Flowers and Rivers {Ternpaw}

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

Meltdawn wandelde naast het riviertje. Hij staarde naar het ijs die het mooie water bedekte. De kater liep droomloos verder. De wereld ging aan hem voorbij. Hij hoorde zelfs de pootstappen niet. Melts maag knorde en ergens hoopte hij dat het snel lente zou worden.

{Flut}

♠

Met voorzichtige gebaren tapte Ternpaw met haar voorpootjes op het ijs, haar kopje ietwat scheef houdende. Ze moest heel eerlijk toegeven wat ze licht wantrouwig was naar het ijs. Het glom en het was niet zoals ze gehoord had. Water hoorde te stromen, niet te slapen zoals het nu deed. Het was zelfs helemaal koud geworden! Het moest maar eens een warme den opzoeken om op te warmen. Weer tikte ze tegen het koude, spiegelende oppervlak, dit keer wat harder. Geschrokken trok ze echter haar poot terug toen het ijs brak en ze iets in het koude water wegzonk. Oops.

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

Meltdawn zag iets naast hem op het ijs. Een beetje dromerig keek hij op. Zijn oren vlogen omhoog. Voordat hij iets kon schreeuwen brak het ijs. Ternpaw trok haar poot weg.

Voorzichtig trippelde hij naar Ternpaw toe. "Hoe heb je dat gedaan?", vroeg hij bewonderend. Zijn zware stem zorgde er echter voor dat het als een gewone vraag klonk. Hij had zelf al vele keren geprobeerd om het ijs te breken, en dat was niet verder gekomen dan een miniscuul barstje.

♠

Ternpaw keek wat verbaasd op toen er een warrior haar kant op kwam. Een rode, veel groter dan zij was. "Hoe heb je dat gedaan?" Vroeg de kater aan haar. Ternpaw keek eventjes naar het ijs en weer terug naar Meltdawn, haar kopje lichtjes scheef houdende. "Hoe bedoelt u?" Miauwde het kleine poesje met haar vragend scheef gehouden kopje.

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

De apprentice, voor hem, hield haar kopje scheef. "Hoe bedoelt u?" Meltdawn glimlachte. "Ik probeer al een hele week en jij kunt het in een keer.", prees hij de kleine apprentice. Zijn ogen gingen naar het water, dat nu bevrijd van het ijs zachtjes klotste.

♠

Met een beetje een verdwaasde blik keek Ternpaw omhoog naar de warrior wie naar haar glimlacte. “Ik probeer het al een hele week,“ legde deze uit, “en jij kunt het in één keer.“ Ternpaw sloeg haar ogen neer, een beetje in verlegenheid gebracht door de woorden. “Het ijs was hier al best gebarsten… Dus daarom brak het denk ik..“ Legde de poes voorzichtig uit.

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

Ternpaw keek verdwaasd omhoog bij het vallen van zijn woorden. Meltdawn glimlachtte. Apprentices mochten toch eens geprezen worden niet? Het gevlekte katje voor hem sloeg haar ogen neer. “Het ijs was hier al best gebarsten… Dus daarom brak het denk ik..“, legde ze verlegen en voorzichtig uit. De kater knikte. "Hmm..." Hij keek naar het gat dat ze had gemaakt. "Als je het gat eens wat groter maakt kun je me tonen wat je kunt. Van vissen hé." Hij wierp een zijdelingse blik op Ternpaw. Hoe zou ze reageren?

♠

Ternpaw krulde haar staartje om haar lichaam heen en keek naar de grotere kater voor haar. Deze wilde dat ze gaan vissen. Ternpaw schuifelde wat nerveus met haar voorpoten en keek naar de grond. ”Ik kan u niks laten zien dan, meneer..” Gaf de poes eerlijk toe, Ternpaw hield immers niet van liegen, ”Ik heb nog geen vissen geleerd.” Daar waren zij en Mazelock nog niet aan toegekomen, zeker niet nu ze haar mentor moest delen.

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

Ternpaw keek naar haar pootjes. ”Ik kan u niks laten zien dan, meneer..” Meltdawn sloeg zijn staart rond zijn poten. Waarschijnlijk had ze het nog niet geleerd. ”Ik heb nog geen vissen geleerd.” Hij bedacht het tactisch. Zij zou mogen kiezen of ze het nu wou doen of later met haar eigen mentor. "Ik kan het je leren, maar jij beslist. Je mag het ook leren van je mentor.", legde hij vriendelijk uit.

♠

"Ik kan het je leren, maar jij beslist. Je mag het ook leren van je mentor." Stelde Meltdawn voor op een vriendelijke toon. Het was zeker een verleidelijk aanbod, maar Ternpaw aarzelde toch. "Ik weet niet of Mazelock dat leuk zal vinden..." Murmelde ze, "Kent u Mazelock?" Probeerde ze vervolgens maar, kijkende of haar mentor een bekende kat in de clan was.

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

"Ik weet niet of Mazelock dat leuk zal vinden..." Murmelde ze, "Kent u Mazelock?" Hij liet zijn snorren even wiebelen. Meltdawn schudde zijn brede kop. "Nee. Maar een naam zegt veel dus zal ze niet echt zo open zijn denk ik.", mompelde hij bedenkelijk. Dan ging er een lichtje branden. "Is ze niet de zus van Graverobber? En willen die Dawnflight niet weg?" Zou de apprentice haar mentor leuk vinden? Misschien wel.

♠

Ternpaw keek wat nieuwsgierig naar de oudere kater. "Nee. Maar een naam zegt veel dus zal ze niet echt zo open zijn denk ik.", mompelde hij bedenkelijk. Ternpaw hield haar kopje wat scheef. "..Open?" Vroeg ze, "Kunnen katten dan open en dicht zijn?" Ze knipperde wat verbaasd. "Is ze niet de zus van Graverobber? En willen die Dawnflight niet weg?" Merkte Meltdawn vervolgens op. Ternpaw legde haar oren lichtjes achteruit. "Hoe bedoelt u?" Miauwde ze, hij zou toch niet..? Nee.. Daar was Mazelock veel te aardig voor... Toch?

Never put your happiness in someone else hands

Meltdawn

"..Open? Kunnen katten dan open en dicht zijn?" Hij glimlachte. Ze zou het nog wel leren.

"Hoe bedoelt u?" Het lichtje doofde. Een rimpel verscheen op zijn neus. Was het wel Mazelock of verwarde hij haar met iemand anders? "Misschien verwar ik haar met een ander.", mompelde hij bedrukt. Hij schaamde zich, maar iedereen maakt wel eens fouten toch? Hij schudde zijn kop en dacht na over Ternpaws vorige vraag. "Nee katten kunnen niet letterlijk open en dicht zijn." Hij glimlachte nog steeds een beetje beschaamd. "Maar wel figuurlijk. Ze hebben een open karakter, dus dat ze een grote mond heeft of veel sociaal contact zoeken. En toe is een beetje zoals jij. Verlegen, onzeker, niet echt sociaal maar wel vriendelijk.", legde hij uit.

♠

Met een vragende frons keek Ternpaw omhoog naar de kater. Ze wist niet goed wat ze moest denken van de woorden en ze wist ook niet hoe ze het moest interpreteren. Het maakte haar onzeker, deze nieuwe informatie. Haar oren waren dan ook ietwat gaan hangen. "Misschien verwar ik haar met een ander.", mompelde Meltdawn echter op een bedrukte toon. "Misschien..?" Herhaalde Ternpaw zachtjes. Maar al snel genoeg werd haar aandacht duidelijk afgeleid door zijn volgende uitleg. "Nee katten kunnen niet letterlijk open en dicht zijn." Ternpaw knikte oplettend. "Maar wel figuurlijk. Ze hebben een open karakter, dus dat ze een grote mond heeft of veel sociaal contact zoeken. En toe is een beetje zoals jij. Verlegen, onzeker, niet echt sociaal maar wel vriendelijk." Ternpaw hield haar kopje scheef. "Dus ik ben niet sociaal?" Vroeg de poes, absoluut niet beledigd klinkende, eerder gewoon nieuwsgierig.

{This is just one trainwreck after the other x'D}