijk, veel points zag je niet in de clan, en Thistle was wel meteen een goede point, het stond haar goed. "Hey," Groette hij terug, en ging naast haar staan, "Hoe gaat 'ie?"

"Hey," Zei de kater, terwijl hij naast Thistlepaw kwam staan. "Hoe gaat 'ie?" "Prima, en met jou?" Ze was redelijk moe, en had nauwelijks geslapen. Ze viel zowat om."Gaat het goed met trainen?" Vroeg ze vervolgens maar, om het gesprek voort te zetten. Ze leunde tegen een boom, en sloot haar ogen even. Ze had zo in slaap kunnen vallen. Ze opende haar ogen, en keek Tallpaw recht aan. Ze vroeg zich af hoe hij van die mooie amberkleurige ogen kon hebben, terwijl zijn moeder grone had en zijn vader blauwe. Misschien iemand anders in zijn familie? Ze was echt te moe om te jagen, en wou niets liever dan haar warme, comfortabele nest. "Tallpaw?" Haar ogen keken vragend. "Vind jij mij een... Eh, fishface?" Vroeg ze. Ze wou eerlijk antwoord. Het was namelijk best apart, sinds ze soms best gemeen kon zijn.

Hij knikte, en stak trots zijn borst vooruit toen de poes naar zijn trainen vroeg. "Daarmee gaat het uitstekend," Miauwde hij trots als antwoord, daarna ging zijn blik weer naar de poes met een nieuwsgierige blik. "Wat is er?" Vroeg hij, en luisterde toen aandachtig naar de vraag met stijgende verbazing, "Waarom zou ik?" Vroeg hij verbaasd, waarom zou ze dat überhaupt aan hem vragen?