I keep saying sorry...

Ze keek hem kort na toen hij de bosjes in sprong en draaide zich op haar zij. Met een korte beweging stond ze op en sprong ze snel achter hem aan wetend dat hierna prikkelbosjes staan. Daarvoor zou ze om hem kunnen wachten. Ze zag hem al en stopte voor de prikkelbosjes. "Die doen pijn" riep ze lachend.

Met een sliding stop kwam hij neer voor de borstjes, zijn neus net in de prikkels. "Auw, ja, ik merk het!" Zei hij en haalde zijn pootje even over zijn neus om de pijn zogenaamd "weg te wrijven." Hij was zo bezig met zijn neus en poot dat hij vergeten was dat Snow er nog was.

Onderwerp: Re: I keep saying sorry... zo 27 apr 2014 - 0:28

Langzaam liep ze naar hem toe terwijl hij bezig was met zijn neus. "gaat het?" miauwde ze en keek hem aan. "o ja, by the way jij bent um" zei ze terwijl ze haar staart langs zijn flank haalde als teken hem getikt te hebben. Ze wou naar zijn neus kijken maar zijn poot zat er voor. Het was eiganlijk wel schattig zo onhandig als hij was.

Onderwerp: Re: I keep saying sorry... do 1 mei 2014 - 23:40

Hij knikte toen ze vroeg of het wel ging, het deed pijn maar het was draaglijk. "Oja, rennen dan!" Lachte hij terwijl hij zich klaar zette om achter haar aan te gaan.

Onderwerp: Re: I keep saying sorry... zo 4 mei 2014 - 0:14

Ze lachtte even en draaide zich snel om en begon te rennen, om zo weer in het kam terecht te komen. Meteen rende ze naar de uitgang, met de kittens hier was het niet handig om hier rond te rennen.

Hij schrok toen ze bij de kittens aankwamen, stopte eigenlijk gelijk. "Nee Snow, dat ga ik echt niet doen!" Riep hij in de hoop dat ze stopte. "Ik bén al onhandig stel dat er een kitten gewond raakt!" Riep hij er nog achteraan en ging zitten, wachten tot ze weer terug kwam. Áls ze dat doet dan...

Even keek ze om naar Glowpaw. "Daarom gaan we naar buiten, dan kan er niemand gewond raken" riep ze naar hem terwijl ze naast de uitgang bleef staan en keek even naar buiten. "Kom op, Glow" riep ze naar hem en bleef wachten. Rustig keek ze naar de kittens en haalde haar poot over een van hun kopjes. Ze vond ze zo cute.

Hij zuchtte opgelucht toen ze het er mee eens was, zij had natuurlijk ook wel gezien dat hij dat niet zou kunnen. Hij zette zijn ogen even op 'focus-stand' en liep voorzichtig tussen iedereen door. Hij begroette sommige kits die naar hem riepen, wat waren ze toch schattig ook!! Toen hij bij Snow kwam ging hij rustig naar haar zitten gezien ze bezig was met een kitten. Hij boog naar haar oor en glimlachte licht. "Boe"

Onderwerp: Re: I keep saying sorry... wo 4 jun 2014 - 14:29

Rustig keek ze toe hoe de kits rond rende. Ze lachtte even en duwde zacht en speels een kit om met haar neus. Ze was voor even vergeten wat ze ook alweer aan het down was tot ze Glow's stem hoorde. Een lichte schok ging door haar lichaam. "Schrik" zei ze terwijl ze omkeek naar hem. Ze stond op en trippelde naar de kampuitgang. "Kom dan" daagde ze hem uit.

Hij giechelde toen ze 'schrik' zei, ze zei het zo schattig dan zijn hart een sprongetje maakte en geluid duizenden malen sneller klopte. "Ja ja ik kom!!" Zei hij maar staarde nog wel een paar kits aan, ze waren zo schattig! Hij kreeg een klein lachje op zijn gezicht toen ze bijna eruit waren. En precies toen ze daarmee bezig waren zette hij aan. "Tik!" Riep hij, het echode zelfs een beetje, terwijl hij met zijn staart haar flank tikte. "Pak me dan!" Hij zette een sprint aan, dit keer gewoon rechtdoor zonder gekke bochtjes. Wie weet hielp het wel!

Snel sprong ze op maar liep toch rustig tussen de kittens door. Er waren nog best veel kittens. Even schonk ze een snelle blik aan de prooistapel, zometeen maar even jagen voor de elders en de moeders voor de kleine pluizeballetjes. Ze vond ze zo cute. Waarschijnlijk had ze dat beter niet kunnen doen want nu galmde Glow's stem al door het kamp. Ze keek naar hem, hij had haar. Meteen zette ze zich af en sprintte achter hem aan. Geen trucjes, alleen haar snelheid, dat was haar element, dat moest ze toch wel kunnen. Ze stak haar kop uit tot ze zijn staart licht aanraakte. "Gotcha!" riep ze voor ze waarna ze de andere kant op rende.

Hij keek even achterom en zag geluid haar kop die zijn staart raakte, waarbij hij even licht hijgde. "Damn you tail!" Riep hij en voelde een enorme steek in zijn buik. "AUW, Snow kunnen we even ergens water drinken, mijn buik doet erg pijn ineens en mijn keel is echt droog" Half riep half hijgde hij naar haar. Rennen was pijnlijk! Zijn pootkussens waren ook een beetje gescheurd, waar hij van schrok. Oh man...

Een lach glipte uit haar bek toen hij zijn staart vervloekte. Echter keek ze wel meteen om toen hij auw riep. Was dit weer een trucje van hem. Ze luisterde naar zijn woorden en knikte even. Ze hijgde een beetje, niet al te veel. Ze was gemaakt om te rennen. Rustig trippelde ze richting Glow. Okay, ze moest toegeven haar keel voelde ook behoorlijk droog. Ze ging naast hem staan en keek naar zijn poten. "Misschien moet je daar even naar laten kijken door Maskheart" zei ze zacht en keek naar hem. Even beet ze op haar wang. Ze voelde zich schuldig dat ze hem had laten rennen ookal waren zijn kussentjes licht gescheurd.

"Hmpf, maar dan voel ik me zo zwak. Jij hebt niks! Je hijgt amper..." Zei hij. Zijn conditie was goed maar niet perfect, en zijn huid was zwak. Met het kleinste kreeg hij al een wond, al deed ie niet altijd pijn ofzo. "Dus, naar de Owltree of naar de Sunningrocks?" Vroeg hij verder. De afstand scheelde niet erg veel tussen die twee vanaf waar ze nu waren, al vond hij persoonlijk het water bij de owltree lekkerder.

"Dat komt omdat ik altijd ren, ik hou van rennen, ik ben eraan gewend lang te rennen" lachtte ze en keek hem aan. Zij zelf hijgde ook wel, ze probeerde het gewoon zoveel mogelijk ze verbergen. Even keek ze om zich heen. Sunningrocks konden ze wel even gaan liggen, maar Owltree was het water lekkerder, dat moest iedereen in de clan toegeven. Even twijfelde. "Owltree" zei ze uiteindelijk. Daar was vast ook zon, en ze hield eigenlijk meer van kou.

"Lucky!" Zei hij een beetje jaloers. Hij zou ook wel ergens goed in willen zijn. Wat kon hij nou? Niets! Zelfs toen Silverfang hem een kleine les jagen gaf ging het alsmaar mis. Wat nog een minpunt aan hem was, dat drong zijn woede sneller op. Hij glimlachte licht toen haar antwoord Owltree was, yes! "Oké, let's godio!" Riep hij blij en zette alvast koers naar de Owltree, hij had dorst!

Snowpaw was best trots op hoe snel en veel ze kon rennen. Ze grijnsde even en keek naar hem. Hij was in andere spelletjes beter dan haar, ze dacht weer echt naar ik zie ik zie wat jij niet ziet. Even slikte ze, ze had best dorst van het rennen. Ze zette even een korte sprint in tot ze weer naast hem liep. Nu ze stil had gestaan brandde haar poten best wel. "Gloooowtje" zei ze vrolijk. Ze wist niet waarom, ze vond het gewoon leuk om te doen.

Hij glimlachte toen ze zijn nam zei. Elke keer als die woorden uit haar mond kwamen maakten zijn hart een sprongetje. Maar waarom? Wat was er zo bijzonder aan haar dat zijn lichaam zo gek deed, en dat hij zich zo goed voelde? "Snooooowtje" Zei hij vrolijk terug.

Vrolijk keek ze even opzij naar hem waarna ze rustig door trippelde. Ze kon het niet laten, ze kon het echt niet laten. Speels draaide ze zich om en sprong boven op hem, lachend probeerde ze hem naar de grond te krijgen. Door met haar voorpoten op zijn rug en haar kop in zjin nek te duwen moest het toch wel lukken.

Hij schrok van Snows plotselinge beweging, maar moest wel automatisch lachen. Door de poten op zijn rug en haar kop in zijn nek moest hij wel neervallen. "Okay, okay! I give up!" Zei hij en verzwakte zijn hele lichaam. Een speels glimlachje sierde zijn gezicht, hij kon het niet laten. In een ruk draaide hij zich om zodat zijn buik naar haar toe was, maar hij wel nog onderop lag. "Kidding, leader blood never gives up." Zei hij zacht en knipoogde naar haar, waarna hij opzij schoof zodat hij tenminste niet onder haar lach. "You're so sneaky though, i like it." Hij glimlachte en bewoog zijn pootjes net een kitten naar haar toe, een soort van waarschuwing, It's on.

Onderwerp: Re: I keep saying sorry...