vrolijk keek de roestbruine poes om zich heen. Enthousiasme droop van haar gezicht af. Fallowdeer was een van de weinige katten uit haar clan die geen hekel had aan leaf bare. Het maakte een krakerig geluid wanneer haar poten het witte sneeuwtapijd dat de grond bedekte raakten en ze lieten diepe, opvallende pootafdrukken achter. Ademwolkjes stegen vanuit haar mond op naar de bewolkte hemel boven hem. Haar kaken klemden zich iets steviger om het donkergrijze konijn dat er tussen zat. Fallowdeer liet haar prooi op de grond aan de voet van een kale struik vallen en schraapte er wat sneeuw over. Meestal begroef de roodbruine somali haar prooi niet onder struik, maar nu was ze gewoon bang dat ze haar konijn niet meer zou terugvinden in de eindeloze sneeuwvlakte.
-OPEN