teach me {strawberry}

"Dit soort technieken zijn vooral handig in tijden waar je reukzin zal falen," legde de poes uit. En als het aan Snow lag gebeurde dat vaak, niet alleen met sneeuw of regen, haar reukvermogen was gewoon niet al te goed, maar ieder zijn plus en minpunten. Maar ze was blij dat ze dingen leerde die ze er in plaats van nog kon doen om prooi te vinden. Ze merkte dat haar mentor een klein sprintje trok dus deed ze rustig mee. Enkel ging ze te snel. Ze rende voorbij haar mentor. Man, ze hield echt van rennen. Even beet ze op haar lip en liet haar passen toen wat trager gaan zodat ze weer achter de poes kwam. "Sorry" zei ze zacht, het was niet de bedoeling dat ze voor Strawberry terecht zou komen Ze hield gewoon van rennen.

Wat verbaasd hief Strawberry haar kopje toen haar apprentice haar opeens voorbij spurtte. "Snowpaw, wacht!" Miauwde de snowshoe poes met een lichte frons. Gelukkig stopte de apprentice wel net op tijd en Strawberry zuchtte opgelucht. "Als je nog veel verder gerend was, was je naar beneden gevallen, de kuil in." Miauwde Strawberry op licht geamuseerde toon, waarna ze met haar poot haar apprentice tot een halt dwong. "Als je door deze struiken heen loopt, ben je bij de kuil, ga maar voor." Miauwde Strawberry.

Voorzichtig keek ze Strawberry aan toen die zei dat ze dan naar beneden was gevallen. Dat moest betekenen dat ze er waren. Ookal kwam het er iets anders uit. Snowpaw glimlachte even en verzette haar poten door de bosjes heen. Bij de rand bleef ze even staan maar sprong toen de kuil in. Als ze liep dan viel ze waarschijnlijk wel, ze kende haar eigen blunders inmiddels. Even gingen haar ogen rond voor ze afwachtend naar haar mentor keek. Wachtend op wat die zou zeggen.

Strawberry zag hoe haar apprentice naar beneden sprong en besloot zelf maar gewoon naar beneden te glijden. Het mulle zand gaf nauwelijks weerstand en maakte zachte knars geluiden onder haar poten. Eventjes liet ze haar blik over de kuil glijden waar niemand aanwezig was, verlaten. Waarschijnlijk te koud of te vroeg. "Dit is dus de zandkuil, waar veel mentoren en apprentices hun gevechtsaanvallen oefenen. Het zachte zand zorgt ervoor dat je niet hard valt. Wij gaan hier vast ook nog wel eens trainen." Vertelde Strawberry op rustige toon.

Snowpaw keek om naar Strawberry toen die naar beneden kwam glijden. Zelf richtte ze haar blik op het zand onder zich en luisterde aandachtig naar de uitleg. Gevechts trainingen hier. Ze keek even naar haar mentor en keek toen weer naar de ondergrond. Stevig zette ze haar poten neer en zette haar poten iets verder uit elkaar. De houding die ze gebruikte voor ze aan ging vallen. Ze voelde het zand onder haar verschuiven maar minder dan ze had gedacht. Okey dan, dan was het niet zo slecht. Meteen trok ze haar houding terug en keek op naar Strawberry. "Ik kan niet wachten" zei ze rustig.