A new friend? {Grimalkin}

Helemaal in haar sas rende Watership over de daken van de huizen. Een lekker sappig muisje liep niets vermoedend over de straat. Watership hoorde het piepen en liep opeens heel stil. Toen het muisje aan een broodje begon te knabbelen kreeg ze medelijden met het muisje en sprong aan de andere kant van het huis van het dak af. Snel zocht ze naar een brokje kaas om aan het muisje te geven. Eenmaal met een kaasje in haar bek klom ze weer op het dak. Het muisje zat nog steeds veilig onder de dakgoot en Watership liet het brokje kaas voor het muisje vallen. Die schrok en wilde wegrennen, maar toen die het kaasje rook begon ze lekker te knabbelen. Watership liep met een tevreden gevoel door. Bij de "kerk" aangekomen zag ze een kat zitten. Ze herkende hem niet maar wat scheelde het er kwamen notabene zo vaak nieuwe katten in het dorp. Ze liep rustig op de kat af. "Hallo. Wie ben jij? Ben je nieuw? Zo ja, waar kom je vandaan?" Nietsvermoedend had ze misschien iets te veel vragen gesteld en werd bang dat de kat haar een nieuwschierig Aagje vond.

Grimalkin trippelde door het luikje naar buiten. Hij had net zijn buikje vol gegeten en had zin in een avontuur. De grijze kat besloot om eens naar een andere plaats te gaan dan dat hij altijd ging. Hij wandelde langs huizen en ontweek enkele tweebenen tot hij een groot gebouw zag in de verte. Het gebouw was iets groter dan alle andere huizen en had een spitse punt. Grimalkin trippelde verder. Het grote gebouw kwam steeds dichterbij. Toen hij er was ging hij zitten om even uit te rusten. Plots hoorde hij een stem die zei: "Hallo. Wie ben jij? Ben je nieuw? Zo ja, waar kom je vandaan?" Grimalkin draaide zich om en zag een bruin gestreepte poes. "Hallo, ik ben Grimalkin." miaauwde hij vrolijk. "Ik ben niet nieuw maar ik ben op deze plaats gewoon nog niet geweest. Ik kom vanuit die straat daar" zei Grimalkin terwijl hij met zijn staart naar zijn straat wees. "Wie ben jij?" vroeg hij nieuwsgierig.

"Hallo, ik ben Grimalkin." Zei de kater. "Ik ben niet nieuw maar ik ben op deze plaats gewoon nog niet geweest. Ik kom vanuit die straat daar. En Grimalkin wees met zijn staart naar een straat. "Aha, nu begrijp ik waarom ik je niet ken. Ik mag die straat niet echt. Ik ben daar een keer aangevallen door meerder katten die in die straat wonen." Zei ze tegen hem. "Wie ben jij?" Vroeg hij. "Ik ben Watership, vernoemt naar het lievelingsliedje van mijn baasje en mij. Leuk hè." Zei ze trots. "Laten we een blokje om maken, ik wil je beter leren kennen want je lijkt me wel aardig." En ze stonden samen op en liepen een steegje in. De kater was zo lief, hij vond niet eens dat ik veel vragen stelde. Dacht ze. "Laten we op dat bankje gaan zitten." Zei ze. "Dan kunnen we elkaar beter leren kennen." En ze sprongen op het bankje. "Ik woon in de Mousestreet. Dat is de buurstaat van de straat waarin jij woont. Daar zijn veel muizen en vogels die zo lekker smaken. In de buurt is ook een huis dat poezen en katten opneemt die alleen rondzwerven. Aardig toch van die twolegs?" Vertelde ze. Tegen hem. "Wat is er eigenlijk in jou omgeving?" Ze was eigenlijk toch een beetje nieuwsgierig naar zijn staat.

"Aha, nu begrijp ik waarom ik je niet ken. Ik mag die straat niet echt. Ik ben daar een keer aangevallen door meerder katten die in die straat wonen." zei de kat. Grimalkin begrijpte haar helemaal. Er waren enkele katten in zijn straat die erg gemeen waren en ervan hielden om andere katten lastig te vallen. "Wie ben jij?" Vroeg hij nieuwsgierig. "Ik ben Watership, vernoemt naar het lievelingsliedje van mijn baasje en mij. Leuk hè." zei Watership. Grimalkin knikte. Hij vond het een mooie naam en wou net iets zeggen maar Watership was hem voor. "Laten we een blokje om maken, ik wil je beter leren kennen want je lijkt me wel aardig." zei ze. "Oke, lijkt me leuk." miauwde Grimalkin. Hij stond op en wandelde naast Watership. "Laten we op dat bankje gaan zitten." Zei ze. "Dan kunnen we elkaar beter leren kennen." "Oke" zei Grimalkin vrolijk en hij sprong op het bankje om naast haar te zitten. "Ik woon in de Mousestreet. Dat is de buurstaat van de straat waarin jij woont. Daar zijn veel muizen en vogels die zo lekker smaken. In de buurt is ook een huis dat poezen en katten opneemt die alleen rondzwerven. Aardig toch van die twolegs?" zei Watership."Wat is er eigenlijk in jou omgeving?" vroeg ze. Grimalkin vond het leuk dat ze zo veel praatte want hij wist zelf niet zo echt veel om te zeggen. "Aan het einde van de straat is er een klein bos waar de twolegs soms gaan wandelen met hun honden. Ik ga er vaak naartoe omdat er voor de rest niet echt veel te doen is in de straat. Ik vind het wel spijtig dat er geen katten komen want zo kan ik geen vrienden maken. En in mijn straat zijn er niet echt veel vriendelijke katten." Miauwde hij. Grimalkin had opeens zo veel te zeggen dat hij bijna niet meer kon stoppen. "Wil je anders eens mee gaan naar het bos?" Vroeg hij.