A weird meeting (Rosemarypaw)

Sid sloop door het donkere woud, nog maar een beetje zonlicht vond zijn weg door de bladeren van de bomen. De rogue was in een nogal donker stuk van de clan. De kat had dringend eten nodig, en waarschijnlijk had deze clan dat wel. Al bij de gedachte ervan likte Sid zijn lippen af, een lekker muisje of een konijn! Al moest hij het stelen, vond die geen probleem. Hij was toch een rogue? geen enkele regels dus! eens kijken, waar kan dat muisje zitten? Ah! Toen zag hij een poes naast een grote boom zitten, ze had een muisje tussen haar bek. Precies wat ik nodig heb. De rogue grijnsde en sloop voorzichtig richting de poes. Ach dat muisje krijg ik zo te pakken. Toen hij dichtbij genoeg was sprong hij vanuit een struik boven op de poes, hij probeerde haar geen pijn te doen maar wilde alleen het muisje uit haar bek grijpen. Ze rolde samen over de grond, met een luid gemiauw sprong Sid van de poes af. Waar was de muis nu?

Rosemary sloop met lichte passen op een muis af. Ze moest dit niet verpesten, want het kon dan al Newleaf zijn, de prooi was nog steeds schaars. Toen de poes dichtbij genoeg was, sprong ze op het beestje af, en doodde de muis met een snelle beet. Ze dankte Starclan in stilte voor de vangst, pakte de dode muis op, en ging naast een grote boom zitten. Gewoon om wat te genieten van de stilte, tenminste, als je de geluiden van het bos niet meetelde. door de geur van haar prooi merkte Rosemary niet dat er een andere kat op haar afsloop. Totdat het te laat was. Voor de poes het wist, sprong de kat op haar. De twee katten rolden samen over de grond. Het muisje wat ze nog steeds vast had, vloog uit haar bek, de struiken in. Rosemary merkte dat de kat naar de plek keek, waar ze zonet nog een muis vast had. Met een luid gemiauw sprong de kat van haar af. Die zoekend om zich heen keek, waarschijnlijk zoekend naar haar muis. Rosemary rook dat het een Rogue kater was "En waarom probeerde je mijn muis te stelen?" vroeg Rosemary wat boos. Je kon dan wel Rogue zijn of niet. Maar iemands vangst stelen vond de poes niet kunnen. Al wist ze wel dat Rogues geen regels hadden, en het voor hun dus makkelijk wel kon. De poes begon haar oranje vacht te likken, zodat die weer glad werd. Door het rollen was haar vacht alle kanten op gaan staan. "Je kunt als Rogue toch wel je eigen voedsel vangen?" vroeg ze, met een kleine sarcastische toon in haar stem. Mooie rogue ben je dan, als je niet eens je eigen voedsel kunt vangen.

"En waarom probeer je mijn muis te stelen?" haar stem klonk fel, maar Sid was meer gefocust op het vinden van de muis dan op haar. "Hm? Zei je wat?" Vroeg hij ongeïnteresseerd. "Je kunt als rogue toch wel je eigen voedsel vangen?" Boos keek Sid om. "Ja jij hebt makkelijk praten! Als jij honger hebt ga je gewoon even naar de 'gezamenlijke den' om daar wat te snacken of niet soms?! IK leef alleen in een godvergeten land waar geen enkel muisje of wat dan ook is!" Snauwde hij. "Dus waarom kom je niet van je luie kont af om mee te helpen met zoeken?" Zei de rogue wat rustiger nu. Hij wist heel goed dat hij vreselijk onredelijk aan het doen was, maar hij had honger en dat had zijn slechte humeur alleen maar gehinderd. Hij keek naar haar, die ogen. de rogue vernauwde zijn eigen ogen om haar beter te zien, hij zat daar maar te turen naar de poes. Ik herken haar ergens van! denk Sid denk denk denk. Hij kreeg hoofdpijn van al het denken en schudde zijn koppie. Nu hij beter keek viel hem ook op dat hij haar patronen op de glanzende rode vacht herkende. De kater hield zijn kop schuin om van een andere hoek naar haar te kijken Waar heb ik har eerder gezien?!

"En waarom probeer je mijn muis te stelen?" vroeg Rosemary wat boos. "Hm? Zei je wat?" Vroeg hij ongeïnteresseerd. "Je kunt als rogue toch wel je eigen voedsel vangen?" Vroeg ze, met een lichte sarcastische toon in haar stem. Boos keek de rogue om. "Ja jij hebt makkelijk praten! Als jij honger hebt ga je gewoon even naar de 'gezamenlijke den' om daar wat te snacken of niet soms?! IK leef alleen in een godvergeten land waar geen enkel muisje of wat dan ook is!" Snauwde hij. Rosemary was licht geïrriteerd door de toon van de kater. Ik kan ook niet zomaar eten wat ik wil! Ik moet eerst jagen voor ik mag eten. En in een clan gaan de elders, queens, en kittens voor!" Snauwde Rosemary terug. "Dus waarom kom je niet van je luie kont af om mee te helpen met zoeken?" Vroeg de rogue wat rustiger nu. "Waarom zou ik je helpen zoeken naar mijn vangst? Je kunt dan op zijn minst zelf gaan jagen, in plaats een al gevangen prooi te stelen" Mauwde de poes minachtend. Met kalme passen liep ze naar de plek waar haar vangst de struiken in verdwenen was. Ze stak haar kopje in de struik en haalde de muis eruit. Ze liep terug naar de kater. Rosmary keek met een duidende blik naar de kater. Ze zou vechten voor haar prooi als het moest. Ze hoopte dus ook maar dat de kater dus niet weer zou proberen de muis af te pakken. Ze nam de rogue kater in haar op. Hij kwam haar vaag bekend voor. Dat was ook de rede waarom ze hem niet van het territorium verjaagde. Rosemary dacht na en na en na, maar ze kon zich niks herinneren. "Dus, hoe heet jij nu eigenlijk?" vroeg de poes lichtelijk wat nieuwsgierig.

"Dus hoe heet jij eigenlijk?" Vroeg de poes met een nieuwsgierige blik. Sid klapte uit zijn concentratie en keek haar verbaasd aan. "eh..Sid is de naam," zeide rogue toen hij weer terug was in de realiteit. Wie was zij? Het lag op het puntje van zijn tong, hij was er bijna! Misschien zou haar naam helpen. "Wat is jou naam dan?" vroeg hij nochalant. De cyperse kat was het hele gedoe met het muisje als vergeten, wie ZIJ was vond hij belangrijker. Zo voelde het ook, zij was belangrijk voor hem, maar hoe? Misschien heb een relatie met haar gehad en ben haar toen helemaal vergeten... Sid grinnikte bij deze gedachte. Haha nee, ik en een clankat? Pffft never! de kat lachte nu hardop en liet zichzelf op de droge grond vallen. "Nee maar eveb serieus, wie ben jij?" Zei Sid terwijl zijn blik op haar ogen bleef hangen.

OOC: met mobiel posten gaat niet echt lekker, surry voor deze slobberige post :/

"Eh..Sid is de naam," zei de rogue. Sid, de naam kwam haar bekend voor, maar ze wist echt niet waarvan. "Wat is jou naam dan?" vroeg de kater bijna gelijk daarna. de kat lachte hardop, wat Rosemary niet snapte, en liet zichzelf op de droge grond vallen. Ze was zo in gedachten verzonken geweest over waar ze de kater van kende, dat ze de vraag niet had gehoord "Nee maar even serieus, wie ben jij?" Zei Sid terwijl de blik van de rogue op haar ogen bleef hangen. Waarom? "Oh, sorry. Ik hoorde je daarnet niet. Ik heet Rosemarypaw, maar je mag me ook Rosemary noemen als je dat fijner vind" mauwde de poes.

OCC: Moet zo weg dus daarom korte post

Rosemary.. Waar had hij die naam eerder gehoord, een herinnering schoot hem te binnen. "Rosemary, kan ik je iets raars vragen?" Hij glimlachte naar haar en ging zitten, opeens voelde ze heel erg bekend. "Heb jij toevallig een mini klein litteken achte je oor?" Vroeg de rogue nieuwsgierig. Vroeger toen hij nog heel klein was had hij een altijd een klein rood pluizenbolletje achter zich lopen, ooit had hij haar perrongeluk gekrabd achter het oor. Als Rosemary een litteken daar had, had Sid waarschijnlijk zijn jongere zusje gevonden. "Je moet nu niet denken dat ik een of andere stalker ben..het ding is dat, als jij daar een litteken hebt, ik waarschijnlijk je broer ben..." Die laatste woorden kwamen fluisterend uit zijn mond vandaan. Hij hoopte het, waarschijnlijk zag hij spoken, maar als dit echt zijn zusje was..Was hij misschien wel de gelukkigste kater van de hele planeet. Sid was zolang alleen geweest, dat hij blij was met elk stukje familie dat nog over was.

"Rosemary, kan ik je iets raars vragen?" Sid glimlachte naar haar en ging zitten, Heb jij toevallig een mini klein litteken achte je oor?" Vroeg de rogue nieuwsgierig. "Je moet nu niet denken dat ik een of andere stalker ben..het ding is dat, als jij daar een litteken hebt, ik waarschijnlijk je broer ben..." Die laatste woorden kwamen fluisterend uit zijn mond vandaan. Rosemary stond verbouwereerd naar de kater te staren. Ze had inderdaad daar een litteken. Maar ze had altijd gedacht, en daar was ze zeker van tot nu, dat ze geen familie meer had. "Ehm... Ja, maar ik weet niet hoe ik er aan kom. Ik dacht altijd dat ik geen familie meer had. En hoe kan het dan dat ik in een clan ben geëindigd, of jij als rogue?" Mauwde Rosemary. Ze snapte nu waarom de kater haar vaag bekend voor kwam. Maar ze kon het zich niet herinneren, geen een ding.

Sid keek haar verwonderd aan, dus dit was zijn zusje? Hier voor hem? De kater glimlachte lief naar de kleinere poes, en nam een klein stapje dichter naar haar toen. Voorzichtig gaf de cyperse kat haar een kopje, snel daarna ging hij weer zitten. "Ik heb je gemist." zei hij grinnikend. De rogue ging weer zitten en legde zijn bruine staart om zijn poten heen. "herinner je je nog dat pap en mam ruzie hadden?" begon de kater "Mam vond het beter dat wij zouden opgroeien in een clan, terwijl pap vond dat we naar het rogue leven moesten verhuizen, zodat we 'sterker' zouden worden." Sid rolde zijn ogen, je kon duidelijk zien dat de kater alles behalve sterk was. Hij had misschien wel spieren, maar daar had hij niks aan omdat de kat zo verslapt was door voedsel te kort. "En zo bleef jij bij Thunderclan en heeft pap mij meegenomen naar de rogues. " zei Sid met een zucht. Met een zucht plofte de kater op de grond, in zijn hoofd had hij al 100 keer Starclan bedankt voor het vinden van zijn zusje.

Waz op Nath's account:

Katten kunnen niet van buitenaf de Clan in komen. Hun moeder kan dus Rosemary niet in TC gestopt hebben. Daarvoor had ze al een TC kat moeten zijn en hadden Rosemary en Sid dus beide in TC geboren moeten zijn. Het kan dat de vader Sid later heeft meegenomen, maar het kan niet dat de moeder ook rogue was en dus een Clan is gaan zoeken.
(reacties hierop graag via PM naar Firestar)

Mvg. Firestar

Sid keek haar aan. De kater glimlachte lief naar haar, en nam een klein stapje dichter naar haar toe. Voorzichtig gaf de kater haar een kopje, snel daarna ging hij weer zitten. "Ik heb je gemist." zei hij grinnikend."Ik jou ook" antwoordde Rosemary. "Maar wat is er nu gebeurd?" Drong de poes aan. "Herinner je je nog dat pap en mam ruzie hadden?" begon de kater. Rosemary schudde van nee."Ik was nog maar een maan oud toen" mauwde ze. "Mam vond het beter dat wij zouden opgroeien in een clan, terwijl pap vond dat we naar het rogue leven moesten verhuizen, zodat we 'sterker' zouden worden." Ging de rogue verder.Sid rolde met zijn ogen. "En zo bleef jij bij Thunderclan en heeft pap mij meegenomen naar de rogues. " Eindigde Sid met een zucht. "Wij hadden ook een keus moeten hebben gehad, niet alleen mam en pap" mauwde Rosemary. Niet dat zij anders had gekozen dan waar ze nu was. Ze had een goed leven. Een warm nest, genoeg prooi. Ja oké, met Leafbare was er dan heel weinig prooi, vooral deze. Maar overal was er genoeg. "Ik vind het jammer dat je niet bij ons was gebleven" mauwde de poes.

"Wij hadden ook een keuze moeten hebben gehad, niet alleen mam en pap." Sid knikte "Maar jij was een moon en ik twee, ik denk niet dat we er iets van zouden begrijpen" Hij zuchtte "Helaas" De rogue stond op en keek om zich heen, zoekend naar wat eet baars, hij was en bleef immer een rogue. "Ik vind het jammer dat je niet bij ons bent gebleven". Hij keek om en ging weer zitten, zijn aandacht weer op Rosemarypaw gevestigd. "Vind ik ook, het rogue leven is nou niet echt een pretje...ik ben niet zo een 'badass'" Grinnikte de kater. "Hoe is het bij jou in de clan? Al een crush?". Met een grijns op zijn gezicht gaf Sid haar een duwtje. "En?"

"Wij hadden ook een keus moeten hebben gehad, niet alleen mam en pap" mauwde Rosemary. Niet dat zij anders had gekozen dan waar ze nu was. Ze had een goed leven. Een warm nest, genoeg prooi. Ja oké, met Leafbare was er dan heel weinig prooi, vooral deze. Maar overal was er genoeg. Sid knikte "Maar jij was een moon en ik twee, ik denk niet dat we er iets van zouden begrijpen" Hij zuchtte "Helaas" De rogue stond op en keek om zich heen, zoekend naar "Ik vind het jammer dat je niet bij ons was gebleven" mauwde de poes. "Vind ik ook, het rogue leven is nou niet echt een pretje...ik ben niet zo een 'badass'" Grinnikte de kater. "Hoe is het bij jou in de clan? Al een crush?". Met een grijns op zijn gezicht gaf Sid haar een duwtje. "En?" "Nee"mauwde Rosemary. "Maar het gaat wel goed, het is vooral hetzelfde iedere dag" vervolgde Rosemary.

Hetzelfe iedere dag? De rogue keek har verbaasd aan. "Is dat niet heel saai?" Zijn bruine staart sloeg op de grond. Het rogue leven was ook niet altijd heel opwindend, maar je kon tenminste iets beleven. "Snap ik ook wel als er zoveel regels zijn, je niet eens een beetje lol hebben" Sid zuchtte en ging liggen, zijn poten vooruit gestrekt op de koude grond. Misschien was het wel beter dat hij een rogue was, Sid en regels naleven? Nope dat was geen goede combinatie. De rogue grinnikte en keek om zich heen. "Misschien..moet ik maar eens gaan? Krijg je zo geen problemen? En ik heb nogal honger dus.. Maar ik kom je zeker weer opzoeken! Dat beloof ik!" Hij glimlachte lief naar zijn zusje.

OOC; zullen we na jou post het topic sluiten?

De rogue keek har verbaasd aan. "Is dat niet heel saai?" Zijn bruine staart sloeg op de grond. "Snap ik ook wel als er zoveel regels zijn, je niet eens een beetje lol hebben" Sid zuchtte en ging liggen. "Ik heb wel lol hoor, en zo heel veel regels zijn het niet. Er is laatst nog een gevecht geweest, tussen ThunderClan en Windclan" De rogue grinnikte en keek om zich heen. "Misschien..moet ik maar eens gaan? Krijg je zo geen problemen? En ik heb nogal honger dus.. Maar ik kom je zeker weer opzoeken! Dat beloof ik!" Hij glimlachte lief naar zijn zusje. "Oke, Doei!"

(vervolgtopic doen?)

Onderwerp: Re: A weird meeting (Rosemarypaw)