{Ganzenopdracht} The Hanging Tree

Met kleine sprongetjes maakte Tinderpaw een baan door de boven haar uit torende heide heen. Ze kon er nog niet overheen kijken, maar zat vol moed dat ze dat ooit wel zou kunnen. De jonge flame point poes had ondertussen wel het idee dat ze de wereld aankon nu ze apprentice was geworden en was vastbesloten om dit ook te gaan proberen. Haar blauwe ogen schitterden vol goede moed terwijl ze nog een sprongetje maakte en eventjes boven de heide uitkwam. Maar... Wat stak daar nou ook hoog boven de heide uit?

Wat verbaasd knipperend kwam Tinderpaw tot een halt toen ze zag wat het was. Het was een massieve... boom was het toch? Nee, die zag je niet vaak in het Windclan gebied. Maar ze had gehoord dat Thunderclan katten er heel erg goed in konden klimmen! Ze glimlachte wat breder en zette zich af. Ze had echter niet bedacht dat ze haar nageltjes er ook voor nodig zou hebben en tuimelde genadeloos weer naar beneden. Gefrustreerd blies ze haar wangen lichtjes op en keek ze met vernauwde ogen naar boven. Ze zou naar boven komen. Ze was de dochter van de deputy! Ze zou zich toch niet laten verslaan door de boom? Weer sprong ze, en weer viel ze. De frustratie groeide. Ze klapte haar nagels uit en sloeg tegen de boom aan. Tot haar verbazing bleven haar nagels haken en ze glimlachte lichtjes. Dat was het! De poes trok haar pootje los en zette zich af, haar nageltjes onhandig in de boom hakende. Eventjes bleef ze stil... Verrek, ze hing! Ze keek wat verwonderd om zich heen en besloot toen nog wat hoger te klimmen. Pasje voor pasje kwam ze steeds hoger, tot ze op een tak zat. Ze kon hier zo ver zien! Maar... Hoe kon ze dan weer beneden komen? Een plotselinge windvlaag blies haar bijna van de tak af en ze klampte zich geschrokken vast. Ze.. Ze wist niet hoe ze beneden moest komen.. Oh help.. Het was toch wel heel erg hoog..

{Open}

De goudgekleurde kater liep door het territorium. Hij kwam net voorbij een van de weinige bomen in het territorium, toen een plotse windvlaag een geur in zijn neusgaten bleef. Een beetje verward keek hij om zich heen. Er was toch niemand in de buurt? Toen ging er een lampje bij Goldenpaw branden, en hij keek naar boven. En inderdaad, tussen de kale taken van de boom zat een jonge apprentice. Ze klampte zich vast aan de tak en keek alsof ze er niet meer uit durfde. De gouden kater begon hard te lachen. Zo typisch! "Hoe gaat het daar?", riep hij naar boven. "Geraak je er niet meer uit, jij arme kleine kitten?"

~Sorry, het moest gewoon x'D

Rustig stapte Glacialvoice door het Windclan Territorium. Ook al was ze niet snel onder de indruk, ze moest toegeven dat ze soms behoorlijk versteld stond van het Territorium van haar Clan. Ze hiel van de rust en de leegte. De uitgestrekte vlaktes. De hoge rietstengels. De wind die door haar vacht blies. Stiekem hield ze er van, maar ze zou het niet snel toegeven. Haar tred was zo lichtvoetig dat ze bijna geen afdrukken in de sneeuw achter liet. Daar had ze lang op geoefend, en ze was er behoorlijk goed in geworden. Zo werd het moeilijk on haar te volgen, en dat vond ze een prettig idee. Dan kon ze ongestoord alleen door het Territorium dwalen, net zoals nu. Alleen met haar gedachten en de wind. Plotseling viel haar oog op een ander spoor, van een kat met een minder lichte tred. Puur uit nieuwsgierigheid volgde de poes het. Na een tijdje eindigde het spoor, bij een van de weinige bomen in het Territorium. Ze zag een wat oudere Apprentice, die omhoog keek en lachte. Met samengeperste ogen volgde Glacial zijn blik. Daar, boven in de boom, zat het kleine lijfje van een Apprentice. En niet zomaar een Apprentice; Tinderpaw! "Hoe gaat het daar?", Riep de andere Apprentice. Als door een wesp gestoken keek Glacial hem aan. Hoe durfde hij! "Geraak je er niet meer uit, jij arme kleine kitten?", Voegde hij er aan toe. De idioot. Zomaar Tinderpaw beschuldigen! 'Jij.' Siste ze woedend. 'Ik reken later wel met jou af.' Sprak ze kil. Ze richtte zich tot Tinder in de boom. 'Tinderpaw?', riep ze. 'Is alles oke?'

"Jij", siste opeens een stem achter hem woedend. Geïrriteerd keek Goldenpaw om. Wiekwam nu weer z'n lol verpesten? "Ik reken later wel met jou af." De gouden kater negeerde de kille toon van de poes. "Pff, saaie vossenstront.", mompelde hij. "Tinderpaw?", riep Glacialvoice naar boven. "Is alles oke?" Golenpaw rolde met z'n ogen. "Nee, ze zit vast in een boom. Iemand die dat voorheeft is toch hélemaal oké?", zei hij sarcastisch. Man, wat een idiote poes.

Ze beet eventjes op haar lip en klampte zich nog wat steviger vast toen de tak begon te zwiepen. "Hoe gaat het daar?", riep hij naar boven. "Geraak je er niet meer uit, jij arme kleine kitten?" Klonk de tartende stem. Die kat kende ze! Die had ze ontmoet als kitten. "Ik kan er wel uit! Ik wil het alleen nog niet!" Spuwde Tinderpaw terug, in haar reactie bijna alsnog van de tak afvallende. Ze drukte zich weer tegen de schors aan en probeerde haar gejaagde adem te kalmeren. Tot haar grote opluchting kwam haar mentor tevoorschijn en met een tevreden en licht minachtende blik keek Tinderpaw hoe deze Goldenpaw een lesje leerde. Maar toen begon Glacialvoice naar haar te roepen... 'Tinderpaw?', riep haar mentor. 'Is alles oke?' Tinderpaw probeerde zelfverzekerd te lijken. Ze mocht niet bang zijn! "Natuurlijk, waarom zou er iets mis zijn?" Miauwde de poes, al was haar stem tot haar eigen ergernis toch een octaafje hoger dan zou moeten.

"Pff, saaie vossenstront.", Hoorde Glacial de Apprentice naast haar zeggen. Pisnijdig keek ze hem aan. "Nee, ze zit vast in een boom. Iemand die dat voorheeft is toch hélemaal oké?" Zei hij sarcastisch. Als blikken konden doden... Glacials aandacht ging weer maar haar Apprentice, die met een hoog stemmetje naar haar riep. "Natuurlijk, waarom zou er iets mis zijn?" Miauwde Tinderpaw. Aan haar stem kon de poes horen dat het juist nietgoed was. Aarzelend keek ze op. 'Weet je het zeker, Tinder?', Riep ze vriendelijk. Ze besteedde totaal geen aandacht meer aan de Apprentice naast haar, maar daar was zenig niet klaar mee. Daar zou ze nog weke en hartig woordje mee spreken. 'Want ik heb liever dat je er uit komt. Het ziet er erg hoog uit.', Riep ze weer naar Tinderpaw, met een licht bezorgde ondertoon in haar stem.

Kort~