{Leafbreeze} Oh no not you again.

Met een geërgerde grauw explodeerde Smokebreath uit de struiken, een felle achtervolging inzettende achter een muis aan. Normaal zou hij zichzelf voor gek verklaren, om zoveel moeite te doen voor een miezerige muis. Maar op dit moment kon zelfs een miezerige muis levens redden, dus was hij voor nu maar gek. Ondertussen was hij Fourtrees op gerend en wist hij eindelijk de muis bij de nek te grijpen en deze te kraken. Het had veel moeite gekost, maar het was hem gelukt, hij had z'n muis.

{Jij je zin Bo, xD hier is je topic.}

Auwtsch, haar buik deed echt veel pijn. Die verdomde Choppedpaw ook... Op een dag zou ze de kater pakken, en dan zou hij wensen dat hij haar nooit had aangevallen. Intussen was ze gelopen naar de Fourtrees, ze had het gevoel dat ze op haar rug wou liggen, maar dan zou iedereen haar wond kunnen zien, en dat wou ze liever niet. Op dit moment zat er een korst op, en de medicine cat wist er niks van, maar die ging regelmatig weer open als ze teveel deed. Ze rook echter ShadowClan, en ze zuchtte even diep. Ze zouden hier toch niet mogen vechten, dus ging ze zitten. Zitten was het meest verlichtend voor haar op dit moment. Toen ze echter zag dat het Smokebreath was, ex-medicine cat van ShadowClan die een muisje aan het achtervolgen was moest ze een beetje giechelen. "Mooie vangst Smokebreath!" riep ze naar hem toe. Zou ze opstaan...? Ach, wat zou het ook uitmaken. Ze stond rustig op, maar ze kon niet vermijden dat ze een pijnscheut in haar buik voelde, waardoor ze even in elkaar kromp, en op haar lip beet.

De rijkelijke smaak van de muis vulde zijn gehele mond en deed deze wateren. Het was een verschrikkelijk grote verleiding, gewoon op dit moment waar niemand het kon zien de muis te verorberen. Maar toch was het oneerlijk naar de clan. Dus met een zucht gaf hij zich gewonnen en probeerde hij de verleiding te weerstaan. Een plotselinge stem, eentje waarvan de eigenaar als irritant in zijn mentale boekje gezet had. Geërgerd keek hij meteen op en liet zijn muis vallen. "Kom ik nou nooit van je af?" Bromde hij haar toe, maar toen zag hij hoe ze ineen kromp, voor een moment. Een andere kat was het misschien ontgaan, maar een getraind medicine cat, zelfs een ex-medicine cat, zag dit wel degelijk meteen. "Gewond zitten op fourtrees, hoe verstandig." Miauwde de kater, zijn ogen vernauwd. "Wat heb je nu dan weer gedaan?"