We're part of a story, part of a tale. We're all on this journey, no one is to stay. Where ever it's going. What is the way?
Welcome
Warrior Cats is een rollenspel gebaseerd op de serie 'Warriors' van Erin Hunter. Je verkent hier al schrijvend de geliefde wereld van de Clankatten, rogues en kittypets. Dit doe je door je eigen karakter aan te maken, waarbij je bijna alles zelf mag bepalen over uiterlijk en karakter. Wild of tam, goed of slecht, sociaal of eenling? Help jij oorlogen te voorkomen? Of ben je een van de katten die hongerig opzoek is naar een groter territorium en meer macht? Het kan allemaal op Warrior Cats.
KIND OF WEATHER
NEWLEAF
Season
Newleaf, 10°C - 20°C
Langzaam maar zeker komen de eerste bloemen weer op. De zon breekt weer door wat zorgt voor een aantal warme dagen. Newleaf zet alles in volle bloei.
Onderwerp: I'm better off alone zo 13 apr 2014 - 17:17
Winterchill sloot haar ogen en ademde diep in. Om haar heen was niets anders te zien dat uitgestrekte sneeuwvlaktes. In de verte de bevroren rivier en af en toe een ondergesneeuwd boompje. Hoewel de meeste katten in RiverClan dit seizoen met heel hun hart haatte, voelde zij zich thuis in de kou. Haar lange vacht was perfect voor de gure omstandigheden van leafbare. Niet alleen dat, maar als je op een dag als deze buiten het kamp was, was er niet veel kans dat je iemand tegen het lijf liep. Het liefst verstopte ze zich voor de wereld en kroop ze ergens weg waar ze alleen kon zijn. Met soepele sprongen vervolgde ze haar pad. Leafbare betekende wel dat er geen vis gegeten kon worden en dus moest er vreselijk veel gejaagd worden. Dat ze weg bleef van de rest was enkel om hen en haarzelf te beschermen, het was niet dat ze haar Clangenoten haatte, dus haar taken voerde ze trouw uit zoals een warrior hoorde te doen. Een eindje verderop hield ze stil en spitste haar oren. De sneeuw knerpte onder een paar poten, maar niet die van een prooidier of van haar. Ietwat schichtig keek ze om zich heen om te zien wie er in de buurt was.
Onderwerp: Re: I'm better off alone zo 13 apr 2014 - 17:43
De donkerbruine tabby keek rustig om zich heen en knipperde de slaap nog een keer uit zijn ogen. De sneeuw maakte een zacht, kraakend geluid wanneer zijn poten er steun op zochten. Uit zijn mond vertrokken kleine ademwolkjes die vervolgens hun weg naar boven vonden. Dankzij de bevroren rivier, was vissen geen optie, waardoor men moest jagen om de vele monden in de clan te kunnen voeden. Geschrokken keek Greenpaw op wanneer hij een ander paar poten over de sneeuw hoorde kraken. Zijn blik viel op een onbekende, grootendeels witte poes. Haar geur vertelde hem dat ze in dezelfde clan zaten. "Euh, hallo...", mompelde hij, naulijks hoorbaar voor de warrior.
Onderwerp: Re: I'm better off alone zo 13 apr 2014 - 18:30
Winter's ogen bleven hangen op een donkerbruine apprentice, waarvan ze wist dat hij in haar Clan zat. Haar vacht, die al iets omhoog gerezen was, ging weer liggen. De ander leek zich ook niet meteen aan haar op te dringen, iets dat ze wel fijn vond. Vanwege de omstandigheden voelde ze haar kalmte terugkeren, al was er altijd een bepaalde oplettendheid in haar houding. "Hallo, Greenpaw, toch?" sprak ze met een vriendelijke ondertoon. Haar mondhoeken krulde wat op in een lichte glimlach. Ze was hier niet om anderen weg te jagen. Zolang hij niet over de lijn stapte, was alles goed. Winterchill had geluk dat ze goed was in het onthouden van namen, want anders zou ze er nauwelijks een kunnen plaatsen bij haar Clangenoten.
Onderwerp: Re: I'm better off alone zo 13 apr 2014 - 18:49
Greenpaw keek toe hoe haar vacht weer plat op haar rug ging liggen. "Hallo, Greenpaw, toch?", vroeg de poes vervolgens, er was een vriendelijke ondertoon in haar stem te ontdekken. De gestreepte apprentice knikte. "Wie was jij ook al weer?", vroeg Greenland. Hij had niet zo'n fantastisch geheugen, terwijl zowat elke kat uit de clan zijn naam kon opzeggen zonder ook maar eens met hem gesproken te hebben, soms voelde de donkerbruine tabby zich daar schuldig over.
Onderwerp: Re: I'm better off alone ma 14 apr 2014 - 13:44
W i n t e r c h i l l
Ze kon het de apprentice niet kwalijk nemen dat hij haar naam niet wist. Niet iedereen had daar aanleg voor en daarnaast was ze niet vreselijk sociaal, waardoor haar naam waarschijnlijk zelden genoemd werd. Misschien had een enkeling het af en toe over Winterchill, maar daar bleef het dan bij. Het zou vast ook geen lovende woorden zijn. "Mijn naam is Winterchill," antwoordde ze kalm. Ze had er wel bij kunnen zeggen dat het niet uitmaakte dat hij dat niet wist, maar dat werd weer zo'n verhaal. Haar vriendelijke houding moest genoeg zijn om hem ervan te verzekeren dat het haar niets kon schelen of hij haar naam wist of niet. "Was je hier ook aan het jagen?" vroeg ze hem vervolgens, om vreemde stiltes te voorkomen.
Onderwerp: Re: I'm better off alone ma 14 apr 2014 - 14:25
"Mijn naam is Winterchill", antwoorde de lichtkleurige warrior, die dus blijkbaar Winterchill heette. Greenpaw knikte. Die naam kwam hem ergens bekend voor, maar hij kon er niet direct een touw aan knopen. "Was je hier ook aan het jagen?", vroeg Winterchill vervolgens, ze klonk nog altijd even vriendelijk. "Ik was het wel van plan", miauwde de donkerbruine apprentice schouderophalend.
Onderwerp: Re: I'm better off alone wo 16 apr 2014 - 17:34
W i n t e r c h i l l
Hoewel ze het liever niet deed, was het netjes om hem nu mee te vragen. Hij was immers ook op jacht en als je samen was, dan had je soms meer kans op succes. "Als je wilt kun je met mij komen jagen," vroeg ze kalm. Ze liet niets blijken van wat ze er werkelijk van dacht, dat zou kwetsend over komen. Ze wilde niet nog meer Clangenoten wegjagen, maar het leek alsof het uiteindelijk wel weer op zo'n confrontatie uit zou lopen. Een dezer dagen moest ze haar zusje toch wel weer tegen het lijf lopen. Helaas. De lichtgekleurde poes spitste haar oren, om te luisteren of er iets in de buurt was.
"Als je wilt kun je met mij komen jagen", stelde de crème kleurige poes voor. Greenpaw had eerlijk gezegd zin om 'nee' te antwoorden, maar was bang dat hij zo de andere kat zou kwetsen. "Oké", zei de bruine tabby uitijndelijk, waarop hij zijn neus in de lucht stak om de geuren rondom hem op te snuiven.