Good .. Morning [~Foxsong]

Moe van de nacht rekte Snakebites zich uit. De ijzige wind woelde door haar vacht en met een moe gezicht keek ze rond. Er liepen maar een paar katten in het Camp, en de meeste zagen er ook uit alsof ze net wakker waren. De Riverclan poes trok haar nek wat in, met haar kin tegen haar borst en sloot haar ogen. De koude die de Warriors Den binnen was gekomen tijdens de nacht had haar spieren bevroren tijdens haar korte slaap. Die bevrorenheid probeerde ze nu uit haar poten te krijgen. Na een koude rilling over haar rug schudde ze het beetje sneeuw dat haar rug bedekte eraf, en zat twijfelend richting prooistapel te kijken. Met gemengde gevoelens zag merkte ze dat ze hongr had, maar ze wou de stapel niet verkleinen. Na een paar minuten besloot Snakebites toch maar iets te nemen, en ze ploeterde door de sneeuwlaag naar de stapel. Haar spieren zeurden, maar uiteindelijk raakte ze toch aan de hoop. Ze staarde een beetje en nam een kleine prooi. De poes zette een paar stapjes achteruit en stopte net op tijd voor ze tegen een kat op botste. "Oh, hoi, goedemorgen ..," mompelde ze. ".. Foxsong." voegde ze er wat twijfelend aan toe.

+ Foxsong

Gapend kwam Foxsong het kamp binnen, zijn dikke rode pels iets opgezet om wat warmte vast te houden. Toch hield dat de kille wind niet tegen om door zijn vacht te woelen en hem te verkleumen. Zijn wenkbrauwen waren bijeen gebracht in een lichte frons en zijn blauwe ogen droegen een zorgelijke blik. Hij had helemaal niks kunnen vangen bij zijn vroege jachtpartij en de prooistapel werd leger en leger. Het stemde hem droevig om te zien hoe iedereen honger had, maar hoe minder prooi er was, hoe minder je ook kon vangen... Verzonken in zijn gedachten, liep hij naar de prooistapel om toch even te kijken hoeveel er nog was. Er stond al iemand anders bij de stapel, maar de kater keek er niet echt van op. Het was immers niet zijn stapel, iedereen mocht ervan pakken. Dat de poes ineens in het standje achteruit ging, verbaasde hem echter wel en de pluizige kater zette even een licht pasje achteruit toen haar lichaam bijna contact maakte met de zijne. Hij grijnsde echter vrolijk toen de poes hem begroette, al was het maar een mompeling. "Goedemorgen, Snakebites," miauwde hij, zijn kop lichtjes buigende in een begroeting. "Eet smakelijk," miauwde de kater met een glimlach.

De kater waar ze bijna tegen was gebotst grijnsde. "Goedemorgen, Snakebites," mauwde Foxsong, zijn hoofd licht buigend. "Eet smakelijk," zei hij met een glimlach. Snakebites glimlachte terug, en keek even naar haar prooi. "Dankjewel, Foxsong." bedankte ze haar rode Clangenoot, en met nog steeds licht gemenge gevoelens nam ze een hap van haar prooi. "Straks moet ik écht gaan kijken of ik wat prooi kan vinden voor deze steeds kleiner wordende stapel." nam ze zichzelf voor, met een blik op de stapel. Toen ze haar hap had doorgeslikt besefte ze dat ze Foxsong nog geen goede morgen had gewest. "Oh, jij ook een goede morgen," glimlachte ze verontschuldigend, met een blik op de kater. Ze keek van haar prooi naar haar haar Clangenoot. "Heb je al gegeten, anders .. Wil .. Ik wel delen met je .. ?" zei ze wat twijfelend, niet zeker of Foxsong het verkeerd zou opvatten.

- Merk nu dat ik h'm perongeluk in Terrirory heb gepost dan in het Camp ;3

Foxsong liet rustig zijn crèmekleurige voorpoot over zijn pluizige oren glijden terwijl hij zijn blauwe blik gericht hield op de gevlekte poes voor hem. In dit seizoen was hij blij met zijn warme, pluizige pels, maar het was een hel om schoon te houden zo nu en dan. Hij rekte zich eventjes uit en wierp een verlangende blik van de prooistapel. Het liefste at hij zich helemaal vol.. Maar dat was absoluut af te raden. Het zou oneerlijk zijn voor de clan. Zijn blik werd echter weer teruggetrokken naar Snakebites op het moment dat deze weer begon te spreken. "Heb je al gegeten, anders .. Wil .. Ik wel delen met je .. ?" Vroeg de poes op een twijfelende toon. Foxsong twijfelde eventjes voor een moment, maar zijn maag begon al bijna direct instemmend te knorren, waardoor hij licht onder zijn pels bloosde van schaamte. "Ik zou wel graag willen.. Maar het voelt verkeerd om prooi te nemen als anderen die honger hebben nog niet gegeten hebben," gaf hij toe, waarna hij één van zijn oren liet hangen, een trekje wat hij altijd al had gehad als hij zich niet heel erg op z'n gemak voelde.

De kater voor Snakebites leek even na te denken voor hij antwoord gaf. "Ik zou wel graag willen.. Maar het voelt verkeerd om prooi te nemen als anderen die honger hebben nog niet gegeten hebben," zei Foxsong, een oor laten hagend. De poes knikte en voelde zich schuldig dat ze at voordat ze al was gaan jagen. "Oh oké, dat .. Snap ik," antwoorde ze, beetje naar de halfopgegeten prooi starend. De poes wiebelde met haar oren en nam de laatste happen van haar prooi, waarvan ze de beenderen begroef, zo goed als lukte in de halfbevroren aarde. Licht geïrriteerd door het schuldgevoel keek ze Foxsong aan, waarna ze een paar keer knipperde. "Ik ga dadelijk nog proberen te jagen," vermelde ze nodeloos, naar haar poten kijkend. Ze was nog steeds niet geweldig in oogcontact tijdens een gesprek, en ze hoopte dat het niet te erg zou opvallen.

Foxsong hield zijn kopje eventjes scheef met een voorzichtige glimlach op zijn lippen. "Sorry als ik je beledigd heb," bekende hij voorzichtig. Nu gingen allebei zijn pluizige oren hangen en zijn blauwe ogen sloeg hij heel eventjes neer naar zijn voorpoten toe. "Ik bedoelde het niet rottig voor jou... Eerder voor mezelf, ik val zo op dat ik niet veel binnen breng." Het was duidelijk dat de kater zich met de seconde schuldiger voelde en hij keek weer weg. "Ik.. ik denk dat ik zometeen ook maar weer ga jagen," murmelde de kater, zijn schuldgevoel vrat lichtjes aan hem.

De kater keek naar zijn poten. "Ik bedoelde het niet rottig voor jou... Eerder voor mezelf, ik val zo op dat ik niet veel binnen breng." Foxsong keek weg. "Ik.. ik denk dat ik zometeen ook maar weer ga jagen," murmelde hij. Snakebites knikte, en knipperde snel met haar ogen. "Het geeft niet, Foxsong," zei ze zacht. "Ik begrijp het wel." De poes keek onwennig naar haar poten, en kuchte. "We kunnen samen jagen ?" Snakebites keek een seconde op, en keek weer weg. "Tenzij je dat liever niet wilt, als je liever alleen jaagt, ook goed, hoor, .." vervolgde ze twijfelend.

Foxsong krabde wat onhandig achter zijn oor met zijn achterpoot. Hij werd wat nerveus van het gesprek, hij hield er niet van als hij andere katten mogelijk beledigd had. "Het geeft niet, Foxsong," zei de poes echter zacht. Het zorgde ervoor dat Foxsong een lichte, opgeluchte zucht uitblies en zijn staart om zijn lichaam krulde. "Ik begrijp het wel." Hij glimlachte voorzichtig. "Gelukkig maar," reageerde hij, ook opgelucht van toon. Hij richtte zijn blauwe ogen weer op de groene ogen van Snakebites. "We kunnen samen jagen? Tenzij je dat liever niet wilt, als je liever alleen jaagt, ook goed, hoor, .." miauwde de poes plotseling. Foxsong grinnikte vrolijk. "Nee, is goed," miauwde de vossenrode kater geamuseerd. "Meer poten maken werk lichter, niet dan?" Hij sprong op en schudde eventjes zijn pels uit, vrolijk neuriend. "Shall we go, madame?" miauwde hij, met een licht excentrieke buiging door één van zijn voorpoten heen.

Snakebites glimlachte licht toen Foxsong geamuseerd reageerde. "Nee, is goed," miauwde hij. "Meer poten maken werk lichter, niet dan?" De rode kater sprong op en neuriede wat. Wat hij dan ook aan het neuriën was, het was grappig en Snakebites ging wéér glimlachen. "Shall we go, madame?" vroeg Foxsong, en hij makte een buiging door één van zijn voorpoten. Snakebites grijsnde, en knikte. "Great idea, monsieur." knikte ze hem gemaakt elegant toe. Ze ging naast haar Clangenoot staan, en keek hem aan. "Wil je op een bepaalde plek gaan jagen?" vroeg ze hem, met een vragende blik in haar groene ogen. Ze draaide wat met haar oren, maar had nog steeds een glimlach op haar snuit. "Dear StarClan, straks heb ik nog spierpijn in mijn kaken van het lachen." bedacht ze zich geamuseerd.

Nog steeds ging Foxsong door met vrolijk neuriën. De kater was altijd al muzikaal geweest. Hij had dan ook altijd al ritmes in zijn hoofd gehad, zelfs in de natuur kon hij ritmes horen die hij niet uit zijn gedachten kon krijgen. Het zat in zijn aard, verklaarde hij altijd. Hij grinnikte eventjes zachtjes door haar gemaakt, elegante gebaren. "Goed om te horen, madame," miauwde hij met een plagerige knipoog, waarna hij zijn vossenrode pels weer even uitschudde. Maar op haar volgende vraag had hij nog niet echt een antwoord en hij grijnsde wat onschuldig. "Euh.. nou.. zie je.. Daar had ik nog niet echt over nagedacht," bekende de kater met een onschuldig lachje. "Dus, heeft de elegante dame nog een suggestie?" probeerde hij, zijn blauwe ogen onschuldig. Foxsong was altijd al best vrolijk geweest en zelfs bladkaal kon het niet temperen als hij eenmaal in een vrolijke bui was.

Foxsong liep nog steeds te neuriën, en verklaarde dat muziek in zijn aard zat. Snakebites lachtte zacht, want neuriën maakte toch iedereen blij? De rode kater bekende dat hij niet echt wist waar ze heen konden gaan jagen, en vroeg of zij een plek wist. Ze grijnsde bij de term 'elegante dame', en beet op haar lip, denkend waar ze heen konden. "Ik heb eerlijk gezegd ook niet echt een idee, galante heer, maar .. We kunnen richting waterval gaan?" stelde ze voor, met een lachje. Het was maar een voorstel, en de waterval was de eerste plaats die ze bedenken kon, het was immers haar favoriete plaats. Ze keek hem even aan, met een twijfelende blik in haar ogen, haar glimlach even verdwenen. Ze was niet echt bijzonder zeker als andere naar haar mening vroegen, en draaide wat met haar oren. Het was een soort zenuwtrekje, als ze aan het twijfelen was.

Onderwerp: Re: Good .. Morning [~Foxsong]