Thunder, thin and tough

Nimblekit werd de volgende ochtend al vroeg wakker. Ze opende langzaam haar oogjes, wreef de slaap uit haar ooghoeken en keek om zich heen. In de meeste nesten lagen nog katten en bijna niemand was wakker. Ze keek naar Strawberry, die ook nog lag te slapen. Ze was haar heel dankbaar geweest dat ze hier vannacht had mogen slapen. Ze had het voor het eerst sinds een lange tijd niet koud gehad.
Ze wilde graag naar buiten, zoals ze iedere morgen wilde. Maar ze wilde niet dat Strawberry dacht dat ze weer weg was gelopen. Ze besloot maar even kort naar buiten te gaan en in de buurt te blijven, zodat ze het zou zien als Strawberry wakker zou worden.
Ze kroop uit het nest, maar bleef achter Strawberry's poot haken. Ze viel om en slaakte een kreetje.