OPEN

Onderwerp: OPEN ma 21 apr 2014 - 15:14

Met een doffe blik keek Duskcloud naar de bevroren rivier. In Leafbare hadden de katten hier maar weinig te zoeken dus was het inmiddels een van haar favoriete plekjes geworden. Ze hield van rust en ze kon het niet verdragen om een lange tijd veel katten om zich heen te hebben dus ze vond het fijn om langs de rustige rivier te wandelen. Ze had de rust nodig om haar hoofd leeg te maken, wat ze tegenwoordig bijna elke dag deed. Niet dat ze zoveel aan haar hoofd had, maar het was vooral voor de herinneringen. Terugdenken aan het verleden deed pijn en soms kon ze bijna in huilen uitbarsten als ze terugdacht. En vreemd genoeg kwetsten de blije herinneringen haar meer dan de pijnlijke, omdat ze haar er alleen maar aan herinnerden hoe leeg haar leven was en hoeveel ze had verloren. Ze staarde in gedachten verdiept voor zich uit, even onbereikbaar voor de rest van de wereld.

Open

Onderwerp: Re: OPEN ma 21 apr 2014 - 16:23

Vrolijk huppelde Islandpaw langs de rivier, die bevroren was. Ze was zo blij dat ze eindelijk apprentice was! Nu kon ze huppelen, en dansen, en springen, en spelen, en ontdekken, en alles wat ze maar wou! Vroeger zat ze altijd maar in het camp, en nu kon ze eindelijk gaan ontdekken wat er daar buiten kwam! Langs de bevroren rivier zat er een poes. Ze keek nogal zielig voor zich uit, en de grijze poes vroeg zich af waarom ze zo alleen zat. Vrolijk liep ze op haar af, een lachje op haar gezicht. Ze had helemaal niet door dat deze poes eigenlijk nogal verdrietig was... "Hallo!", riep ze vrolijk. "Ik ben Islandpaw, jij Dukcloud, niet?" Als kleine kitten al had ze Duskcloud al ontmoet, die het toen nogal grappig vond dat ze de 's niet kon uitspreken. Vooral omdat haar naam dan heel grappig klinkt. Het enige was dat ze die letter nog steeds niet kon uitspreken, en dat dat misschien minder schattig klonk dan bij een kitten.. Niet dat Islandpaw daar veel aan dacht, daar was ze te vrolijk en naïef voor.