Trouble {Comettail}

Het was al weer een tijdje geleden dat ze Comettail had ontmoet. En eigenlijk was NightShadow wel toe aan een vriendelijk gesprekje met iemand die haar begreep. Daarom liep ze ergens door het Shadowclan gebied, opzoek naar Comettail. Echter had ze geen rekening gehouden met alle gevaren die zouden kunnen komen. De zwarte she-cat spitste haar oren toen ze wat sneeuw achter haar hoorde kraken. Even was het stil waarna ze het weer hoorde. Meteen draaide ze haar kop, haar blauwe ogen speurde het gebied op en stopte bij een rode tabby kater. "Wat doe jij hier?! Verlaat het gebied onmiddelijk!" riep deze boos naar haar. Rustig Night, even ademhalen en het gewoon uitleggen, dacht ze terwijl ze voorzichtig in de richting van de kater begon te lopen. "Sorry... umm, hoe heet u?" vroeg ze voorzichtig aan hem. "Mijn naam is Raccoonfur, en ik ben een warrior van de Shadowclan die jou nu meteen hardhandig dit gebied gaat uitzetten." zei de kater vervolgens nogal agressief. NightShadow legde haar oren plat in haar nek bij deze toon. "Raccoonfur..." begon ze wat onzeker over hoe de kater zou reageren. "Ik ben hier alleen maar om een vriend te bezoeken en heb totaal geen kwaad in de zin. Als ik hem heb gesproken zal ik meteen weer vertrekken." zei ze kalmpjes tegen de kater en keek hem hoopvol aan. De kater genaamd Raccoonfur zette zijn vacht op en ging nu recht voor NightShadow staan. "Alsof ik dat moet geloven." siste hij kil waarna hij met een van zijn poten hard op Night's poot ging staan. Ze kneep haar ogen dicht en zette haar tanden op elkaar. "Zo'n goede Rogue ben je nou ook weer niet poesiepoes. Ik zal je eens laten zien hoe een echte Rogue zich zou moeten gedragen." siste hij haar dreigend toe. Langzaam kromp Night in een, hier zouden klauwen gaan krabben. En al snel werd haar gevoel de waarheid. Ze voelde een harde klap tegen haar schouder en schoof een stukje door de sneeuw. Bang met een half groen oog keek ze de grote kater aan. "Alstublieft stop, geloof me dit wilt u niet!" riep ze trillerig naar de kater. Deze trok zich daar blijkbaar niet veel van aan en kwam dreigend naar haar toelopen. NightShadow zette zich nog een keer schrap voor de volgende klap. Een paar scherpe nagels gleden door de vacht van haar wang. De kater was duidelijk sterk, ze kwam een stukje verderop pas weer op de grond. Even was het stil, de zwarte she-cat lag plat op de grond terwijl de grote rode kater vlak voor haar kwam staan met een sadistische grijns. NightShadow voelde een brandende pijn van binnen, het was nu te laat. Rachity had haar overgenomen, alles wat ze nu nog kon doen was toekijken. Er verscheen nu ook een grijns op de bek van de zwarte she-cat. Even keek de kater verbaast naar de kat die met een licht bloedende wang in de sneeuw lag. Vanuit het niets opende de nu helder groene ogen van de she-cat waarna ze met een klauw naar de kater uit haalde. Deze kwam in zijn pels terecht en met een zwaai trok ze hem over haar heen. Een klein stukje verder landde hij in de sneeuw. Langzaam stond de she-cat weer op met nog steeds die zelfde grijns op haar kop en haar ogen weer gesloten. De grote kater keek verbaast naar de zwarte she-cat. "You just made the biggest mistake of your miserable life. You awakend the devil, she is called Rachity." zei Rachity met een duivelse ondertoon in haar stem. Toen Raccoonfur weer opstond opende ze haar ogen. Met een soepele sprong lande Rachity boven op de kater. Even ging het gevecht nog door, maar nu was het wel heel eenzijdig. De kater had de kans niet om terug te vechten. Maar zodra deze de kans kreeg verdween hij diep het bos in, Rachity ver achter zich laten. Just an other weakling... What am I doing here anyway? dacht Rachity. Langzamerhand begon ze toch maar door het gebied te lopen. Niet wetend was ze hier na zou gaan doen en wanneer ze terug zou veranderen in NightShadow. Haar groene ogen speurde het gebied af, niemand te bekennen. Het bleef een lange tijd stil tot ze opeens een geluid achter haar hoorde.

OOC: 720 words!

Comettail trippelde door shadowclan gebied, steeds meer naar de grenzen. Hij hoopte Nightshadow te zien, een zwarte poes met hetzelfde probleem als hij. Alsof het door de starclan bepaald was zag hij de desbetreffende kat staan. Hij zag alleen haar achterkant, maar herkende haar geur uit duizenden."Nightshadow! Toch was er een andere geur in vermengt, de geur van bloed. De zwarte kater schrok toen hij de rode lichaams vloeistof zag liggen op de grond. "Wat is hier gebeurt?" Hij trippelde om haar heen, en zag bloed in haar vacht en op haar wang. Maar de gif groene ogen die hij zag waren nog veel afschrikwekkender. "Oh starclan...." Wat moest hij nu doen? Hij wist zelf maar al te goed hoe gevaarlijk dat was.... Hij werd bang. Zou ze hem iets aan doen?

OCC: Kom ik weer met een flutpost van 133 woorden....

Het geluid klonk als een kat die door de sneeuw liep. "Nightshadow!" hoorde hij een stem van een kater enthousiast roepen. Wat heeft die huppel nou weer uitgevoerd, dacht Rachity. Normaal gesproken werd ze niet herkent en al helemaal niet zo vrolijk begroet door katers. "Wat is hier gebeurt?" zei de zwarte kater die om haar een trippelde. Toen de kater haar aan keek leek deze te schrikken van de kleur van haar ogen. Logisch ook, als hij gewent was aan Night was dit wel heel anders voor hem. "Oh starclan...." zei hij een beetje onzeker. Dit zou nog wel eens leuk kunnen worden. "En wie mag jij dan wel zijn." zei Rachity met haar duivelse stem op een arrogante manier tegen hem. Haar staart zwiepte wild op en neer, ze had wel zin in een kat te irriteren. Nu begon zij om hem heen te lopen, alleen dit was meer op een dreigende manier. De kater zag er nog redelijk sterk uit, maar niet bijzonder. De kat die ze net had weggejaagd was zeker sterker dan deze hier. Toch was er wel iets aan deze kater dat ze interessant vond. Er straalde een soort van kracht van binnen uit hem. Iets dat veel sterker was dan hem, iets als... iets al zij zelf was met NightShadow.

"En wie mag jij dan wel zijn." Zei de zwarte poes arrogant. Ze liep dreigend om hem heen. Ze zwiepte met haar staart heen en weer. Dit is Nightshadow niet, dit is Rachity, laat je niet opjagen.... "Ni- Rachity, Please..." Hij stapte achteruit. "Ik zal je met rust laten, wat je ook van plan bent, het is geen goed idee...." Hij keek angstig rond. De blik in haar ogen beloofde niet veel goeds. "Ik ben Comettail, weet je nog? Je vriend...." Hij zwiepte zenuwachtig met zijn staart. Hij hoopte dat Rachity niks gek in haar kop zou halen. Hij was bang dat dit wel het probleem was. Hij was zo bang, hij was dichtbij wanhopig. Zijn amberkleurige ogen keken de zwarte kattin strak aan. Wat zou ze doen?

"Ni- Rachity, Please..." begon de kater waarna hij achteruit stapte. "Ik zal je met rust laten, wat je ook van plan bent, het is geen goed idee...." zei deze vervolgens. De manier waarop hij in het rond keek liet duidelijk angst zien. Dat was alleen nog maar meer reden om hem wel aan te vallen. "Ik ben Comettail, weet je nog? Je vriend...." zei hij zenuwachtig zwiepend met zijn staart. Rachity maakte de rondjes die ze om hem heen liep nog kleiner. Nu raakte ze hem bijna aan, ze wist heel goed wat er zo ging gebeuren. Emotieloos ging ze voor hem staan en keek hem strak aan. "Ik ken jou niet. Ik weet niet wat die NightShadow gedaan heeft, maar ik mag jou niet." sprak ze killetjes. Haar klauwen nog onder het bloed zette zichzelf uit, de grond in. Al snel ging ze weer verder met het lopen van rondjes rond de kater. Nog steeds dacht ze aan dat gene dat hij uitstraalde. Het voelde zo bekend op een of andere manier. Op twee manieren zelfs, de ene kwam door Night dat wist ze zeker. Maar dat andere deed haar sterk aan zichzelf denken, hier was ze wel nieuwsgierig naar. Tijd om uit te zoeken wat dat was. Toen ze weer voor hem stond zette ze voorzichtig haar voorpoten op de zijne. Waarna ze hem nog eens strak aankeek, eens kijken of hij dit zou snappen. Vanuit het niets zette ze haar klauwen uit in zijn poten. "Show me your true self." sprak ze met een demonische toon. Ook haar ogen keken hem demonisch aan.

Rachity keek hem strak aan. "Ik ken jou niet. Ik weet niet wat die NightShadow gedaan heeft, maar ik mag jou niet." Ze kwam steeds dichterbij. Ze zette Haar poten op de zijne, en haar groene ogen boorden in die van de zwarte kater. Opeens schoten haar nagels uit, in zijn poten. "Show me your true self." Sprak ze duivels. Zijn gezicht vertrok van de pijn. Comettail hield het niet meer. Er kwamen rode vlekken voor zijn ogen, hij zag niks meer helder. Nee, Nee! Hij voelde zijn spieren aanspannen, en voelde zich drie keer zo sterk. Zijn nagels schoten uit, ze waren scherper, als klauwen. Zijn pupillen versmalde, hij hoorde Hellfire fluisteren, En het was gedaan. De lieve kater die hij net nog was, verdween als sneeuw voor de zon. Hellfire stond nu voor de zwarte poes. Hij grijnsde. "With pleasure, madam." Zijn stem klonk laag en hol. Hij trok zich los, en ging dreigend voor de zwarte she-cat staan. Hij maakte een buiginkje. "Hellfire is the name, now, time to get to know eachother." Hij zette zich af voor een sprong. Hij was dol op vechten, hij was dol op bloed. Anders dan bij andere katten voelde hij een verbinding met deze kat. Wat maakte het ook uit, hij zou haar eens laten zien wie hij was. Hij was niet van plan haar te doden, dat zou te veel moeite kosten. Maar ernstig verwonden.... Daar haalde hij zijn neus niet voor op. Er speelde nog steeds een sadistische grijns om zijn lippen.

De nagels van de kater schoten uit en zijn pupillen versmalde. "With pleasure, madam." zei hij vervolgens. Zijn stem klonk nu veel zwaarder en holler dan daarnet. Dit was waar ze op gedoeld had, een sterkere tegenstander. De kater trok zich los, hier verzette Rachity zich niet tegen. Ze zou hem zijn gang laten gaan, voor nu tenminste. De kater nam een dreigende houding aan, dit deed Rachity echter helemaal niets. Kort maakte hij een buiginkje waarna hij zichzelf voorstelde. "Hellfire is the name, now, time to get to know eachother." Nu wist Rachity het zeker, de kater had het zelfde als zij. Zelf kreeg ze het maar niet voor elkaar om NightSchadow volledig over te nemen. Het ergste daarvan was nog dat ze haar kon horen denken. Echter wist ze ook dat NightSchadow haar kon horen denken, dit kon wel eens in haar voordeel zijn. Maar zeker niet altijd. "It's a pleasure to meet you Hellfire." sprak ze met haar kille stem. Die van haar klonk iets killer en demonischer dan de zijne maar als nog. De zijne was veel zwaarder en holler waardoor het even eng klonk. Hellfire nam een houding aan die liet zien dat hij haar elk moment zou kunnen bespringen. Maar daar had Rachity mooi geen zin in, nog niet tenminste. "Ta ta ta. Not already, a little conversation first please." sprak ze iets wat bevelend. Hierna draaide ze zich zelfverzekerd om waardoor haar staart onder zijn kin langs ging. Een stukje verder stopte ze weer en wendde zich weer tot Hellfire. Een beetje arrogant ging Rachity in de sneeuw zitten.

"It's a pleasure to meet you Hellfire." Sprak ze kil. Hellfire zakte door zijn poten, klaar voor een sprong. "Ta ta ta. Not already, a little conversation first please." Ze haalde haar inktzwarte staart langs zijn kin. Een eindje verder op ging ze in de sneeuw zitten. Zwart stak hard af tegen wit. Hellfire schudde zijn kop. "Fine." Hij keek haar minachtend aan. "Wie ben jij?" Hij had geen idee wat ze hier deed, alleen dat ze op schadowclan territorium zat. De clan kon hem niks schelen, maar het was een goede reden om haar aan te vallen. Toch weerhield hem iets. Niet het feit dat ze het hem had bevolen, maar iets anders, wat hij niet kon plaatsen. Hij Comettail zachtjes protesteren, ergens achter in zijn kop. Hij luisterde er niet naar, dat deed hij nooit. Waarom zou hij. Hij wende zich weer tot de poes, en zijn amberkleurige ogen priemde in de hare. "You're diffrent," Voor het eerst in lange tijd doorklonk het niet van haat, al was het absoluut niet vriendelijk. Deze kattin zou wensen dat ze nooit geboren was, nadat de zwarte kater met haar klaaar zou zijn. Deze duivelse gedachten maakte Comettails protesten sterker. Hij hoorde hem nu duidelijk zeggen: "Nee! Nee! Ze is een vriendin! Ze is Nightshadow!" Hij schudde zijn kop opnieuw, om de stem weg te krijgen. Dit lukte, en hij keek weer grijzend naar de she-cat die Comet 'NightShadow' noemde.

De kater schudde met zijn kop waarna hij weer sprak. "Fine." was alles wat hij zei. De blik van de kater stond iets wat minachtend. "Wie ben jij?" vroeg hij toch aan haar. Hij had zichzelf al voorgesteld en de andere kater leek te weten wie ze was. Maar zijn sterkere blijkbaar dus niet, ook al had ze verwacht van wel. "You're diffrent," sprak hij nog voordat ze kon antwoorden. Maar wat hij zij was logisch ook, een kat gevangen in het lichaam van een ander is niet is wat je dagelijks tegenkomt. Maar zelf had hij het ook dus echt anders kon je het nou ook weer niet meer noemen. "The name is Rachity, the queen of hell." sprak ze iets wat nonchalant. Haar zwarte staart veegde een beetje door de sneeuw. Ook de sneeuw waar zo op zat begon langzaam te smelten. "Tell me, how did you get in there?" vroeg ze oprecht aan de kater. Hier was ze eerlijk gezegd best nieuwsgierig naar. Van haar zelf wist ze het niet dus misschien wist hij wel hoe hij in het lichaam van een ander was beland. Maar al snel nadat ze dit had gezegd begon ze te denken over manieren om deze kater iets aan te doen. 'Waag het niet om hem iets te doen! Anders zet ik je er meteen uit.' hoorde ze NightShadow duidelijk denken. Normaal besteedde ze niet veel aandacht aan wat Night dacht. Maar deze keer toch wel, 'I decide that for my own. And thát's not even possible you mouseface.' dacht ze terug. Wat ze zei was wel waar, maar zolang ze de controle had ging Night niets over haar te zeggen hebben.

"The name is Rachity, the queen of hell." Hellfire grijnsde, en liep dichter bij. Zijn grote, sterke spieren rimpelde onder zijn vacht. Hun gezichten waren nog maar een paar centimeter verwijderd van elkaar. "That's funny," Sprak hij zacht, terwijl zijn ogen in de hare boorden. "They call me the king." Hij stapte achteruit, en ging voor haar zitten. "Tell me, how did you get in there?" "Inside this weakling? It's a long story, are you sure you would waste your time on that?" Hij rolde zijn schouders naar achter. "But, if you're really intrested...." Hij staarde diep in Rachity's ogen. "Than let me tell you a tale. Poor little weakling has a name, Comettail. His parents had left him and his sister." Hellfire sprak alsof hij de grootste medelijden had met de cat wiens lichaam hij deelde. Hij keek weer serieus, en vervolgde: "He was so lonly, he started to make a friend. In himself. Thats me." Hij keek de zwarte poes aan, afwachten hoe ze zou reageren.

"That's funny, they call me the king." sprak hij. Rachity haalde haar neus hier voor op. Het recht om je zo te noemen heb je niet zomaar. Hopelijk begreep hij dat we. "Inside this weakling? It's a long story, are you sure you would waste your time on that?" vroeg hij op haar vraag. Kort knikte Rachity om te antwoorden. "But, if you're really intrested...." zei hij waarna hij diep in haar ogen staarde. Dit stond haar niet zo aan dus keek ze een beetje langs hem. Meer naar de boom die rechts van hem stond, de boom met nog wat bloed van daarnet. "Than let me tell you a tale. Poor little weakling has a name, Comettail. His parents had left him and his sister. He was so lonly, he started to make a friend. In himself. Thats me." vertelde de kater aan haar. Bij hem zat het dus heel anders dan bij haar. Nu hij zijn verhaal had vertelt was het dus dan ook haar beurt om te vertellen hoe zij in dit lichaam terecht was gekomen. In ieder geval zo ver dat ze wist hoe het zat. "Well the story of my life is a bit different." begon ze waarna ze hem weer aankeek. Nog een keer zuchtte ze luid waarna ze begon met het vertellen van haar verhaal. "Ever since NightShadow was born, I was the demon in her heat. How tha hell I'd get there stays a mistery for me. When she was an apprentice I came out for the first time and shocked the clan. No one saw that coming from sweet little Night. Since then my life means being stuck at her body and coming out once in a while to fight with other cats." vertelde ze aan hem. Zo lang had ze waarschijnlijk nog nooit aan een stuk gepraat. Ze had hele gesprekken korter dan dat gehad, en was dus nog nooit zo lang aan een stuk aan het woord geweest. Maar dit kon simpel weg niet korter vertelt worden, dus moest ze wel. Ook al had ze het liever met één woord gezegd of met één zin maximaal. Dat zat er nou eenmaal niet in bij dit verhaal.

OOC: Na na na na na mijn post is lekker twee keer zo lang Razz

"Well the story of my life is a bit different." Begon Rachity. "Ever since NightShadow was born, I was the demon in her heat. How tha hell I'd get there stays a mistery for me. When she was an apprentice I came out for the first time and shocked the clan. No one saw that coming from sweet little Night. Since then my life means being stuck at her body and coming out once in a while to fight with other cats." Hellfire knikte, er glansde iets wat leek op begrip in zijn ogen. "I wish i wouldn't have to share my body...." Het bloed steeg naar zijn wangen, Hellfire kwam niet vaak iemand tegen die hem begreep. Hij schudde zijn kop, om zichzelf te hervatten. Hij ging toch niet zijn hart luchten bij een random poes? Hij was toch geen watje? Waarom had hij haar nog niet aangevallen? De vragen spookte door zijn hoofd, en hij hoorde Comettail commentaar geven, waar hij nu echt niet aan toe was. "Have we talked enough?"Bromde hij, en sloop op de poes af. Als ze nu niet iets zinnigs zou zeggen, zou hij haar aanvliegen.

OCC: Had eerst een veel langere post geschreven, 500 woorden, 1 verkeerde knop, alles weg.......>.<

De zwarte kater knikte bevestigend op haar verhaal. Aan iets kon ze zien dat hij haar begreep, dat was ongeveer ook wel zo. Maar hun verhalen zouden altijd anders zijn dat was zeker. "I wish i wouldn't have to share my body...." zei de kater vervolgens. Rachity knikte, precies dat. "Same here..." zei ze tegen hem. "SAME IN HERE TOO, SO WHY DON'T YOU GET OUT OF MY BODY!" hoorde ze NightShadow in haar hoofd roepen. "Shut up, you idiot." antwoorde ze tegen NightShadow in haar hoofd. Alsof dat mogelijk was, zelfs Night moest dat wel snappen. "Have we talked enough?" bromde de kater vanuit het niets naar haar. Met een arrogante kop keek ze de kater aan. Waar kwam dit nou weer vandaan? Echter moest ze hem wel gelijk geven, ze waren al best een tijd aan het praten. In ieder geval langer dan dat ze met de meeste katten pratte. Waarom was het eigenlijk nog niet op een gevecht aan gekomen? Ach het werd ook wel tijd hoor. "Fine by me, so do ya have plans Mister Macho?" zei ze op een arrogante toon. Mister Macho sprak ze erg spottend uit. Gewoon om te kijken waar de grenzen van deze kater lagen. En wat ze moest doen om hem geïrriteerd of boos te krijgen.

OOC: Ai das vervelend, heb ik ook wel eens...

"Fine by me, so do ya have plans Mister Macho?" Zei de poes arrogant, duidelijk zijn grens opzoekend. Nou, die had ze bereikt. Hellfire's klauwen blikkerde in de middag-zon, en zijn ogen gloeiden gevaarlijk. "Mabey a little dance?" Snauwde de kater gevaarlijk, en haalde zijn klauwen langs haar oor. Een grijns sierde zijn gezicht van oor tot oor, Terwijl hij om haar heen sprong, klaar voor een nieuwe aanval. Hij probeerde haar om te duwen, met als doel Rachity's buik open te krijgen, en die vervolgens open te klauwen. Hij zag het al voor zich, zoveel bloed, over zijn poten stromend...... "No! NO!! Don't you dare! Stop it!" De zwarte kater rolde onzichtbaar met zijn ogen. Waarom moest zijn helft het toch altijd voor hem verpesten? In elk geval, hij was afgeleidt. Dit gaf Comet de tijd om zich naar boven te dringen. Al was het maar voor even. "NightShadow!" Comettail snakte naar adem, alsof hij te lang onder water had gezeten. Hij voelde weer het drukkende gevoel van Hellfire. "Get....Back......" Hoorde hij duidelijk. Hij strompelde achteruit, verzwakt door de strijd met zichzelf.

Uitdagend keek ze de kater aan terwijl ze op een antwoord wachtte. "Mabey a little dance?" snauwde deze al snel. Net bevroren bleef Rachtiy staan terwijl de kater een van zijn klauwen langs haar oor haalde. Met een snelle beweging draaide ze haar oor zodat de klauw van de kater geen echte schade kon doen. Alleen een klein krasje zat er nu op. Voor dat Hellfire op nieuw kon aanvallen leek er iets te gebeuren, iets wat haar vaag bekend voorkwam. "NightShadow!" riep de kater naar adem snakkend. Weak after all.. dacht Rachity toekijkend op de kater die in gevecht was met zichzelf. Dit gebeurde haar eigenlijk alleen maar op het moment dat zíj NightShadow over nam. Andersom niet, vandaar dat ze het ook niet meteen herkende. Rachity was niet dom, dit was haar kans om de kater goed te raken. Ze mocht dan misschien een stuk kleiner zijn dan hem maar zeker niet dommer. Snel begon ze rondjes om hem heen te rennen, zo kon ze hem nog net iets meer verward maken. Met een klauw haalde ze hard uit naar de katers wang zodra ze voor hem langs rende. Meteen schoot ze weer door en stond achter hem stil. Wild zwaaide ze met haar staart, dit kon nog leuk worden...

In zijn verwarring zag de kater Rachity om hem heen rennen, voor ze een flinke klap uitdeelde. Het gevoel van nagels die zijn wang verscheurde maakte dat Hellfire weer zichzelf was, woester dan ooit. Hij zag de kat pesterig met haar staart zwaaien, en er knapte iets in de zwarte kater. Hij maakte een schijnbeweging door zijn klauw naar links uit te gooien, en toen het moment van verwarring ontstond, was het moment dat hij boven op de zwarte kattin sprong. Hij zette haar stevig vast, zijn amberkleurige ogen gloeiend. "Giving up already?" Zei hij spottend, en bracht zijn gezicht dichter bij dat van Rachity. "'Cause i sure as hell won't."

Door haar actie was de kater weer helemaal bij. Deze gooide al snel zijn klauw naar links die NightShadow gemakkelijk ontweek. Ergens wist ze dat iets niet helemaal klopte. Deze kater zou zeker meer doen dan een keertje simpel uithalen. Al snel sprong de kater ook boven op haar zonder dat ze de kans kreeg om weg te springen. Dit had hij zeker al eerder gedaan, hij zette haar ook zo vast dat ze onmogelijk een kant op kon. "Giving up already?" zei hij ook al snel. Toen ze merkte dat Hellfire zijn kop dichter bij de hare bracht werd ze er niet vrolijker op. Wat was hij met haar van plan? "'Cause i sure as hell won't." zei hij met zijn kop bijna tegen de hare aan. Kort blies ze waarna ze haar ogen sloot. "Only a fool will think that it's over already." zei ze rustig. Dit zei ze echter rustiger dan dat ze was. Rachity was nu razend, hoe durfde hij om haar zo vast te klemmen. Maar door Hellfire's grote lichaam kwam er een geweldige druk op haar borstkas, waardoor het ademen als maar moeilijker werd. Maar wat ze altijd in haar kop had was; 'It's not the size of the cat that matters in a fight. It's the power within that desides who wins and who loses.' dit even doornemen gaf haar extra kracht en ook een leuk ideetje wat ze wel op Hellfire wilde gaan uitproberen. Dit deed ze ook. "Fight with your strength, not with the weaknesses of others. So get of me and fight like a real cat!" perste ze met moeite uit haar longen. Als hij nog lang op haar zou blijven liggen zou ze geen lucht meer krijgen op een gegeven moment.

"Only a fool will think that it's over already." Zei de poes rustig. Te rustig..... Hellfire snoof minachtend. Nu kon ze toch bijna niks doen. Hellfire drukte zijn poten wat harder tegen Rachity's borstkas, waardoor ze steeds minder lucht kreeg. De kater grijnsde. Hij had wel door dat de zon bijna aan het onder gaan was, en dan zou hij terug naar het kamp moeten. Anders zouden ze gaan zoeken. Bleh. Het liefst zat hij gewoon in de bloodclan, maar met Comettail in zijn lichaam ging dat niet werken. Hij was toch maar watje. "Fight with your strength, not with the weaknesses of others. So get of me and fight like a real cat!" Bracht de she-cat moeilijk uit. "As you wish, my queen." Zei Hell spottend en sprong achteruit, klaar voor een nieuwe aanval. Hij was er nu klaar mee, nu moest ze weg. "Go home!" Blies hij, en zijn ogen schoten vuur. "I don't know you, and i don't want to. Get out of here!" Al zijn zwarte haren stonden recht overeind. "Or i'll call my clan. And then it's game over." Hij grijnsde kort, en haalde toen uit, hopend dat hij zou raken.

"As you wish, my queen." zei de kater spottend waarna hij van haar afsprong. Rustig stond ze op en wendde zich weer tot de kater die klaarstond voor een volgende aanval. "Go home!" blies hij haar toe. Met een arrogante keek ze hem aan. Eerst wilde hij haar niet laten gaan en nu moest ze weer weg. Lekker logisch was dit. "I don't know you, and i don't want to. Get out of here!" ging Hellfire weer verder. Op haar dooie gemakje ging Rachity er bij zitten. Als hij zo ging doen zou ze zeker niet vertrekken. Ze was geen zwakkeling en dat mocht hij weten. De vacht van de kat stond overeind, het leek net een grote zwarte pluizenbol vond ze. "Or i'll call my clan. And then it's game over." ging de kater weer verder. "Humpf." was het eerste dat ze uitbracht. Hier na stond ze langzaam op en liep naar de kater toe. Toen hun neuzen elkaar bijna raakte stopte ze. "I espected more of you Hellfire. Calling your clan, how pathetic." zei ze spottend. Ze draaide zich om waardoor haar staart onder zijn kin door ging. Gewoon om hem nog iets meer te irriteren. Langzaam verdween ze het bos in, net een schaduw. Een schaduw wiens reis voorlopig nog niet zou eindigen.

OOC: Je kunt nog een keer reageren of het zo laten, de keuzen is aan jou. Ik heb Thistle een pm gestuurd btw.

"Humpf." Snoof de kattin spottend, en stapte naar voren. Toen hun zwarte neuzen bijna elkaar raakten, vervolgde ze: "I espected more of you Hellfire. Calling your clan, how pathetic." Vervolgens draaide ze zich om, waarbij haar zwarte staart langs zijn kin streek. Hellfire gunde haar niet het plezier om hem kwaad te krijgen, dus bleef hij zitten alsof het hem niks kon schelen. Hij zou haar nog wel krijgen.... De slanke rogue poes verdween het bos in, en binnen de kortste keren zag je alleen nog maar het zwarte puntje van haar staart. De kater snoof, en draaide zich om. Hij liep terug naar het kamp, met zware, logge passen. Niemand zou ooit weten wat er deze dag was gebeurd. Hij keek naar zijn git zwarte poten. Er zat een kleine bloedvlek op, waarschijnlijk zijn eigen. Hij gromde zacht en waste het er af bij de dichtstbijzijnde plas. Als Comettail het bloed zou zien, zou hij conclusies trekken, en het misschien wel aan de clan vertellen. Dat was het laatste wat hij wilde. Hij rook nu de stinkende Shadowclan geur, waar hij, -tot zijn eigen walging- Ook naar rook. Zijn zwarte silhouet stak af tegen de ondergaande zon. Voor het eerst in zijn leven had hij een gevecht verloren.

Topic Uit.
-En ik heb terug ge pm't :p