Friendly Talk [Blue-eye]

Onderwerp: Friendly Talk [Blue-eye] za 29 maa 2014 - 22:15

Blocktail ging naarde Waterval, waar hij altijd ging als hem iets dwars zat. Hij voelde een licht briesje door zijn vacht gaan en keek naar het water, Hij dacht waarom dit juist hem moest overkomen. Hij keek recht voor zich uit, hoorde een geluid achter zich maar reageerde niet. Hij negeerde iedereen die in zijn buurt zou komen maar dit bezoek had hij niet verwacht.

Blue-eye liep richting de waterval, in de hoop heel even alleen te zijn, maar daar zat Blocktail. Ze bleef even staan. Blocktail staarde recht voor zich uit, en hij reageerde niet op het takje wat ze expres liet breken om zijn aandacht te trekken. 'Blocktail? Ik ben het, Blue-eye. Is er iets?' vroeg ze voorzichtig. Ze had geruchten gehoord over iets met zijn apprentice, maar ze wist het niet zeker en durfde er niet over te beginnen. Dus wachtte ze geduldig op een reactie.

Toen hij Blue-eye's stem hoorde draaide hij zijn kop voor een deel en zei: "Ik weet wat je denkt, Je hebt het wel gehoord wat er gebeurd is."."Ik heb een gesplitste persoonlijkheid Blue-eye" Zijn ogen werden glazig."Ik denk dat ik uit het kamp zal moeten vertrekken, gewoon om iedereen om me heen te beschermen".

Blocktail draaide zij n kop een stukje. 'Ik weet wat je denkt, je hebt wel gehoord wat er gebeurt is.' zei hij. 'Ik heb iets gehoord, maar ik weet niet of het waar is. Ik hoor zoveel verhalen.' zei Blue-eye. 'Ik heb een gesplitste persoonlijkheid Blue-eye.' vervolgde hij. Blue-eye snapte het niet helemaal en keek hem niet-begrijpend aan. 'Ik denk dat ik uit het kamp zal moeten vertrekken, gewoon om iedereen om me heen te beschermen,' Toen hij dat zei gingen schrok Blue-eye zich rot. Haar vriend, haar enige vriend, wilde vrijwillig het kamp verlaten. 'Tuurlijk hoef je het kamp niet te verlaten! Het maakt niet uit dat er een of andere kwaadaardige kater of zo in jou leeft. Alsjeblieft, blijf. Desnoods blijf ik constant bij je om je tegen te houden als het nodig is.'

Toen hij in Blue-eye's stem goorde dat ze medelijden met hem had zei hij: "Het zal niet helpen, hij verwoest iedereen op zijn pad, ik moet hem onder controle krijgen" "En Dawnflight zal me misschien toch de clan uitsturen" Hij dacht in zichzelf dat hij zelfs een gevaar voor zichzelf was maar liet dat niet merken.

'Het zal niet helpen, hij verwoest iedereen op zijn pad, ik moet hem onder controle krijgen.' zei de grijze kater. 'Ik kan je helpen hem onder controle te krijgen. Samen moet het lukken. Alles om jou hier te houden, ik wil echt niet dat je weggaat.' zei Blue-eye en ze ging naast hem zitten. 'En Dawnflight zal me misschien toch de clan uit sturen.' zei hij daarna. Dawnflight zou zoiets toch niet doen? Of wel? 'Ik kan voor je met haar gaan praten als je wilt.' zei Blue-eye terwijl ze naar het naar beneden stortende water staarde.

Toen ze zei dat ze wel met Dawnflight ging praten zei hij: " Hij komt vanzelf wel bij mij, dat weet ik gewoon" en voegde er aan toe: "Het zou echt beter voor je zijn als ik weg ga hoor ik zweer het je" en keek naar zijn poten en dacht: als redeyes nu bovenkomt is Blue-eye verloren

Blue-eye keek op toen Blocktail zei dat Dawnflight vanzelf wel naar hem toe zou komen. 'Het zou echt beter voor je zijn als ik weg ga hoor ik zweer het je' vervolgde hij en keek naar zijn poten. 'Misschien is het beter voor me, maar dat betekent nog niet meteen dat het moet.' zei Blue-eye. 'En ik denk sowieso niet dat Dawnflight je uit het kamp zal sturen. Wat moet je zonder je clangenoten?' Ze probeerde opbeurend te klinken, maar het lukte niet echt.

Toen Blue-eye hem probeerde op te beuren zei hij: "Ik had deze evil-side zoals ik het nu noem al vroeger, vroeger noemde ik het het de overlevingsstand, dus als ik het kamp wordt uigestuurd geef ik me over aan de evil-side" Hij keek nu naar Blue-eye met bijna tranen in zijn ogen en voegde eraan toe: "Het maakt me kapot weet je, door er tegen te vechten" Blocktail zakte door zijn poten en lande met een plof op de grond."Het gaat zo niet meer" en sloot zijn ogen.

Blue-eye zag de tranen in zijn ogen. Ze kon er niet tegen om hem te zien huilen, straks begon ze zelf ook nog. Toen plots kreeg ze een idee. 'Je kan ook iedere dag een tijdje even het kamp uit, en dan kan je je overgeven aan je evil-side, en als je dan terugkomt ben je weer gewoon Blocktail.'

Toen Blocktail haar idee hoorde opende hij zijn ogen en zei: "Dat is juist het probleem, geef ik me eraan over dan kom ik misschien nooit meer terug." Nadat te zeggen viel hij bewusteloos neer met zijn hoofd bungelend over de rand.

Blocktail viel bewusteloos neer, met zijn hoofd over de rand. Blue-eye schrok zich kapot en spron een meter de lucht in. Toen ze weer neer kwam trok ze hem bij de rand vandaan en schreeuwde om hulp. Daarna pakte ze hem bij zijn nekvel en sleepte hem richting het kamp. Man! Wat was die kater zwaar zeg! Ze hield hem niet en legde hem weer neer. 'Help! Iemand, help me!'

Blocktail was ver weg en was innerlijk een strijd aan het voeren om te kunnen overleven. Blocktail murmelde: "Nooit" "Ik geef niet op" Hij wist niet of er eigenlijk in de buurt was.

Blocktail begon wat te murmelen. Blue-eye voelde de adrenaline nu echt door haar lijf gieren. Met tranen in haar ogen sleepte ze hem naar het kamp. Door de adrenaline hield ze het nu wel vol. Ze was zo bang. Bang om hem te verliezen. Bang om zichzelf te verliezen. Maar ze hield vol. Ze moest hem bij het kamp krijgen. 'Alsjeblieft, houd vol. We zijn er bijna.' zei ze zacht tegen Blocktail, en tegen zichzelf.

Zijn lichaam werd zwakker en zwakker alleen zijn geest was in gevecht.

OOC: maak jij het topic in de het kamp bij de medicinkat?

Onderwerp: Re: Friendly Talk [Blue-eye]