Am I supposed to know you?

Hij had de dag ervoor samen met Snowy de nestjes verbeterd, en eerlijk was eerlijk, het lag geweldig. Hij snurkte zachtjes, en droomde van zijn ceremonie als apprentice, waarbij zijn moeder hem de hemel in prees, en uiteindelijk toch maar meteen warrior maakte. Een hemelse glimlach was op zijn gezicht te zien, en ook zijn staart wiegde mee met het ritme waarin zijn naam geroepen werd door de katten. "Tall.." Abrupt schoot hij overeind, meteen klaarwakker. Wat zou zijn warrior naam zijn? Door de ernst van de vraag kon de kitten niet meer slapen, en liep dus naar het eerste het beste nest toe, om diegene te bombarderen met zijn vraag. "Hallo," Zei hij zacht, terwijl hij met zijn fluffy poot in de buik van de ander duwde. "Hoe heet jij als warrior?"

Het andere kleine katje werd wakker, en even keek Tallkit verbaasd naar het gezichtje. Hem kende hij niet, wie was dat? Verwonderd dacht hij na over hoeveel kittens er wel eigenlijk niet waren in de nursery, maar wendde zich toen weer tot de andere kitten. "Hoe heet je," Vroeg hij, alhoewel het meer als een bevel klonk. Zo nu en dan keek Tall over zijn schouder om te zien of er een queen wakker was die hem in de problemen zou brengen. Daar had 'ie geen zin in, hij was bijna apprentice, zo dichtbij!

De kitten die hij wakker had gemaakt zag er niet echt vrolijk uit. Niet dat het Tallkit heel erg veel uitmaakte, aangezien het inderdaad laat was, en hij er ook niet echt van hield als anderen hem onaangekondigd wakker maakten. "Leopardkit.." Even viel Tallkit's mond open van verbazing, de kater voor hem had een naam gekregen van één van de grote katten die vroeger het bos bewoond hadden? Vol ontzag keek hij de kitten voor hem aan, maar schudde toen zijn hoofdje even om zijn gedachten weer op orde te krijgen. "Mooie naam, ik ben Tallkit," Meldde hij, zijn eigen naam ook vol trots uitsprekend om te proberen net zo goed te zijn als de kitten voor hem blijkbaar was. "Ik vroeg me af wat jij als warrior naam wilde,"

Tallkit was nog steeds een beetje verbaasd over het feit dat de kitten die voor hem lag een 'belangrijkere' naam had dan hij, hij was tenslotte kleiner, en leek ook minder imposant. Denkbeeldig haalde het katertje zijn schouders op, hij was tevreden met zijn naam, maar wilde nu graag weten wat die dan misschien uiteindelijk zou kunnen worden, dus knikte hij geestdriftig toen de kater zijn vraag herhaalde. "Euh.. daar heb ik nog nooit over nagedacht.." Tallkit onderdrukte een diepe zucht, hij had geen zin om iemand ander wakker te maken, en besloot dus maar om het stapje voor stapje uit te leggen. "Nou, daarom vraag ik het je," Terwijl hij het vertelde ontdekte het katertje zelf dat het plan maar uit een paar kleine stapjes bestond, of eigenlijk, één. "Ik heb er ook nog niet over nagedacht," Miauwde hij, maar keek er niet bij alsof dat een zonde was, hij dacht er nu aan toch? "Dus doen we het nu,"

Nu leek de ander het eindelijk te snappen, wat Tallkit blij maakte. "Oh.. oké.." Bemoedigend, en nieuwsgierig naar de fantasie van de ander keek hij hem aan en knikte hij hem toe. Het resultaat was echter niet echt waar de kitten op gehoopt had. Ongelovig keek hij de ander aan, en trok een wenkbrauw op. "Serieus?" Merkte hij op, "Je hebt een geweldige naam, en alles waar je mee op kan komen is 'Leopardpelt?" Hij schudde ongeloofwaardig zijn hoofdje, "Uhuh, dit kan niet, je hebt een goed voorvoegsel, dus moet je ook een goed achtervoegsel," Hij dacht even na, wat hij deed met zijn knappe hoofdje schuin, en zijn tong een klein beetje uit zijn mond. "Wat dacht je van…" Hij viel even stil om de spanning op te bouwen, "Leopardunlimitedpower!" Opgewonden keek hij degene voor hem aan, en knikte, ja! Dat was een grootse naam.