{Timberpaw} There is a 'last' in every moment.

Skymask keek eventjes om naar zijn apprentice en legde zijn oren wat naar achteren. Hij moest oppassen. Als hij teveel slechte woorden ging verspreiden, dan kon hij zelf nog in de problemen komen. "Maar.. hij doet het toch goed? Everstar heeft hem toch.. niet voor niets..?" Miauwde de kater. Skymask keek zijn apprentice niet aan. "Hij ligt me gewoon niet. Niks meer, vergeet maar wat ik gezegd heb." Miauwde de kater, terwijl hij stil stond bij de kampingang. "Kom, ga maar naar binnen en geniet van je laatste dagen als apprentice, ik geef je vrij tot de ceremonie." Miauwde de kater, waarna hij zelf het kamp inliep.

{Topic uit?}

"Hij ligt me gewoon niet. Niks meer, vergeet maar wat ik gezegd heb." Oh, oké..? Timberpaw beet even op zijn lip en draaide zijn oortjes wat naar achteren, zich totaal niet op zijn gemak voelende. "Kom, ga maar naar binnen en geniet van je laatste dagen als apprentice, ik geef je vrij tot de ceremonie." Serieus? Nou dat was.. niet echt zo'n hele verandering, maar goed, nu zou hij met recht zijn eigen planning kunnen maken. "Oké Skymask.. dan zie ik u bij de ceremonie..?" Vroeg hij wat aarzelend en schudde zijn kop toen de Warrior verdween door de ingang. Maar toch spookten zijn woorden door zijn kop. Niet alleen die over de Deputy, maar.. had Frostpaw dan toch op een juist spoor gezeten..?