Naar de verste uithoeken

Onderwerp: Naar de verste uithoeken do 27 maa 2014 - 9:56

Al uren was Redwhisker op zoek naar prooien. In het shadowclan gebied had hij niks kunnen vinden, en ook niet bij de boundaries. Het leek hopeloos, en zijn maag begon meer en meer te knorren. Hij móést iets eten.
De highstones waren zijn laatste kans. Maar weinig katten vonden dit een fijne plaats om te komen, dus hij hoopte dat de laatste prooien hier te vinden zouden zijn.
Hij liep slechts 10 minuutjes rond toen hij wat zag bewegen. Hij bleef stijf staan, en speurde de omgeving af om te zien wat het was. En toen zag hij het: het was een klein konijntje met een ongelofelijk dikke vacht die waarschijnlijk op die manier de gure winter had overleefd. Redwhisker maakte zich laag en begon te sluipen, rekening houdend met de wind. Gelukkig was hij wat minder goed zichtbaar door zijn vacht en de rotsen.
Hij kwam steeds dichterbij, maar net op het moment dat hij toe wilde slaan, dook er een jonge kat op die met alle lawaai rond aan het lopen was. Het konijntje rende weg.
"Kan je niet wat voorzichtiger zijn?!" brulde Redwhisker gefrustreerd.

Comet trippelde vrolijk uit het territorium van de shadowclan. Het was een mooie dag, en hij was zo opgewekt als maar zijn kon. Hij liet zich leiden door zijn zwarte pootjes en zag de Highstones voor hem opdoemen. Vrolijk liep hij verder, en neuriede zelfs een deuntje. Hij lette dan ook helemaal niet op, en schrok zich dus rot toen iemand in zijn oor brulde: "Kan je niet wat voorzichtiger zijn?!" Geschrokken keek Comet op. Voor hem stond een grote gespierde kater, die een shadowclan geur droeg. "S-Sorry meneer.." Stamelde hij, "I-ik bedoelde het niet zo...." Hij was vreselijk bang dat de grote warrior hem iets zou aandoen, en keek hem angstig in de ogen.

Het was een volwassen, zwarte kater die zijn prooi had weggestuurd. Hij had beter moeten weten.
"Mooi," bromde Redwhisker, nog steeds hongerig. "Je had door dat dat zo'n beetje de laatste prooi hier is? En die houdt zich nu veilig schuil en komt voorlopig echt niet naar buiten." Zijn maag knorde weer. Het was dat hij al chagrijnig was door een eerdere aanvaring met respectloze jonge kittens, en zijn honger maakte dat niet beter. Het was dat de kater duidelijk spijt toonde dat hij, ondanks zijn uitbarsting van daarnet, niet echt kwaad werd.

"Mooi," zei de kater boos, "Je had door dat dat zo'n beetje de laatste prooi hier is? En die houdt zich nu veilig schuil en komt voorlopig echt niet naar buiten." Comettail voelde iets knappen toen de kater chagrijnig aan het brommen was. Waarom had iedereen het altijd op hem? Hij voelde dat Hellfire het overnam, zijn nagels groeiden langer, zijn pupillen versmalde, en hij keek de warrior aan. "Het is ook niet mijn schuld dat jij niet goed kan jagen op Shadowclan territory." Zei Hellfire gewaagd. Hij voelde het bloed door zijn aderen razen, en had een grote neiging om de kater aan te vallen.

What the... Dat was een behóórlijke verandering in houding. Zo spijtig als de kater zich eerst gedroeg, zo kwaad reageerde hij nu.
"Pardon?" antwoordde Redwhisker. Ging hij nu alweer zo'n typje ontmoeten? "Ga maar weg, ik heb hier geen zin in." Als de kat in deze tijd wél iets in het shadowclan territorium aan voedsel kon vinden, zou Redwhisker hem persoonlijk vragen hem zijn jachttechnieken te leren. Redwhisker had al jaren ervaring in jagen, en had vaak genoeg de voorraad van prooien aangevuld in tijden dat het moeilijk was geweest om alle monden te voeden. Respectloos gedrag dit.

"Pardon?" Zei de kater, en keek beledigd. Een sadistische grijns speelde om de lippen van Hellfire. Dit was precies waar hij op uit was. Een goed gevecht. "Ga maar weg, ik heb hier geen zin in." Zei de kater boos. Hij mocht niet weggaan! Niet voordat ze hadden gevochten. Hij was razend. Razend op de kater. Om er nog een schepje boven op te doen, zei hij: "Dus alleen omdat ik jonger ben, mag jij mij als vuil behandelen?" Hellfire verdraaide altijd woorden van katten, en liet ze het nog geloven ook. Hij sloop dichter bij de kater, als een warrior zijn prooi besluipt.

Onderwerp: Re: Naar de verste uithoeken