Time's Running Out

Onderwerp: Time's Running Out di 29 apr 2014 - 18:16

Het staartje schoot nog net een holletje in en een zacht gevloek klonk van achter een boomstam. Met een zucht gaf de apprentice zijn jacht op en ging op de omgevallen boomstam zitten. Jagen leek niet echt zijn specialiteit te zijn. Vechten trouwens ook niet. Af en toe vroeg hij zich af waarom hij überhaupt een apprentice was. Zijn groenige ogen keken in de verte, waar hij nog een muis zag wegspringen. Zou hij het dan nog maar een keertje proberen? Zachtjes klom hij van de stam af en zakte in een jagershouding, toen hij opeens bladeren achter hem hoorde ritselen en hij met vier poten tegelijk de lucht in sprong. Wat was hij nou weer voor een apprentice!?

Onderwerp: Re: Time's Running Out za 3 mei 2014 - 14:50

De kater was op jacht geweest, aangezien dat zijn opdracht was, maar werd afgeleid door een geur die hij te lang niet geroken had. Meteen vergat hij de eekhoorn die hij nu al een kwartier aan het stalken was, en boog af om de geur te volgen. Steeds grotere passen nam hij, steeds harder rende hij, steeds enthousiaster werd hij. Was het zo? Eindelijk dan, en ja. Het was zo. Zijn geliefde kleine broertje die hij te lang niet gesproken had, nu stond hij daar eindelijk. Zonder te aarzelen, en zonder aandacht te besteden aan het feit dat de ander minstens een halve meter de lucht in was gesprongen, sprong de kater op hem af. Alsog het niets was werd Timepaw uit de lucht geplukt door zijn broer. Tallpaw landde onderop en likte over de neus van de andere Tabby. "Broer!"

Onderwerp: Re: Time's Running Out di 6 mei 2014 - 17:15

"Broer!" Timepaw was weer een beetje bijgekomen van de schrik, al merkte hij wel dat hij boven op zijn broer terecht was gekomen en verbaast een lik over zijn neus heen kreeg. "Hi Tall," miauwde hij rustig, terwijl hij van de tabby afkroop. "Hoe is het ermee, broer?" vroeg hij daarna, niet meer de gebruikelijke enthousiasme hebbend van vroeger. Dingen waren veranderd sinds hij apprentice was geworden en in feite mocht doen wat hij wilde. Hij ging zitten en zuchtte zachtjes. "Hoe gaat het trouwens met je ... trainingen?" vroeg hij daarna, om het gesprek aan de praat te houden.

Onderwerp: Re: Time's Running Out di 6 mei 2014 - 19:27

Zijn broertje leek bijgekomen te zijn van de schrik die Tall hem ongetwijfeld had bezorgd, en sprong van hem af. Het deed de kater goed om zijn broertjes' stem te horen, maar het enthousiasme leek niet wederzijds. Voor nu negeerde de kater het nog even, dat kwam later wel, "Met mij gaat het goed, met jou ook hoop ik," Het was een vermomde vraag, iets waar Tall van hield, het waren net puzzeltjes! Ondanks zijn vrolijke bui hoorde de oudere broer de zucht van zijn baby brother maar al te goed, dus liep hij meteen ietwat bezorgd naar hem toe en ging naast hem zitten. "Met mijn trainingen gaat het prima, tussen mij en mijn trainingsbuddy wat minder, maar eh.." Hij viel even stil, was het handig om te vragen? Bij Running had dat niet echt goed uitgepakt tenslotte. Uiteindelijk besloot de kater het maar gewoon voorzichtig te vragen, niet te pushen, dan kon Time niet boos worden toch? "Is er iets?"

Onderwerp: Re: Time's Running Out di 13 mei 2014 - 21:25

"Met mij gaat het goed, met jou ook hoop ik," Een kleine glimlach verscheen op Timepaw's gelaat toen Tallpaw sprak en hij knikte voorzichtig. Het ging ook wel goed met hem, hij voelde zich alleen niet goed. Met zichzelf dan wel. Hij zat een beetje met zichzelf in de knoei. "Met mijn trainingen gaat het prima, tussen mij en mijn trainingsbuddy wat minder, maar eh.." Timepaw opende zijn bek om iets te zeggen, maar hij had zon gevoel dat zijn broer nog niet was uitgesproken, daarom deed hij zijn kaken weer op elkaar en wachtte geduldig tot wat Tallpaw te zeggen had. "Is er iets?" Die vraag had hij kunnen verwachten. Timepaw zuchtte zachtjes en zijn groene ogen waren op de grond gericht. Waarom telkens weer die vraag? Hij wist toch niet hoe hij erop moest reageren ...
"Ik ben geen goede apprentice," miauwde hij zachtjes. "Iedereen zegt dat ik op een oude warrior lijk, maar ik kan niet eens fatsoenlijk jagen of vechten. Hoe kan ik dan ooit warrior worden?" Zijn stem werd steeds zachter en hij wreef met zijn pootjes over elkaar, het irriteerde hem zo erg. Het leek wel alsof hij helemaal niets goeds kon doen.

Onderwerp: Re: Time's Running Out di 13 mei 2014 - 21:36

De kater verstrakte toen Time ook daadwerkelijk wilde antwoorden, met dat er dus iets mis was. Meteen schoof hij dichter naar zijn broertje en sloeg zijn dikke staart om hem heen. Hij was er altijd voor hem, als 'ie dat maar wist. "Ik ben geen goede apprentice," Het was zo zacht dat Tall zijn best moest doen om het te horen, maar toen hij het hoorde voelde hij zich niet echt beter dan wanneer hij het niet had gehoord. Bezorgd keek hij naar zijn broer naast hem, en zuchtte voor de verandering niet. Time had ondersteuning nodig nu, geen bijdehante antwoorden. "Iedereen zegt dat ik op een oude warrior lijk, maar ik kan niet eens fatsoenlijk jagen of vechten. Hoe kan ik dan ooit warrior worden?" Tall glimlachte wat flauwtjes, dat was alles? Hij had weer van alles verwacht waar hij actie op moest ondernemen. "Weet je Time," Zei hij tegen zijn broer, de zachte toon overnemend, "Je hoeft niet zo te zijn als diegene waar je dan op zou lijken he? Ik bedoel, je bent echt geweldig, en het is toch logisch als je nog niet alles kan? We zijn pas twee maand apprentice man," Bij de laatste zin duwde hij zijn broer bemoedigend aan, het zou hem wel lukken.

Onderwerp: Re: Time's Running Out