Stay a while, don't be afraid

Graypaw keek omhoog naar een grote, bruine oehoe die hoog in de boomtoppen zat. Zijn zwarte vacht had overeind gestaan toen hij hem voor het eerst in het oog kreeg. De verhalen dat uilen kits pakte leken niet waar toen de uil geen enkele aanstalten leek te maken om op hem neer te duiken. Mooi was dat! Hij had het nog geloofd ook! Zijn gele ogen reisde weer af naar beneden. De Sunningrocks waren al goed te zien van tussen de bomen door. Toen hij zijn poten op de Sunningrocks zette werden die meteen verward. De zon was eventjes opgekomen vandaag, maar de lucht was alweer grauw gekleurd en voorspelde regen. Somber ging hij zitten en staarde hij voor zich uit.

Eerste post voor Droppaw! Dan mogen andere inspringen als ze willen.

Droppaw's goud-bruine oogjes staarden in de verte. Ze verveelde zich en ze had al de hele tijd door het bos gewandeld nadenkend over wat ze zou gaan doen. Nu zat de grijze poes in het gras en nog steeds wist ze niets om te doen. Vroeger toen ze kitten was leek ze zich nooit te vervelen en ze had altijd wel iets te doen. Maar nu Droppaw apprentice was verveelde ze zich vaak. Dat kwam vooral omdat ze een nieuwe mentor nodig had en nu dus niet kon trainen. Droppaw probeerde wel eens zelf te jagen maar dat lukte nog niet echt goed. De apprentice stond recht en stapte richting de Sunningrocks. Toen ze er bijna was zag ze een zwarte kat op de Sunningrocks zitten. Toen Droppaw dichterbij kwam herkende ze Graypaw. Ze had hem al gezien in het camp en in de apprentices den maar ze had nog nooit met hem gepraat. Droppaw ging naast hem zitten. "Hoi" miauwde Droppaw.

Graypaw keek om toen een grijze kat de bomen uitkwam en hem begroette. "Hoi" Zei hij terug. "Heb jij nog enig geluk gehad met het vangen van prooi vandaag?" Wilde hij meteen weten. Hopelijk had zij meer geluk gehad dan hij. Zijn mentor was vlak na zijn ceremonie overleden en nu had hij Brightspots toegewezen gekregen. Hij was er vandaag zelf op uitgegaan aangezien Brightspots met een patrouille meeging. Weldra zou ze hem wel komen ophalen.

"Hoi" Zei Graypaw terug en Droppaw glimlachte naar hem. "Heb jij nog enig geluk gehad met het vangen van prooi vandaag?" vroeg de kater toen. "Nee, ik heb vandaag nog niets kunnen vangen." miauwde Droppaw. Maar ze ging zeker nog proberen om iets te vangen ook al kon ze nog niet fatsoenlijk jagen. Als ze geen mentor had zou ze het maar zelf moeten proberen leren. En natuurlijk moest Droppaw nog wat geduld hebben want ze was er zeker van dat ze nog wel een mentor zou krijgen. "En jij?" vroeg Droppaw nieuwsgierig.

Onderwerp: Re: Stay a while, don't be afraid