Uitblazen

Onderwerp: Uitblazen di 7 dec 2010 - 15:55

Zijn oren hingen verveeld langs zijn kop. Hij zag het vandaag helemaal niet zitten. De ochtend had een mooie rode zon laten zien, maar dat betekende veel vocht in de lucht. Zijn snorharen trilden bij de luchtwervelingen. Sommige geuren waren bekend, maar de meeste waren licht en oud. Een eekhoorn was hier het pad pas geleden nog gepasseerd. hij besloot dat hij beter wat nuttigs kon doen. Nu hij zo terug dacht had hij vandaag nog niks voor de clan gedaan. Hij schrok toen hij tot dat besef kwam. Hij hoopte maar dat ze het hem niet te kwalijk zouden nemen. Nu kon hij wel wat prooi meenemen en misschien dat hij vannacht de wacht zou kunnen houden. Zo hoopte hij het toch nog goed te kunnen maken.
Hij liet zich in zijn sluiphouding zakken en concentreerde zich op de trillingen door de grond. Een woelrat zat verder op wat te vroeten in de grond. Heatpelt voelde de trillingen voor verbazing aan. Het diertje leek zich totaal niet bewust van zijn omgeving. Dat was mooi meegenomen. Zonder al te veel moeite wist hij het dier te pakken te krijgen en begraafde het onder een brede spar. Hij zou zijn prooi later wel ophalen. Eerst nog maar wat meer vangen. Toch iets teleurgesteld dat hij alleen was keek hij om zich heen. Niet veel van zijn clan vonden dit een fijne plek om te zijn. Integendeel Heatpelt had een hekel aan dit bos. Alles was te perfect, de bomen, de afstanden, gewoon alles. Toch was het een goede plek om te jagen, dat was dan ook de enige reden dat Heatpelt hier was.

Onderwerp: Re: Uitblazen di 7 dec 2010 - 18:49

Dewstream zuchtte zachtjes. De drukte in het kamp.. het werd haar even teveel. Naast het feit dat er al zoveel discussies in haar hoofd waren, was het in het kamp ook een heel lawaai. Teveel lawaai.. Het werd haar teveel. Dewstream liep snel en gehaast het kamp uit. Jagen, dat ging ze dan maar doen. Blindelings volgde ze een geur. Ze wist niet welke geur het was of wat die geur mocht betekenen; het enige wat er nu toe deed was ontsnappen. Na vele pootstappen voelde ze het zonlicht versplinteren in haar blikveld. Verdwaasd knipperde ze met haar ogen. Waar was ze eigenlijk? De Hoogsparren! Het was er mooi, misschien wel te mooi. Op de een of andere manier leek het licht altijd prachtig tussen de bomen door te vallen, alsof het leven altijd blij en vrolijk was. Dewstream haalde haar neus op. No way. Ze had niet veel dagen dat ze kon zeggen dat ze echt gelukkig was. Ze zacht wel naar geluk, maar het vinden ervan was toch.. moeilijker dan het op het eerste gezicht leek. Dewstream schudde haar kop. Concentratie! Bijna onmiddellijk drongen er allemaal geuren haar neus binnen, die ze eerder genegeerd had. Een muis hier, een vogeltje daar.. Dewstream besloot voor de muis te gaan. Geoefend zakte ze in sluiphouding, als een automatisme. De schaduw die ze over de muis wierp waarschuwde het diertje te laat. Met een tevreden blik begroef ze de prooi op haar herkenningsplekje. Daarna keek ze weer om zich heen. Wat een perfecte stilte heerste hier! Die mocht eigenlijk wel doorbroken worden.. Een nieuwe, maar toch bekende geur drong haar neus binnen. Thunderclankat. Nieuwsgierig liep ze in de richting van de geur. Een zwarte kat met gele ogen verscheen in haar blikveld. 'Hoi Heatpelt,' begroette Dewstream hem, niet al te vrolijk; ze was moe en had hoofdpijn. Toch klonk het ook niet chagrijnig of boos. 'Ook aan het jagen?'

Onderwerp: Re: Uitblazen di 7 dec 2010 - 21:37

Zijn gedachten hadden hem doen staren. Hij had Dewstream niet horen aankomen, hoewel zijn neus het hem onbewust allang verteld had. De clangeur was niet te missen en omdat deze vertrouwd was had het geen alarmbellen doen rinkelen. Toch mocht hij in het vervolg wat voorzichtiger zijn. Zijn aandacht iets meer in het nu houden. Hij keek Dewstream aan. Haar ogen hadden hem altijd geboeid, puur omdat het zo goed bij haar naam paste. Ze klonk niet al te vrolijk en hijzelf besefte al snel genoeg dat ze dan niet de enige was. "Hey Dewstream" Hij knikte haar vriendelijk toe, maar zijn ogen en iets wat plat liggende oren verraden zijn humeur. Hij was al sinds de komst van de ochtend niet echt te genieten, het vocht in de lucht had zijn vacht plakkerig gemaakt, iets waar hij een hekel aan had. Trouwens hij niet alleen. Hij liet de vraag rustig tot zich bezinken, zin om snel te antwoorden had hij niet vandaag. "Ja, kon beter iets nuttigs doen dan de rest van mijn tijd voorbij laten gaan." Het kwam er geërgerd uit. Hij wist dat het gewoon moest gebeuren, maar dit was nou echt zo'n dag dat je nergens meer zin in had. Dat je je het liefst gewoon weer in je nest wilde omdraaien, je ogen dichtknijpen en alles en iedereen vergeten. "Wat doe jij eigenlijk hier?" Dit keer was er meer interesse in zijn stem.

(sorry voor de korte post, beetje inspiratieloos en moe x) )

Onderwerp: Re: Uitblazen wo 8 dec 2010 - 18:39

De zon scheen gemeen in haar ogen. Dewstream knipperde even verward. Te fel zonlicht, kon je daar niet blind van worden? Ze ging iets anders staan. Nog steeds keek ze Heatpelt aan, maar nu zat haar flank in de zon. Jammer genoeg kregen grijze katten het altijd snel warm, hoewel ze dit nog wel uit kon houden. Heatpelt groette terug. Zijn felgele ogen waren aangenamer om in te kijken dan in de zon, dat was één ding dat zeker was. Aan zijn houding was te zien dat hij net zo 'blij' en 'vrolijk' was met deze plek. De vochtige lucht verpestte trouwens haar vacht. Dewstream ging rustig zitten en sloeg haar staart om haar poten. Vandaag had ze geen haast, met niets. Dus ook wachten op een antwoord kon wel. Allerlei geuren drongen zich aan haar op. Een muis hier, een muis daar, hé wacht, die eekhoorn had ook nog een geur.. 'Ja, kon beter iets nuttigs doen dan de rest van mijn tijd voorbij laten gaan,' antwoordde Heatpelt, haar een nodige afleiding van de geuren verschaffend. Dewstream knikte. Ze kon zich zijn ergernis heel goed voorstellen! Op zijn volgende antwoord moest hij even wachten; Dewstream was niet echt wakker. 'Ik kwam ook jagen,' zei Dewstream. 'Het is vandaag namelijk zo'n dag dat ik nergens zin in heb, dus bedacht ik dat ik beter wat voor de Clan kon gaan doen. Zelfde reden als jou, denk ik,' voegde ze eraan toe. Firepaw had ze al getraind. Sinds Bluestar kittens verwachtte, was zij zijn tijdelijke mentor. Nu had ze gewoon zin in jagen. Tenminste, meer zin in dat dan in allerlei andere dingen.

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 10 dec 2010 - 8:05

Hij had vol interesse -zover dat ging- staan luisteren naar Dewstream. Het was inderdaad exact dezelfde reden wat Heatpelt naar deze plek had gebracht. Hij schudde zijn kop toen een vlieg vervelend bij zijn oor begon te zoemen. Het beestje schok van de onverwachte luchtwervelingen en nam al snel de benen. Eigenlijk zouden ze maar beter kunnen beginnen met jagen. Tenminste als ze nog een geaccepteerde hoeveelheid mee wilden nemen. Hij kon het niet ontkennen en voelde de blik van Dewstream in zijn schedel prikken. Dat was wat hij altijd fascinerend had gevonden. Het leek net of ze door hem heen zou kunnen kijken, iets wat bij de meesten van zijn clan nog wel een ontbrak, sommige konden niet eens verder kijken dan hun snuit. Ook de kleur van haar ogen was opvallend. Het was bruin, maar eigenlijk niet. Sommige zeiden dat ze oranje ogen had, maar hijzelf voelde daar niet zoveel voor. Hij vond het meer een okerbruin, maar zeker was hij niet. "Welke kleur ogen heb je eigenlijk?" Nu was er wel de volledige interesse in zijn stem -zelfs zijn ogen deelden het- die er normaal gesproken te vinden was. Op de dagen dat het allemaal goed ging. Terwijl de zon al langzaam aan zijn afdaling begon en de schaduwen langzaam weer een stukje langer werden, viel het hem op dat zijn huid gloeide onder zijn vacht. Hij had het niet gemerkt dat zijn rug flank in de zon was komen te zitten. Hij schoof een stukje naar rechts waardoor hij in de schaduw kwam te zitten. Dit was nou precies de rede waaraan hij zijn naam dankte.

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 10 dec 2010 - 19:03

Dewstream keek terug naar Heatpelt. Hij zou het vast warm hebben met zijn zwarte vacht.. het zou zijn naam ook wel verklaren. Hoewel het best een mooie naam was; ook wel apart. Ze bedoelde, er waren vast tientallen katten die iets met 'Dew' in hun naam hadden gehad/hebben/zouden hebben. Het zou haar in ieder geval niets verbazen. In zijn ogen zag ze interesse. Dat voelde wel.. goed, dat er iemand naar haar luisterde, terwijl ze eigenlijk iets onnuttigs uitlegde. Hetgeen wat haar zo boeide aan zijn blik, waren zijn felgele ogen. Ze hielden je aandacht vast, ze waren te lezen als een open boek.. of kwam dat gewoon omdat zij zichzelf daar in getraind had door te zwijgen en alleen te kijken? Dat was ook een mogelijkheid. 'Welke kleur ogen heb je eigenlijk?' vroeg Heatpelt plots. Dewstream vernauwde haar ogen iets toen ze nadacht. Dat was eigenlijk wel een heel goede vraag. 'Uhm.. ja, dat is eigenlijk best een goede vraag.. Ik denk bruin, okerbruin misschien,' bedacht ze. 'Zeker niet oranje,' voegde ze eraan toe. Sommigen zeiden dat ze oranje ogen had. Nou, verre van dat! Ze zag de interesse in Heatpelt's ogen. Hij verveelde zich misschien wel zo erg dat hij zelfs haar ogen interessant vond? Dewstream merkte dat ze al minder hoefde te knipperen; de zon begon alweer wat te dalen. Gelukkig zeg, dan zou het eindelijk wat koeler worden. 'Zullen we gaan jagen,' stelde ze voor. 'Dan zijn we uit de zon,' lachte ze erachteraan, doelend op Heatpelts zwarte vacht, die veel zonlicht ving. Er was hier in ieder geval genoeg prooi.

Onderwerp: Re: Uitblazen ma 13 dec 2010 - 15:11

Terwijl Dewstream haar ogen iets vernauwde toen ze nadacht kreeg hij eindelijk de bevestiging die hij hoopte te horen. Dus toch de okerbruin die hij altijd had beweerd! Hij glimlachte even vluchtig bij haar woorden. Hij gaf zijn flank een vluchtige lik, in de hoop dat het misschien iets minder zou gloeien. De schaduw hielp, maar niet genoeg. 'Zullen we gaan jagen?' het was een voorstel van Dewstream die hij eigenlijk wel zag zitten. 'Dan zijn we uit de zon' Haar lach had een dikke houtduif op doen vliegen, vrolijk lachte hij met haar mee terwijl hij zijn achterpoten strekte. Zijn spieren waren stijf geworden door het lange zitten en het oprekken was dan ook hard nodig! Nadat hij ongeveer alle spieren wel had gehad liep hij richting een dichter begroeid stuk. Tenminste in hoeverre dat mogelijk was... alle afstanden waren tenslotte hetzelfde. De enige planten die de afstanden deed verschillen waren lage struikjes die vol zaten met dennennaalden waardoor ze toch net iets hoger werden. Hij snoof de lucht even diep in om te kijken of er pas geleden nog prooi hun was gepasseerd. Zoals hij al verwachtte was dat niet het geval, tenslotte waren ze niet stil geweest. Hij draaide zich om richting Dewstream; "In dit gebied is niks meer gepasseerd... misschien als we verder richting de tweebeenplaats gaan dat we dan veel vinden?" Hij hield zijn kop iets bedachtzaam schreef. De tweebeenplaats... dat was al helemaal een plek die hij liever uit de weg ging. Zelfs als je hier tussen de bomen doorliep kon je af en toe een glimp opvangen van stenen nesten. Toch was er richting de tweebeenplaats wel meer prooi te vinden. Hij doelde dan ook op het gebied binnen de hoogsparren, maar net iets dichter bij de tweenbeenplaatsen. Hij keek Dewstream afwachtend aan terwijl het puntje van zijn staart enthousiast heen en weer zwiepte.

(sorry!!! voor de late post Ö Zal niet meer gebeuren!)

Onderwerp: Re: Uitblazen ma 13 dec 2010 - 15:55

- Geeft niet hoor! -

Dewstream merkte dat haar lach een houtduif op liet fladderen. Die werd vandaag in ieder geval geen prooi, dat stond vast! Ze wilde al gaan lopen, maar wachtte even op Heatpelt, die zijn spieren strekte. Best een goed idee eigenlijk, merkte de grijze poes, toen ze een stap zette. Er schoot een steek door haar voorpoot. Uitgebreid begon ze haar poten te strekken. Jagen was echt onmogelijk als je half omviel bij iedere stap. Toen ze daarmee klaar was, was Heatpelt al richting een dichter begroeid stukje grond gelopen. Ze liep achter hem aan, goed om zich heen kijkend of er misschien prooidieren waren. Jammer genoeg was het stukje grond akelig leeg. 'In dit gebied is niks meer gepasseerd,' meldde Heatpelt. Dewstream knikte. Het had geen zin om hier verder te zoeken, dus. 'Misschien als we verder richting de tweebeenplaats gaan dat we dan veel vinden?' Heatpelt hield zijn kop iets scheef. Dewstream dacht na. Tweebeenplaatsen.. ze kwam er niet graag, maar er was wel meer prooi. Ze hoefden trouwens ook niet de nesten van de tweebenen binnen.. het kwam vast wel goed. 'Is goed, volgens mij lopen er niet veel tweebenen met honden rond deze tijd,' antwoordde Dewstream. Heatpelts staart zwiepte enthousiast heen en weer.
Haar poten raakten de grond zachtjes, zodat er slechts blaadjes ritselden. Dewstream keek even naar Heatpelt. Het was een goed idee om hier te jagen. Plots rook ze een sterke geur. 'Ruik jij wat ik ruik? Volgens mij zitten we vlakbij een nest muizen,' fluisterde Dewstream tegen Heatpelt. Die waren gemakkelijk te vangen, zolang ze je niet opmerkten. Dewstream glimlachte. Heatpelt kreeg gelijk; er was meer prooi hier!

Onderwerp: Re: Uitblazen ma 13 dec 2010 - 19:35

Hij volgde Dewstream zonder een geluid te maken, alleen het zachte indeuken van de aarde kon je horen, tenminste als je goed luisterde. De kleine blaadjes leken de zuchten onder het gewicht van Heatpelt. Hij had in de loop van tijd zijn gewicht leren te verplaatsen, leren te verdelen over zijn poten, waardoor minimale druk op de grond kwam. Hij luisterde aandachtig, maar de muizen waren nog niet te horen. Hij rook zeker wat Dewstream rook, als bevestiging knikte hij naar haar, bang om teveel geluid te maken. Zijn snorharen trilden toen hij de lucht verder tot zich nam. De wind kwam uit het zuid-oosten. Perfect, ze liepen netjes tegen de wind in zodat de muizen hun nooit op tijd konden ruiken. Ze moesten er nu nog alleen voor zorgen, om zo min mogelijk druk op de grond uit te oefenen. Tenslotte voelen muizen je eerder dan dat ze je ruiken. Zijn staart hing inmiddels stil boven de grond, zichzelf in balans houdend.
Terwijl ze verder slopen richting het nest van de muizen werden de geluiden hoorbaar en zelfs duidelijker. Heatpelt zat nu nog 6 katlengtes van het muizen nest af, wachtend op een teken van Dewstream. Als ze zoveel mogelijk wilden vangen voordat de muizen zich uit de voeten maakten, dan zouden ze het strategisch moeten aanpakken. Heatpelt bekeek alles nauwkeurig vanuit zijn positie. Vanuit zijn ooghoek hield hij Dewstream in de gaten terwijl zijn blik op het nest rustte. Alleen aan het trillen van zijn snorharen kon je zijn enthousiaste aflezen. Wachtend op wat een teken voor de aanval.

Onderwerp: Re: Uitblazen di 14 dec 2010 - 14:23

Haar staart hing stil achter haar. Zelfs een kleine beweging, een trilling in de lucht, zelfs dat kon hun onzichtbaarheid opheffen. In één seconde kon alles voor niets zijn geweest. Ze zag de zwarte kater naast haar knikken; een wijs besluit. Ze waren nu zo dichtbij dat woorden gehoord zouden worden.. en dat was niet de bedoeling. De wind woei in haar gezicht, verkoelde haar verhitte vacht. Prachtig. Het nest van de muizen kwam steeds dichterbij. Dewstream zette haar poten heel precies neer, lette op elke beweging die ze maakte. Alles dat binnen haar blikveld viel maar niets te maken had met de muizen negeerde ze. Een en al concentratie begon Dewstream een strategie uit te werken. De muizen zouden de andere kant op rennen, blind van angst. Als Heatpelt.. ja.. zo kon het wel eens lukken.. Dewstream probeerde Heatpelt met haar ogen wat te seinen; blijf zitten. Zelf begon ze aan een omtrekkende beweging; nog steeds uit de wind, maar goed voor vluchtende muizen. Als Heatpelt ze als eerste aan zou vallen, zouden ze naar Dewstream rennen. Dan konden ze zoveel mogelijk muizen vangen. Het was een bekende strategie, waar veel gebruik van werd gemaakt. Dewstream hoopte dat Heatpelt haar begreep. Gelukkig was hij geen stomme kater. Dewstream zat op haar plaats en knikte één keer. Een simpele knik betekende het einde voor een aantal muizen. Zij zou blijven zitten tot de muizen weg begonnen te rennen voor het eerste gevaar. Het zou voor haar prooi echter al snel blijken dat zij het tweede gevaar was..

Onderwerp: Re: Uitblazen wo 15 dec 2010 - 17:29

Nauwkeurig hield Heatpelt Dewstream in de gaten. Elke beweging volgde hij en haar strategie was al snel duidelijk. Geduldig wachtte hij op haar teken, wat al snel volgde. Met een explosie van kracht zette hij zichzelf af en kwam voor de muizen neer. De kleine wezentjes konden nauwelijks beseffen wat er gebeurde voordat een nagel door een van de muizen ging. De rest was in een blinde paniek en rende richting Dewstream af, terwijl Heatpelt de kleine menigte achterna ging en steeds met zijn poot ertussen hengelde. De muizen die niet konden ontsnappen aan Heatpelts nagels suisden door de lucht, om vervolgens met een enorme smak op de grond te komen. Terwijl Heatpelt nu druk bezig was om de muizen te doden die verdoofd waren van de klap, zou Dewstream de rest wel afhandelen.
Zorgvuldig bracht hij zijn deel van de gedoodde muizen bij elkaar. Het waren er 3. Hij was er zelf tevreden mee, een mooie vangst. Helaas waren het niet hele dikke of grote muizen, Heatpelt had de achterblijvers gevangen, degene die het sloomst waren door hun kleine stapjes. Hij keek Dewstream aan en lachte tevreden, de clan kon in elk geval niet zeggen dat ze met lege poten thuis kwamen! Zorgvuldig nam hij de muizen één voor één mee naar een dikke spar, om vervolgens de muizen te begraven onder de boom. Hij zou de muizen later wel ophalen. Nu vond kon er weer even rustig aan gedaan worden. Hij liet zichzelf op de grond zakken en vouwde zijn poten onder zich. Hij volgde elke beweging die Dewstream maakte, nieuwsgierig wat zij had gevangen.

(beetje inspiloos x') )

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 17 dec 2010 - 19:23

- Sorry voor de late post! De laatste week van dit schooljaar kreeg ik nog best wel wat huiswerk op.. -

Heatpelt begreep haar strategie in één keer; hij twijfelde geen moment en sprong voor de muizen. Die bleven een moment stil staan, twijfelden. Dewstream grijnsde toen ze een moment later uit elkaar stoven, haar richting op. Heatpelt ving er flink wat, maar daar lette ze even niet op. Dewstream had al haar concentratie nodig voor deze taak. Heatpelt was sneller klaar; als hij nu haar kant op kwam zouden alle muizen weer wegrennen. Ze kon de hele kolonie niet vangen, maar haar nagels doorboorden de eerste al. Ze schudde de prooi van haar poot en ging verder. Nog twee. Tevreden keek ze naar de dode muizen. Één dikke muis rende de verkeerde kant op; nog binnen haar bereik. Dewstream grijnsde tevreden terwijl het laatste staartje verdween tussen de grassen. Ze pakte haar muizen op en liep naar de spar waar ook Heatpelt zijn prooi begraven had. Ze hadden in ieder geval prooi. Heatpelt was ondertussen gaan liggen. Dewstream voelde haar flanken op en neer gaan; ze had veel energie in één keer losgelaten. 'Dat was een geslaagde vangst,' mauwde ze, terwijl ze ging liggen en haar staart om zich heen sloeg. 'Bedankt voor de hulp, Heatpelt,' voegde Dewstream er met een glimlach aan toe.

Onderwerp: Re: Uitblazen ma 27 dec 2010 - 12:35

Hij keek opzij naar Dewsteam die inmiddels naast hem was komen liggen. Ondanks dat de inspanning normaal minimaal geweest zou zijn, was deze dit keer extreem. De hitte was misschien al minder, maar de grond had de warmte vast gehouden en leek deze nu weer uit te zuchten.
Instemmend knikte hij naar Dewstream. Dit was een geslaagde vangst, zeker in deze hitte. Zijn mond hing een beetje open in een poging de overtollige warmte kwijt te raken. Net als bij Dewstream ging zijn flanken -in een hoog tempo- op en neer. Zijn staart lag een beetje zielig op te grond, lusteloos. Hij draaide zijn kop naar Dewstream en glimlachte: Graag gedaan, het was geslaagde inspanning." Nogsteeds hing zijn mond iets open, maar dit keer ging hij met zijn tong langs zijn snuit. Nu pas besefte Heatpelt dat hij dorst had, behoorlijke dorst zelfs. "Zullen we een waterplas zoeken? De warmte is toch nog behoorlijk na zo'n inspanning." Hij strekte zijn poten en ging staan waarna hij zich tot Dewstream wendde. Heatpelt kwam nooit zo vaak in dit deel, dus hoopte hij dat Dewstream misschien een drinkplaats wist. Weet jij misschien een drinkplaats in de buurt?" De muizen zouden ze later wel ophalen. Zijn snorharen trilden bij elke ademhaling.

(sorry voor de korte post, volgende zal groter zijn =) )

Onderwerp: Re: Uitblazen ma 27 dec 2010 - 19:17

Ze kon niet geloven dat het zo warm was, zelfs nu er een klein briesje door de lucht gleed. Heatpelt had het ook warm; hij moest zijn bek een stukje open doen. Zelf merkte ze dat haar bek ook een stukje open was. Haar grijze vacht had toch nog genoeg warmte opgenomen om haar zo te laten zwoegen. Zijn volgende woorden, daar was ze het compleet mee eens. Daarom knikte ze ook. 'Dat is een goed idee. Ik heb eigenlijk best wel dorst,' merkte ze op. Haar tong was droog genoeg om voor schuurpapier door te gaan! Ze stond op en rekte zich uit. 'Volgens mij wel, een tijdje geleden ben ik er nog geweest. Als het maar niet verdampt is,' grapte ze. Dewstream oriënteerde even. Lag die drinkplaats nu naar west of toch meer naar het zuiden? Uiteindelijk dacht ze het te weten en ze liep alvast weg. Na wat zoeken en een klein beetje omlopen -hopelijk had Heatpelt het niet door - bereikten ze toch de waterplas. Dewstream was dankbaar dat ze nog geen uitdrogingsverschijnselen vertoonde en ging er snel naartoe. Haar tong begon het water op te likken. Wat was ze blij dat ze deze plaats nog niet vergeten was! 'Zo,' zei ze toen ze klaar was. 'Ik had eigenlijk meer dorst dan ik verwacht had!' Ze keek snel weg van het water; een gemene schittering van de zon scheen precies in haar ogen.

Onderwerp: Re: Uitblazen do 30 dec 2010 - 20:39

Tevreden knikte hij Dewstream aan, waarna hij haar volgde. Ze liepen een stukje, stonden even stil om te orienteren, waarna ze hun weg weer vervolgden. Heatpelt had van nature al een goed kompas en na manen trainen had hij het nog nauwkeuriger gekregen. Hij merkte al snel dat ze in een vreemde slinger liepen, soms een stukje terug en dan weer vooruit. Hoewel hij zich even afvroeg of ze wel wist waar ze heen gingen hield hij toch zijn mond, vertrouwend op dat ze dat inderdaad wist. Al snel, sneller dan verwacht waren ze er. Hij liet haar eerst drinken waarna hij zich door zijn poten liet zakken en het water dankbaar op begon te drinken. De grond om het water was koeler dan de andere grond, waardoor zijn poten langzaam iets afkoelden. Eenmaal zichzelf voldaan met water keek hij haar aan, tevreden. Een straal van de zon had zijn weg naar beneden gevonden en zichzelf uitgebreid door in het water te weerkaatsen. "Deze plek moet ik onthouden! Nu kunnen we het beste de prooi naar het kamp brengen, voordat anderen ons voor zijn!" Hij grinnikte erbij, maar meende het serieus. Hun waren niet de enige roofdieren, vossen, dassen en nog andere soorten zorgden ervoor dat je op tijd je prooi veilig moest stellen. Zonder enige moeite liep Heatpelt alweer richting de stapel prooi, dezelfde weg terug nemend zodat Dewstream niet het gevoel zou krijgen dat hij door had gehad ze iets waren omgelopen.

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 31 dec 2010 - 18:54

Tevreden zag Dewstream dat de zon al wat minder warmte uitstraalde en daardoor minder fel in haar ogen scheen. Rustig zat ze aan de waterkant, had de neiging om te snorren. De schoonheid van de natuur hier was onovertroffen, al hield ze daar meestal niet zo van. Nu kon ze er van genieten. Heatpelt benoemde een voordeel van de plek en ze knikte als antwoord. Dat was zo, echt waar. Prooi moest ook snel teruggebracht worden naar het kamp; zelfs al lag het begraven, dan nog was het niet veilig, je wist het nooit zeker. Vossen hadden ook honger en ze twijfelden niet om te stelen. Heatpelt begon zijn weg naar het kamp. Dewstream wierp nog één blik in het water voor ze de prooi pakte en hem volgde. Haar staartpunt zwiepte zachtjes achter haar heen en weer. Heatpelt liep dezelfde weg terug als ze gekomen waren. Ooit zou hij er wel achter komen dat ze langer gelopen hadden dan nodig was.. maar zoveel maakte dat nu ook weer niet uit. Dewstream was blij dat haar ingebouwde kompas de weg goed genoeg gewezen had om het te vinden. Al snel kwamen ze weer bij het kamp, al leek dat helemaal niet zo dichtbij de Hoogsparren. Dat leek wel een totaal andere wereld. Dewstream liep het kamp binnen en legde de prooi neer op de prooistapel. 'Dat was een geslaagde jacht,' mauwde ze tevreden.

Onderwerp: Re: Uitblazen di 4 jan 2011 - 20:25

Even keek Heatpelt op bij de woorden van Dewsteam. 'Dat was een geslaagde jacht.' Haar woorden klonken tevreden. Instemmend knikte hij bij de vraag. Antwoorden was nog lastig met 3 smalle muizen in je mond. Hij legde de muizen op de stapel en draaide zich naar Dewstream. Het was een zeer geslaagde jacht geweest. Ze waren met succesvolle prooien terug gekeerd. Nu konden ze eindelijk genieten van de avond. Gewoon doen waar je zin in had, bij komen en afkoelen in de schaduw. "Het was inderdaad een zeer geslaagde jacht! Gelukkig boden de sparren voldoende schaduw, anders was het me nooit gelukt om ook maar iets te vangen! We zouden eens wat vaker samen moeten jagen, misschien dat we de volgende keer met iets groters komen" Zijn ogen stonden -net zoals de woorden van Dewstream hadden geklonken- tevreden. Ze vormden een goed team wat betreft jagen. Voor een moment keek hij om zich heen, om te zien wie er allemaal in het kamp waren. Er waren al behoorlijk veel clangenoten terug gekomen van het jagen of een patrouille. Heatpelt ging zitten, maar moest al gelijk opstaan voor een apprentice die een prooi kwam halen voor de elders. Het was nog niet de tijd om te gaan eten, maar het zou niet lang meer duren. Ze konden nog even weg uit het kamp, als ze niet te ver zouden gaan. Terwijl Heatpelt rond keek, het kamp in zich opnemend naar eventuele zwakke plekken stelde hij Dewsteam een vraag; "Het is nog geen tijd om te eten, maar het is al te laat om ver weg te gaan... weet jij iets wat we kunnen gaan doen?" Inmiddels had hij het hele kamp nauwkeurig bekeken, maar geen enkele plek gevonden die ze konden gaan versterken. Hij zette een paar passen opzij voor een passerend kat en bedacht dat ze misschien even ergens anders konden gaan overleggen. Heatpelt ging 3 katlengtes naast de hoop verse prooi zitten en keek Dewstream aan. Afwachtend of zij misschien iets wist.

Onderwerp: Re: Uitblazen di 4 jan 2011 - 20:38

Heatpelt was het met haar eens, aan zijn woorden te horen. Ze kon er niets aan doen; ze was trots op hun prestatie. Dewstream keek tevreden naar de prooistapel, die voldoende voedsel bevatte voor iedereen, in ieder geval voor deze avond en de volgende morgen. Dan begon het jagen weer opnieuw, iets wat ze helemaal niet erg vond. Anders had je ook niets meer te doen, dan werd het leven zo saai. Ze waren niet voor niets Warriors. Als je iedere dag een bordje 'heerlijk' voer wilde, dan moest je gewoon een poesiepoes worden. Punt uit. Ze keek even opzij naar Heatpelt toen hij begon te spreken, met dezelfde voldoening als zij voelde over hun jacht. Het was een warme dag geweest vandaag, daar had Heatpelt gelijk in. Hij had er echter nog meer last van dan de standaard kat, vanwege zijn glimmende, zwarte vacht. 'Dat is dan weer wel een voordeel aan de Hoogsparren,' merkte Dewstream op. Ze hield niet zo van die plaats, het was dat er veel prooi was. Ze keek hem met een glimlach aan toen hij opmerkte dat ze een keer vaker moesten gaan jagen. 'Vind ik ook, volgens mij waren we een meer dan redelijk team,' voegde Dewstream aan zijn woorden toe. Hij had haar 'hint' begrepen, welke tactiek ze gingen gebruiken. En nog belangrijker; het had gewerkt. Allerlei geroezemoes haalde haar uit haar gedachten; al meerdere katten kwamen terug van het jagen of van andere activiteiten. Zoals Heatpelt zei - hij had weer gelijk - konden ze nog even ergens gaan praten, bespreken.. Iets in die richting. 'Misschien kunnen we net buiten het kamp wat gaan overleggen, wat we de volgende keer gaan vangen. Kun je me wat uitleggen over andere tactieken? Ik ken er nog niet zoveel,' stelde Dewstream voor. Het kamp liep langzaam vol, en om nu voor de prooistapel te gaan liggen terwijl iedereen er zo langs zou moeten.. nogal een asociaal idee.

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 7 jan 2011 - 12:20

Hij lachte bij haar woorden. Ja, ze waren inderdaad meer dan een redelijk team geweest. 'Misschien kunnen we net buiten het kamp wat gaan overleggen, wat we de volgende keer gaan vangen. Kun je me wat uitleggen over andere tactieken? Ik ken er nog niet zoveel,' een voorstel dat hem aanlokkelijk in de oren klonk. Ze konden dan goed overleggen zonder dat ze iemand in de weg zaten of dat er clangenoten door hun heen zouden praten. Hij knikte; "Ja, laten we dat maar gaan doen." Hij liep al richting de uitgang van het kamp toen hij even omkeek. "Ja, ik kan je wel wat tactieken uitleg" Hij glimlachte voor een klein ogenblik om vervolgens weer door te lopen, het kamp uit. Hij liep een klein stukje tot de iets buiten het kamp waren. Daar ging hij zitten. Voor een ogenblik dacht hij na. Ze konden naar de hoogsparren gaan, dat lag toch erg dichtbij. Anderszijds hield hij totaal niet van die plek. Hij vond het alleen een fijne plaats om te jagen of om even uit te blazen. Tenslotte boden de hoge sparren veel beschutting en schaduw. "Hmmm..." Een kleine stilte voor hij verder ging, "Wat is een groot dier waar we wel 2 tot 3 monden mee kunnen vullen?" Nog een stilte. Voor een ogenblik keek hij Dewstream aan, "We zouden een hermelijn kunnen proberen?" Hermelijnen waren een flinke uitdaging, ze hoorden je al voordat ze je zagen en hun ogen waren met volledige precisie. Daarnaast konden ze je ook lelijk verwonden met hun tanden. Toch was het niet onmogelijk als je goed zou samenwerken en met een goede strategie kwam. Ineens schoot Heatpelt hem te binnen dat hij nog wat tactieken zou uitleggen. Hij kende veel trucjes die je konden helpen. Die de tijd voor de andere partij zouden stilzetten, door twijfel of door hun eigen zintuigen. Twijfel was iets wat je nooit moest hebben, het gaf je nadelen. "Welke soort tactieken ken je?" Afvragend keek hij haar aan.

Onderwerp: Re: Uitblazen vr 7 jan 2011 - 19:47

Heatpelt knikte als antwoord en begon te lopen. Dewstream glimlachte en volgde hem. Zo kon ze ook nog iets leren, niet? 'Alvast bedankt,' zei ze, terwijl ze de afstand die tussen hen was ontstaan overbrugde en naast hem ging lopen. Nieuw tactieken waren nooit weg. Heatpelt zag er ook wel uit als iemand die goed uit kon leggen, die niet probeerde eromheen te praten omdat hij het zelf niet echt snapte. De plek waar ze net vandaan kwamen verscheen weer in beeld. De Hoogsparren. Ze had het er, ondanks of misschien vanwege, de vele voordelen niet zo op. Net iets te perfect. Maar ja, ze konden er prima jagen en dus ook nieuwe tactieken uit proberen. Al was dit één van de eerste keren dat ze met Heatpelt jaagde, hun samenwerking was goed verlopen. Succesvol, eigenlijk; ze hadden flink wat muizen gevangen zonder er al teveel moeite voor te doen. Heatpelt dacht na. Dewstream hield haar kopje wat scheef terwijl ze naar hem luisterde. Een dier voor twee of drie katten.. muizen waren te klein en om ze nogmaals te vinden.. dat zou teveel moeite kosten. Één dier, niet te groot, niet te klein.. Heatpelt onderbrak haar zinloze denken. Hermelijnen. Dewstream knikte overtuigd. 'Precies goed,' zei ze er nog achteraan. Hermelijnen waren misschien lastig om te vangen vanwege hun overdreven alertheid, maar waren een goede prooi. Soorten tactieken.. Dewstream dacht even na, kneep haar ogen lichtjes samen. 'Net als bij de muizen, ze opjagen en de andere die ze opwacht.. maar hermelijnen zijn snel. De frontale aanval heeft weinig zin denk ik..' Ze wist niet zo goed hoe je een watervlug beestje moest vangen. Ergens vaag had ze het idee het te moeten weten, maar schudde na een stilte haar kop. 'Ergens zou ik het moeten weten, maar het ontglipt me nu echt,' zei ze, misschien een beetje beschaamd.

Onderwerp: Re: Uitblazen