Hi! I am Dovekit, And you are? {Raccoonmask}

Vrolijk huppelde de grijze kitten door de sneeuw. Dit was de allereerste keer dat ze de nursery uitkwam. Met grote oogjes keke ze om zich heen. Wat was het camp groot! En wat waren r veel katten! De kou deerde haar op dit moment niet, daar was ze te opgewonden voor. De kleine grijze kitten liep op een random kat af en keek hem aan met haar smekende blauwe oogjes. "Hi!", riep ze vrolijk. "Ik ben Dovekit! En jij bent?", een grote glimlach was om haar bekje gevouwen toen haar blauwe ogen door zijn geest leken te boren. Dat was een eigenschap die ze al had toen ze voor de allereerste keer haar oogjes opendeed.

De wit-bruine kater keek rustig om zich heen. Zijn vacht was doorweekt van de sneeuw en tussen zijn kaken hingen een paar sneeuwwitte, broodmagere konijnen. "Hi!", hij draaide zich om en zag een grijze kitten met smekende, blauwe ogen voor hem staan. Hallo", antwoorde hij twijfelend, niet zeker wetend of de kitten het écht tegen haar had. "Ik ben Dovekit! En jij bent?", vroeg de kitten die blijkbaar Dovekit heete. "Raccoonmask",

"Raccounmask.", antwoordde de wit-bruine kater. Dovekit knikte. "Cool!", riep ze uitbundig. Daarna ging ze vlak voor zijn neus zitten, haar blauwe oogjes gericht op de witte, magere konijntjes die hij in zijn bek had. "Wat zijn dat? Is dat eetbaar? Heb jij ze gevangen? Ben jij een warrior? Kom je vaak buiten? Wat is daar eigenlijk, buiten? Zijn er daar veel katten? Is het daar gevaarlijk? Kan ik daar ook komen?", bestormde ze hem met vragen. Ze wou allés weten!

Dovekit knikte. "Cool!", miauwde ze waarop ze vlak voor hem ging zitten. "Wat zijn dat? Is dat eetbaar? Heb jij ze gevangen? Ben jij een warrior? Kom je vaak buiten? Wat is daar eigenlijk, buiten? Zijn er daar veel katten? Is het daar gevaarlijk? Kan ik daar ook komen?", Raccoonmask kon de vaart waarmee Dovekit vragen stelde aper bijhouden. "Euh, dit zijn konijnen, en ja, ze zijn eetbaar en ik heb ze zelf gevangen", antwoorde hij toen hij dacht dat de grijze poes eindelijk klaar was. "Ik ben een warrior en ik ga elke dag naar buiten om te jagen of op border patrol te gaan", vervolegde hij. "En wat wou je nog weten?", hij had niet alle vragen goed gehoord, en kon ze dus niet allemaal beantwoorden.

"Euh, dit zijn konijnen, en ja, ze zijn eetbaar en ik heb ze zelf gevangen", antwoordde Raccoonmask. Dovekit knikte. Cool! Waarom kon zij niets vangen? "Ik ben een warrior en ik ga elke dag naar buiten om te jagen of op border patrol te gaan" De kleine grijze kitten kon een kleine wauw niet onderdrukken. "En wat wou je nog weten?" Dovekit haalde diep adem en begon terug aan een overvloed van vragen: "Waarom mag ik niet naar buiten? Hoe ziet het er daar uit? Hoe smaakt "konijn"? Waarom ben ik geen warrior? Is het gevaarlijk buiten? Zijn er nog veel katten buiten? Ik wil alles weten!", riep ze in één adem.

Dovekit haalde diep adem, waarop een waterval van vragen haar mond verliet. "Waarom mag ik niet naar buiten? Hoe ziet het er daar uit? Hoe smaakt "konijn"? Waarom ben ik geen warrior? Is het gevaarlijk buiten? Zijn er nog veel katten buiten? Ik wil alles weten!", riep ze. "Jij mag niet naar buiten omdat je een kitten bent, en het is gevaarlijk daarbuiten", begon hij. "Het ziet er, tja, momenteel nogal wit uit", vervolegde hij. Dovekit kon wel goed vragen stellen, naar zijn mening. "En vraag straks maar aan je mama hoe konijn smaakt, zij kan het vast beter uitleggen dan ik", Ergens voelde hij zich wel schuldig dat hij Dovekit's moeder met de vragen die ze aan hem stelde, opzadelde. "Je bent geen warrior omdat je daar nog te jong en ongetraind voor bent", vervolegde de wit-bruine kater. "Wat was die laatste vraag ook al weer?",

Jij mag niet naar buiten omdat je een kitten bent, en het is gevaarlijk daarbuiten", zei Raccoonmask. De grijze kitten knikte. Gevaarlijk daarbuiten? Dan wou ze niet naar buiten! En toch bleef ze nieuwsgierig naar wat er dan allemaal was... "Het ziet er, tja, momenteel nogal wit uit", vervolgde de kater. Dovekit knikte. niet veel anders dan in het camp, blijkbaar. "En vraag straks maar aan je mama hoe konijn smaakt, zij kan het vast beter uitleggen dan ik" Dovekit kon niet meer zwijgen en zei: "Maar ik denk dat mama jonger is dan jou! Dan weet jij dat toch beter? Toch?", riep ze uitbundig. Ze wou antwoorden, geen verwijzingen! "Je bent geen warrior omdat je daar nog te jong en ongetraind voor bent", zei de bruin-witte kater toen. Dovekit sprong op. "Waarom train je me dan niet? Dan kan ik de enge buitenwereld aan!" Met haar klauwtjes naar voren uitgeslagen sprong ze vooruit. Ze wou warrior zijn! "Wat was die laatste vraag ook al weer?", vroeg Rccoonmask uiteindelijk. De kleine grijze kitten schudde haar hoofdje. "Niet belangrijk! Nu moet je me leren wariror zijn!", piepte ze enthousiast.

"Maar ik denk dat mama jonger is dan jou! Dan weet jij dat toch beter? Toch?", miauwde de jonge poes luid. "Waarom train je me dan niet? Dan kan ik de enge buitenwereld aan!", Dovekit was wel enthuosiast om apprentice te worden. "Niet belangrijk! Nu moet je me leren wariror zijn!", vervolegde ze. "Ik ben je slaaf niet", mompelde Raccoonmask onverstaanbaar. "En sorry, je mag niet getraind worden voor 6 moons oud bent",

Raccoonmask mompelde iets onverstaanbaars, maar daar lette Dovekit niet op. "En sorry, je mag niet getraind worden voor 6 moons oud bent", zei hij. De grijze kitten sprong hyper op en neer. "Waarom niet??", zei ze op ene klagend toontje.

~Sorry, flut en kort x'D

De grijze kitten leek niet erg blij met zijn antwoord. "Waarom niet??", vroeg Dovekit. "Euh, het is te gevaarlijk buiten", antwoorde de bruin-witte kater.

-redelijk flut...

"Euh, het is te gevaarlijk buiten", antwoordde de bruin-witte kater. Dovekit hield haar kopje ene beetje scheef en keek niet-begrijpend. "Kun je me dan niet in het camp trainen? Vechttrucjes leren ofzo!", vroeg ze enthousiast. De kleine grijze kitten ging al in sluiphouding staan, al was het waarschijnlijk de scheefste die Raccoonmask ooit had gezien.

"Kun je me dan niet in het camp trainen? Vechttrucjes leren ofzo!", vroeg de grijze kitten ethousiast, waarop ze in een schots en scheve sluiphouding ging staan. De bruine kater liet een zacht, geamuseerd gesnor horen. "Je zal nog een beetje moeten groeien vooraleer je getraind mag worden",

-laat en flut, sorry!