Hyperrrr

Met grote pootstappen baande hij zich een weg naar de prooistapel toe. Bij elke stap die hij nam rimpelden de vele spieren die hij had verdient aan hard werken onder zijn pels. Hij gaf dan ook toe dat hij de laatste tijd niet veel had gedaan, en dat zijn spieren gekomen waren in de tijd dat hij nog ruzie had met zijn huidige partner, Shrewstar, toen Shrewleap. Hij wist nog goed hoe hij elke dag erop uit ging om beter en sterker dan Timesong te worden. Echter had die kater zich al bij Starclan gevoegd, en had hij, tot zover hij wist, geen concurrentie meer wat Shrewstar betrof. Net toen hij een duif uit de stapel wou grissen hoorde hij een luid geschreeuw in zijn oor. "Heeeey Pap!" Door de plotsheid van de stem van zijn zoon, was de kater een halve meter achteruit gesprongen. Zijn nekharen stonden overeind en zijn nagels had hij de grond ingeslagen. Pas toen hij doorhad dat het Tallpaw maar was, en geen schijnbare aanval, gingen zijn haren weer liggen. "Wees de volgende keer wat stiller, als je wilt." Mauwde hij geërgerd terwijl hij even met zijn staart in de lucht sloeg. Hierna wierp hij een vriendelijke blik op zijn zoon, en raakte hij even de schouder van Tallpaw aan met zijn staart. "Maar goed, hoe verlopen je trainingen?"

"Goed pap," Hij hoorde dat de kater enthousiast was geworden van zijn nieuwsgierigheid, iets dat hem even deed grijnzen. Hij was nooit de beste vader geweest, maar begon toch stilletjes aan zich meer aan te passen aan die rol. Wolftail wist dan ook dat dit zijn laatste kits zouden zijn, aangezien hijzelf en Shrewstar al ouder begonnen te worden. Niet dat hij vond dat zijn partner al versleten was, dat helemaal niet! Maar hij vond zelf om eerlijk te zijn dat drie liters wel genoeg was. Het zou Shrewstar's gezondheid misschien ook beginnen aan te vallen als ze nóg eens kits zou krijgen, en dat was wel het laatste wat hij wou. Zij was een van de weinige katten die hij koesterde in zijn hart. "Niet dat het zo fijn is dat ik een mentor moet delen," Het was Tallpaw die hem terug uit zijn gedachten sleurde. Hij zag dat de kater er toch wel mee inzat, en besloot even met zijn staart op de flank van zijn zoon te tikken. "Als je wilt kan ik je er wel eens apart mee op uit nemen, dan laat ik je wel de beste plekjes om te jagen zien." Hij knipoogde even, maar stelde zich nadien weer wat serieuzer op. "Maar het gaat goed dus," Zijn heldere blauwe ogen keken even vrolijk als die van zijn zoon, en met een zucht ging hij weer zitten. "Hoe gaat het tussen jou en Runningpaw trouwens? Ik heb gehoord dat er wat problemen waren." Wolftail fronste zijn wenkbrauwen en priemde zijn blik in die van Tallpaw. Bij de vorige nestjes was het ook uit de hand gelopen, en dus zou hij er alles aan doen om het bij hun laatste nest te voorkomen. Hij wou niet dat hij nog eens door zoiets moest gaan, maar boven dat wou hij ook niet dat Shrewstar nog eens zo iets moest meemaken.

"Wilt u dat?!" Nog steeds was de massieve kater bereid om dat te doen, en knikte hij ook instemmend op de vraag van zijn zoon. "Awesome!" Een zachte glimlach stond op zijn gelaat gegrift, blij zijnde omdat Tallpaw het leuk vond dat hij tijd met hem wou doorbrengen. "Ehm.. Niet geweldig eerlijk gezegd," Zijn blik ging wat bezorgder staan bij die woorden. "Hoezo?" Vroeg hij oprecht nieuwsgierig terwijl hij zijn kopje schuin hielt. Hij had alleen maar gehoord dat er iets was gebeurd tussen die twee, maar voor de rest had hij niet de precieze details te horen gekregen. Als er echt iets aan de hand was dan wou hij dat graag weten, zo snel mogelijk.

"Ehm.." Begon de kater, duidelijk onzeker zijnde over wat hij moest zeggen. "Ze vindt het volgens mij niet zo leuk dat ik vrienden heb," Bekende hij uiteindelijk. Wat verbaasd haalde hij zijn wenkbrauwen op en verliet een zachte 'oh' zijn mond. Dus eigenlijk was het niet zo'n erge situatie? Gewoon wat jaloezie? Wolftail greens bij de gedachte dat Runningpaw misschien jaloers was op de vrienden van Tallpaw, maar besloot om dat even achterwege te houden. "Ze is vast gewoon bang dat je haar zult vergeten nu je zoveel nieuwe vrienden hebt." Mauwde hij rustig, zo kalm als hij maar kon. Wolftail wist dat het niet aan hem was om de adviseur te spelen, maar besloot dat dit toch het beste was om nu te zeggen.