Can I have a word with you? {+Beautysoul}

_{Missingkit sliep vredig en Petalcloud keek om zich heen. Een eindje verderop zag ze Beautysoul en ze keek snel weer weg. Ze dacht aan wat Hawkscream haar verteld had. Ze geloofde Hawkscream toen hij zei dat hij van haar hield en niet van de donkergrijze queen, maar toch... Beautysoul had bijna hun gezinnetje verstoord. Zou de poes het ook aan Oddeye verteld hebben? Dat ze van een ander hield? Net nu Oddeye zijn clan verloren had en speciaal voor haar en hun kittens naar RiverClan gekomen was? Had zij haar eigen gezin al verwoest, of was ze nog van plan dat te gaan doen? Petalcloud keek weer naar haar en stond toen, na lang aarzelen op. Met stille, haast voorzichtige passen liep ze naar de andere queen. "Beautysoul?" vroeg ze zacht. "Zou... ik je even kunnen spreken?"}

Het was een tijd geleden dat ze zich vrolijk had gevoeld. Sinds de kwestie van Hawkscream... Was ze al helemaal niet haarzelf. Ze had het met Oddeye, voor hij hier naar toe kwam, uitgemaakt. Ze kon het gewoon niet meer, ze hield niet van de kater. Ze was haar enige vriend kwijt. Stomme gevoelens ook. Haar blauw-grijze staart lag om haar kittens gekruld, die werden binnenkort ook weer apprentices, ze zou weer aan haar warrior taken moeten beginnen... In dezelfde den als Hawkscream slapen... Haar kop lag op haar poten, met haar ogen stevig gesloten. Waarom was ze zo stom? Hawkscream had al een gezin, zij had een gezin... Hij zei dat het kwam door de omstandigheden, maar nee hoor. Ze voelde nog steeds gevoelens voor hem. Echter deed een stem haar blauwe ogen open doen, een stem die ze liever niet zou horen. "Beautysoul?" Petalcloud, de mate van Hawkscream... "Zou... ik je even kunnen spreken?" Beautysoul wist al bijna zeker waarover het ging. De kater had het aan haar verteld, en nu wou ze haar erover spreken. "Uhm... Tuurlijk." antwoorde ze terwijl ze ging zitten. "Wil je het hier doen of buiten?" besloot ze maar te vragen. Ze had geen zin dat haar kittens overstuur werden ofzo, dus ze hoopte buiten of wat verder van haar kittens af.

_{"Uhm... Tuurlijk", antwoordde Beautysoul een beetje aarzelend. "Wil je het hier doen of buiten?" Petalcloud keek even naar Beauty's kittens. "Buiten", zei ze. Ze wierp een korte blik op Missingkit om te zien of die nog sliep en liep toen naar buiten. Het waaide en het was bewolkt. Petalcloud rilde. Het was buiten ijzig koud en haar voor een RiverClan kat dunne vacht hield de kou niet erg goed tegen. Er lag een beetje sneeuw, maar die was nog van twee dagen geleden en het grootste deel was door de apprentices en warriors weggeveegd. De lichtgrijze queen keek of Beautysoul haar had gevolgd, maar richtte haar blik daarna op een punt een eind naast de andere poes. Ze kon haar nu niet aankijken. Ze kon haar niet in de ogen kijken en zien wat Beautysoul voor Petalclouds partner voelde. "Hawkscream heeft verteld..." ze viel weer stil, maar ze wist dat Beautysoul aan deze woorden genoeg zou hebben om te weten waar ze het over had. Ze slikte en verplaatste haar blik naar het wuivende riet. "Weet Oddeye het?" vroeg ze, nog steeds zonder de ander aan te kijken.}

"Buiten" antwoorde de poes. Beautysoul wachtte even en zuchtte even voordat ze de nursery verliet en richting Petalcloud liep. Beautysoul ging zitten, maar ze durfde de grijze tabby poes niet aan te kijken. Ze wou niet de pijn in haar ogen zien, of naja, pijn? Waarschijnlijk woede. Het was redelijk koud, maar ze had een half lange vacht om haar voor die kou te beschermen. "Hawkscream heeft verteld..." zei de poes, dus toch. Beautysoul zuchtte even, ze had het al zien aankomen. "Weet Oddeye het?" vroeg de poes daarna. "Ik had het al voordat dat gebeuren met SkyClan het met hem uitgemaakt." mompelde ze, ze had niet erachter gezet dat het voor Hawkscream was. Maar dat kon de poes misschien zelf wel erbij verzinnen. "Ik had tegen hem gezegd dat ik niet meer hetzelfde voelde, en dat ik niet mezelf moest dwingen bij hem te blijven. Dus dat heb ik ook niet gedaan." vervolgde ze tegen de zilveren poes. "Luister, Hawkscream betekend veel voor ons beide, maar als jij meer voor hem betekend, dan moet je hem gelukkig maken. Ik wil het beste voor hem." zei ze maar meteen recht voor z'n raap.

_{"Ik had het al voordat dat gebeuren met SkyClan het met hem uitgemaakt", mompelde Beautysoul. Petalcloud merkte dat ze teleurgesteld was. De donkergrijze poes had Oddeye's hart dus al gebroken. Een gezinnetje verwoest. Petalcloud hoopte dat dat haar nooit zou overkomen. Dat Hawkscream nooit op een andere poes verliefd zou worden en zijzelf niet op een andere kater. Hun gezin was niet perfect. Sallowkit, met Sallowkit was het perfect geweest. Maar het was goed zo.
"Ik had tegen hem gezegd dat ik niet meer hetzelfde voelde, en dat ik niet mezelf moest dwingen bij hem te blijven. Dus dat heb ik ook niet gedaan", vervolgde Beautysoul, waarmee ze Petalcloud weer uit haar gedachten schudde. Dus ze had het al gezegd voordat Oddeye naar RiverClan was gekomen. En toch was hij gekomen, voor de kittens, waarschijnlijk. "Luister, Hawkscream betekend veel voor ons beide, maar als jij meer voor hem betekend, dan moet je hem gelukkig maken. Ik wil het beste voor hem." Het beste voor hem. Als ze echt het beste voor hem had gewild, dan had ze niets moeten zeggen. Hawkscream vond het erg. Misschien voelde hij zich zelfs bijna schuldig. Petalcloud was echter niet bang meer dat hij bij haar weg zou gaan. Haar gedachten gingen nu uit naar Oddeye. Zou de witte kater al iets vermoed hebben voordat Beautysoul het hem verteld had? Of was het als een donderslag bij heldere hemel gekomen? Petalcloud leefde met hem mee. Als Hawkscream háár ooit zou vertellen dat hij niet meer van haar hield... Ze kon zich voorstellen hoe Oddeye zich moest voelen. Waarschijnlijk was hij eerst zo gelukkig geweest. Een partner, kittens, zelfs al zaten ze in een andere clan. En dan komt zijn lieve Beautysoul hem opeens vertellen dat ze niet meer van hem houdt. Hoe kon ze daar pas achter komen toen ze al kittens hadden? Had ze in het begin dat wel echt van hem gehouden? "Kan Oddeye wel met de kittens omgaan? Ze weten dat hij hun vader is, toch?" vroeg Petalcloud.}

"Kan Oddeye wel met de kittens omgaan? Ze weten dat hij hun vader is, toch?" vroeg Petalcloud aan haar, en Beauty dacht aan hoevaak de kater eigenlijk was langsgekomen... één keer, omdat ze hem had gehaald... De kittens, vooral Drizzlepaw, accepteerde hem niet. Beauty slikte even "Oddeye is één keer langsgekomen." antwoorde ze op de vraag van Petal. "Omdat ik hem had gehaald en de kittens aan hem voorstelde. ze... Ze wouden het niet geloven." mompelde ze zacht. Nee, Oddeye was eigenlijk overbodig in het hele verhaal. Ze was haar beste vriend kwijt, dat was alles nu.

_{Beautysoul slikte even bij deze vraag. "Oddeye is één keer langsgekomen", miauwde ze. "Omdat ik hem had gehaald en de kittens aan hem voorstelde. ze... Ze wouden het niet geloven." Haar stem was overgegaan in een zacht gemompel. Petalcloud zweeg even en keek naar het riet. Waarom moest er altijd zo veel gedoe zijn? Waarom konden de dingen niet eens gewoon voor iedereen goed gaan? Petalcloud moest zeggen dat het lot wel ongelukkige liefdes op Beautysouls pad legde. Eerst een SkyClanner - van wie ze vervolgens ook nog eens zo slim was kittens te krijgen - en vervolgens niemand minder dan Hawkscream! Aan die liefdes kon de poes zelf natuurlijk ook niet veel doen, dat begreep Petalcloud wel, al was het misschien beter geweest als de grijze poes beide keren had gezwegen. En die kittens waren natuurlijk ook geen slimme actie. Maar goed, dat ging ze er nu niet inwrijven. Beautysoul was zelf ook al niet al te gelukkig met de situatie.
Ze zuchtte en verlegde haar blik van het riet naar haar poten. Problemen. Iedereen had altijd problemen. Beautysoul had haar liefdesperikelen, Petalcloud had Sallowkit. Of liever gezegd: had Sallowkit niet meer. Het gesprek had haar een ongelukkig gevoel gegeven. Ze wist niet of ze nog iets moest zeggen. Ze zou niet weten wat. Zou ze dan maar gewoon weggaan? 'Nu ja, dan ga ik maar weer eens', en dan gewoon weglopen? Ze kwam niet in beweging. Ze wilde om de een of andere reden niet de eerste zijn die opstond.}