★ [RC Leader] ~ .x Dawnstar x. ~

Name: Dawnstar
Former names: Dawnkit, Dawnpaw, Dawnflight
Future names: ~
Rank: Leader
Former ranks: Kitten, apprentice
Future ranks: Elder
Clanleader: I'm leading the clan, with Wolfgaze on my side.
Age: 24 moons
Apprentice/mentor: My father thaught me, I will teach my apprentices the same thing
Orientation: Heterosexual
Partner: Nope


Outstanding Relationships:
Family:
- Sunbreeze ~ Poes, mother, In Starclan
- Ghostbranch ~ Kater, father, NPC
- Dewkit ~ Kater, brother, In Starclan

Special for me:
- Timekit ~ Kater, Very good friend ~ I will take care of you as best as I can

Enemy's:
~ .x. ~

Clan's:
Riverclan:
- Scorpionsting ~ Kater, Friend ~ I will always win!
- Leafpaw ~ Poes, Uncertain/Friend/Enemy ~ I don't want you to hate me...
- Stormstar ~ Kater, Respect/Friend ~ You were the best leader
- Autumnwish ~ Poes, Uncertain/Nice ~ You don't have to be so shy, i'm just a cat
- Bravesoul ~ Kater, Friend ~ I don't know if you want more than you say...
- Wolfgaze ~ Kater, Friend ~ We are the best fishers in whole Riverclan!
- Blocktail ~ Kater, Uncertain/wierd ~ I think u are nice and mean it well, but you're creepin me out dude...
- Drizzlepaw ~ Kater, Uncertain/nice ~ I hope you like your new mentor
- Beautysoul ~ Poes, Uncertain/nice ~ I'm glad you wanted to train him

Windclan:
- Everstar ~ Poes, Uncertain ~ You look like you don't really like me, but i'm not certain...

Shadowclan:
- Shrewstar ~ Poes, Uncertain/Nice ~ It was pretty nice what you said to me, so I think I like you

Thunderclan:
- Firestar ~ Kater, Uncertain ~ You didn't say that much...

Bloodclan:
~ .x. ~

Rogue:
~ .x. ~

Kittypet:
~ .x. ~



Fur Colour: Rossige poes met witte plukken
Fur structure: Lang
Eye colour: Green
Paw pads: Dark pink
Nose colour: Dark pink
Build: Big en muscular
Full body picture:

Spoiler:

Likes: Plans, Perfection
Dislikes: Chaos, Oblivion
As a kitten.
Dawnkit was als kitten altijd al een perfectionist. Ze vond het leuk om iedereen te helpen dingen op te ruimen. Ze is nooit roekeloos en overdenkt wat ze doet. Toch is ze niet erg serieus en speelt graag met anderen.

As an apprentice.
Dawnpaw wordt al iets serieuzer. Voor elke training informeerde ze bij haar mentor was ze  gingen doen zodat ze al iets kon bedenken. Toen haar mentor dat doorhad zei hij het één tegen haar, maar gingen ze uiteindelijk het andere doen. Ze raakte helemaal van streek en wist niet meer wat ze moest doen. Uiteindelijk heeft haar mentor haar geholpen met dingen loslaten en kan ze zich beter aanpassen in een nieuwe situatie.

As a warrior.
Dawnflight is opgegroeid tot een sociale, aardige kat. Het is een poes die iedereen wel kent, maar niemand eigenlijk écht kent. Nog steeds is ze perfectionistisch en alles moet goed zijn. Ze is ijdeler geworden over de tijd en is dan ook vaak bezig zichzelf te 'perfectioneren'. Ze plant nog steeds, maar kan zich inmiddels helemaal aanpassen aan nieuwe omgevingen. Maar als het kan heeft ze die nieuwe omgevingen van tevoren uitbedacht als een plan B.



• .. Slecht
•• .. Redelijk slecht
••• .. Normaal
•••• .. Redelijk goed
••••• .. Goed

Social: ••
Smart: •••••
Fighting: ••••
Hunting: •••
Speed: •••

Riverclan skills.
Fishing: •••
Swimming:••••
Ice skating: •••



Topic's count: 11
Special topic's:
Have faith, even when things change || Leiders ceremonie || The whole clan
Leafbare gathering || Eerste gathering || All 4 clans



The birth of a kitten
Het was een koude leafbare dag, de dag dat Dawnflight geboren werd. Er was weinig prooi omdat opnieuw de hele rivier dichtgevroren was. Sunbreeze, een langharige rode poes, lag in de nursery en was aan het zweten. De medicijn kat was ongerust over de kattin, omdat ze zo mager was geworden. De laatste paar dagen had ze niks meer gegeten, ze vond dat anderen het harder nodig hadden en ze kon het gewoon niet binnenhouden. Toen kwam het moment van de eerste wee, en de rosse poes voelde een pijn die ze nog nooit gevoeld had. Gelijk wou ze dat het stopte, maar het was al veel te laat. Haar schelle stem riep om Ghostbranch, een wit met bruine kater, maar hij was in het territorium aan het jagen. Gelijk ging een warrior hem ophalen, maar hij was te laat terug voor de eerste kitten. De eerste kitten die geboren werd, was veel te klein en de medicijn kat zag gelijk dat hij het niet zou halen. Eigenlijk wou hij hem weghalen zodat de kers verse moeder het kleine dier niet hoefde te zien, maar hij was te laat. Sunbreeze had het bolletje vacht al ademloos zien liggen op de koude vloer en tranen stroomde over haar snuit. Toch was er weinig tijd om te huilen, want de volgende kitten kwam eraan. De nieuwe wee deed haar net zo veel pijn als de eerste, en net op dat moment kwam Ghostbranch de nursery binnen. Gelijk baande hij zich een weg richting zijn partner, ondanks de protesten van de medicijnkat. Zachtjes fluisterde hij lieve woordjes richting de poes, maar zij beet te hard op de stok voor haar om iets terug te kunnen zeggen. De tweede kitten kwam en was al bijna net zo klein als de eerste. Toch ademde en bewoog deze wel. De kleine kitten werd gelijk gecheckt door de medicijn kat, en werd gezond verklaard, ondanks haar grootte. De moederkat leidde gelijk de kitten in de goeie richting zodat ze kon drinken. ’Dawnkit.’ Fluisterde Ghostbranch toen hij uit de nursery keek. De zon kwam net op en vulde de gehele lucht met een rode gloed. De sneeuw leek te glinsteren door het licht en het scheen net de ingang van de nursery in. De rode vacht van de kitten leek op de rode gloed in de lucht, en glinsterde net zoals de sneeuw. Sunbreeze knikte en vond de naam prachtig. Toch kreeg ze weer een verdrietige blik op haar gezicht toen ze aan de andere kitten dacht, de kleine kater die nog steeds dood bij haar poten en de medicijnkat lag. Ze vertelde het tegen Ghostbranch en hij zei dat hij het wel weg zou brengen. Voorzichtig pakte hij de kitten op, alsof hij nog leefde, en liep ermee de nursery uit. Andere katten meden zijn blik, en deden hun vaste taakjes. Ze besloten het koppel alleen te laten om te rouwen om hun dode kitten, en het leven van hun andere kitten te koesteren.

Sometimes you learn things you’d rather not have known
Ondanks dat ze zo klein was bij haar geboorte, groeide de poes snel. Ze was een rasechte Riverclanner, slim en sterk. Ze wist van haar broertje, maar er werd nooit over gepraat. Haar moeder was ziek geworden na haar geboorte, en lag dan ook bijna de hele tijd in de medicine den. De kleine poes bracht dagelijkse bezoekjes aan haar moeder, ze praatte met haar over alledaagse dingen, over de vrienden die ze maakte en de sneeuw of iets doms dat ze gedaan had. Het enige wat haar moeder deed  was zachtjes glimlachen of knikken, praten deed ze bijna nooit. Toch was dit genoeg voor de kitten om een goeie band te behouden met haar moeder. Met haar vader deed ze de rest, hij speelde met haar en deed de actieve dingen. De dag van haar apprentice ceremonie werd haar vader aangewezen als mentor. Trots duwde ze haar neusje tegen die van hem, en zag toen tot haar verassing haar moeder zitten. Sunbreeze was achteraan de menigte gaan staan om de ceremonie van haar dochter te zien, maar ze kon het staan niet volhouden en was gaan zitten. Met een grote glimlach keek Dawnpaw haar vader aan, die terug lachte, en ze rende naar haar moeder. Ze deed zachtjes en likte de snuit van de zieke poes. Opnieuw was de glimlach van haar moeder genoeg en ze zag de trots in haar blik. Met moeite kon de poes terugkomen naar de medicine den en twee dagen na de ceremonie stierf de kattin. Haar vader vroeg of hij haar weg mocht brengen, en hij nam Dawnpaw met zich mee. Op een plek in een hoekje van hun territorium stopte de kater. Hij legde de poes zachtjes in een gat vlak voor een steen en gooide het dicht met zand. Een traan liep over zijn snuit, en ook over die van Dawnpaw. Toen ze wegliepen viel het haar op dat er nog een klein bultje zand lang, vlak naast het graf van haar moeder. ’Het ga jullie goed in Starclan, broertje en mama.’Mauwde ze zachtjes, zodat alleen zij zelf het kon horen. Ze hoorde haar vader roepen en rende richting de kater. Nog éénmaal draaide ze haar kop om en keek ze naar de graven, voordat ze het kamp weer inkwamen.

Nog niet af ~