Watching over the white land[Sparkshade]

"Waarom zou ik?" Ze kreeg weer een dodelijke blik toegeworpen van de kater. "Me gewoon met rust laten is duidelijk te veel gevraagd?" Het was duidelijk dat de kater zijn houding niet tegenover haar zou veranderen en eerlijk gezegd wist ze ook niet echt hoe ze die houding moest veranderen. "Maar wat zit je dwars? Behalve dan dat ik je niet met rust laat." Ze wilde ergens ook wel weer weten wat ze nou elke keer met hem verkeerd deed, want het leek er elke keer op dat de ruzie begon zodra het over Starclan ging. Ze wilde toch een eerlijk antwoord van hem hebben, want op deze manier zou het waarschijnlijk elke keer mis gaan als ze elkaar tegen kwamen.

Ze hield ook maar niet op, die poes had geen rem. Hoe kon hij haar in godsnaam duidelijk maken dat hij geen behoefte had aan haar medelijden of interesse? Hij had uberhaupt geen behoefte aan de aandacht van wie dan ook! "Maar wat zit je dwars? Behalve dan dat ik je niet met rust laat." De poes drong zich weer op en de kater trok zijn bovenlip weer dreigend op. "Waarom zou ik dat een nieuwsgierig aagje aan der neus hangen?" Grauwde hij.

"Waarom zou ik dat een nieuwsgierig aagje aan der neus hangen?" Het was toch beter als ze zo zou opgeven, want ze zou hem toch niet aan het luisteren krijgen. "Ik wilde je alleen maar helpen, maar blijkbaar kun je zoiets niet accepteren." Zei ze. "Blijf dan maar helemaal alleen en laat niemand je helpen, maar kom niet klagen als er iets verkeerd gaat." Als hij echt alleen wilde blijven, dan was het waarschijnlijk beter zo en waarschijnlijk zou Sparkshade er nu ook voor kiezen om ervandoor te gaan.

"Ik wilde je alleen maar helpen, maar blijkbaar kun je zoiets niet accepteren." Zei ze. "Blijf dan maar helemaal alleen en laat niemand je helpen, maar kom niet klagen als er iets verkeerd gaat." Eindelijk. Eindelijk liet ze hem met rust. Ze kater lachte ook wat schamper om haar woorden voordat hij zich omdraaide en weg begon te lopen. "Erger verkeerd gaan dan dat het al is gegaan kan het toch niet meer, beste Icecloud," miauwde hij, zijn toon koeltjes, waarna hij zijn pas versnelde en tussen het hoge gras verdween.

"Erger verkeerd gaan dan dat het al is gegaan kan het toch niet meer, beste Icecloud," De kater had zijn pas versneld en was verdwenen tussen het hoge gras. Ze zuchtte even een keer, het leek er niet op dat ze ooit goed met Sparkshade om kon gaan. De kater maakte het wel al te duidelijk dat ze niet welkom was in zijn leven. Ook al probeerde ze alleen maar te helpen, maar blijkbaar kon hij dat niet accepteren. Ze draaide haarzelf deze keer ook om in de andere richting en begon die kant uit te lopen, het was waarschijnlijk beter dan om achter Sparkshade aan te lopen, want straks kwam ze hem weer tegen.

Onderwerp: Re: Watching over the white land[Sparkshade]