So.. who are you miss? [&Iggy]

De zwart-witte kater haalde loom een tong over zijn vacht terwijl hij hoog in een met mosbegroeide boom zat, midden in zijn grote territorium. Hét territorium van de grote wolf.

Met een verveelde zucht stond Cyber op en stak zijn gat naar achteren om met zijn klauwen die boom heerlijk te kunnen bewerken. Met een kort gespin en een kleine grijns ging hij weer lekker liggen. Wat was het mooi weer, en zo ruuustig!

Cyber opende één van zijn ogen en speurde sloom met zijn groene kijkers zijn territorium af. Wat had hij hier een goed zicht.

Net gegeten, Lola lach in Het Hol Van De Wolf (het midden van zijn territorium) te slapen na een dag leren jagen en er was nergens een verdomde kat te bespeuren. Heerlijk gewoon.

Maar de stevige kater was dat liggen niks doen al snel beu, of andersgezegd hij vertrouwde het niet. Er moest toch wel iets gebeuren nu? Het is gewoon.. gewoon.. 'raar..' nee... te.. te .. 'te rustig' zei Cyber op fluisterende toon om zijn gedachten aan te vullen.

Cyber stond met een zenuwachtige geeuw recht en keek om zich heen, vanuit de boom. Nog steeds geen zielige levende ziel te bespeuren. Dus hij liet zich maar eens in gedachten verzonken uit de boom vallen, en prachtig op vier poten landen. Met een doffe dreun en een kleine zakbeweging kwam hij weer recht en staarde voor zich, en draaide zich in gedachten verzonken en met een frons op het gezicht om.

'Grauauuwtch!' spuugde Cyber geschrokken, vlak voor zijn snoet stond een mooie grijze kattin. Wat deed die nou weer hier?! 'Kon je niet beter uitkijken?' wou hij haar toe snauwen, maar het klonk niet snauwend.. nee..het euu.. klonk gewoon als een vraag?! Cyber stond in de war heen en weer te draaien.

Ik moet haar wegsturen, dit is mijn territorium. Dacht de kater waarna hij weer met een kille maar onzekere blik naar haar keek. 'Welke beeldige poes mag ik nu weer in mijn territorium verwelkomen?' vroeg hij met een vrang grijnsje.
F*ck! dat moest zijn -scheer je weg mormel!- zijn.. Damn.. dacht Cyber maar meer kon hij niet meer zeggen.

Hij stond daar maar wat met een scheve charmante maar toch licht afstandelijke grijns/glimlach naar haar te kijken, wachtend op antwoord. Héél even, maar voor eventjes wou hij dit gevoel niet verliezen door iets mega onaardigst en snauwends te zeggen. Dit gevoel dat hij al sinds Seraphines dood niet meer had gehad.

Maar Cyber vertrouwde deze kattin nog niet, nee belangesteniet. Als het hem even niet zinde zou hij haar wel met een venijnige beet om over na te denken wegsturen. Ja, hij bleef natuurlijk nog Cyber, geen katje om zonder handschoenen vast te nemen of maar te benaderen. Nee, nee.. haha.

-Iggy

Iggy Liep weg van het Bloodclan territorium. Alle bloodclanners keken haar met venijn aan. Ze voelde tientallen ogen in haar rug branden, maar het maakte haar niks uit. Ze wou even weg van hier. Misschien wel voor altijd. Toen ze geen geurmarkeringen rook van de bloodclan, ontspande ze zich weer. Ze keek naar de lange, uitgestrekte velden, rogue territorium. Uit gelaten rende ze over het veld, de wereld om zich heen vergetend.

Ze stopte echter toen ze een geur rook. Een andere rogue. Ze zakte door haar poten en sloop dichter bij om de andere kat te bekijken. Ze zag een gespierde kater met groene ogen. Hij zat in de boom en mompelde iets voor zich uit. Als Iggy actie wou ondernemen, moest ze het nu doen. Ze trippelde heel rustig naar de boom. 'Grauauuwtch!' spuugde de kater geschrokken, toen Iggy in eens voor zijn neus stond. 'Kon je niet beter uitkijken?' vroeg hij, wat Iggy niet had verwacht. Welke rogue vroeg nou iets? In haar rogue tijd was ze allen maar afgesnauwd. Door deze onverwachte vraag begon Iggy te blozen. Wat dééd ze hier eigenlijk? Ze keek naar de grond in de hoop haar blozende wangen te verbergen. Maar de kater had het al gezien.

Hij draaide heen en weer en vroeg toen: 'Welke beeldige poes mag ik nu weer in mijn territorium verwelkomen?' zei hij met een sarcastische grijns. Iggy vermande zich en zei: "Waarom zou jij dat moeten weten?" Ze voelde weer een vonkje enthousiaste van haar rogue tijd. Dit was de Iggy die ze kende. Ze grijnsde terug, en zwiepte haar staart charmant heen en weer. De kater lachte nog steeds naar haar, en Iggy wist niet zeker of ze moest wegrennen of blijven staan. Ze besloot om te blijven, ze was geen schijtluis. Misschien kon ze zelfs nog wegkomen door mooie praatjes. De kater keek haar nog een tikkeltje afstandelijk aan. "Dit stuk is vast en zeker van jou?" Zei ze, terwijl ze met haar ogen knipperde. Ze liep een rondje om hen heen en zwiepte haar staart in zijn gezicht, toet ze weer voor hem stond. "Nou?" vroeg ze vervolgens, terwijl haar blauwe ogen in zijn groene boorde.

I swear I don’t believe in much
A halo below, and a halo above
I’ve got your petal on the tip of my tongue,
Call it a ritual, call it protection

Cyber

"Waarom zou jij dat moeten weten?" wierp de poes terug met een wedervraag. Ze rook naar Bloodclan.. maar zag er nou niet uit alsof ze bij die ruige clan hoorde. Mischien ex bloodclanner ofzo?
'Pffft, mischien omdat jij je zo ongeveer in mijn territorium bevind' zei Cyber terwijl hij speels en beetje van "iets terug te kaatsen?" zijn wenkbrouw hoogoptrok en zijn kopje gespeeld vragend schuin hield. Cyber wist niet helemaal of ze er nu als een schijtluisje vandoor zou gaan, een rogue kon je wel eens levend verslinden, dat gebeurde ook zowat met zijn overlede partner Seraphine.

"Dit stuk is vast en zeker van jou?" Zei de grijze poes, terwijl ze schattig met haar ogen knipperde. Plots liep ze naar hem toe en Cyber keek haar grijnzend met kille blik aan terwijl hij even met een mondhoekje omhoog trok van onverwachte vreugde, hij had al niet meer gelachen sinds hij naar de kits opzoek was.. De poes draaide een rondje om hen heen en zwiepte haar staart in zijn gezicht, Cyber gaf haar een charmante knipoog. Maar nog steeds stonden zijn ogen wat kil en afstandelijk, zoals altijd. De poes stopte pas als ze weer voor Cyber stond. "Nou?" vroeg ze vervolgens, terwijl haar blauwe ogen in zijn groene boorde. Hij was de vraag vergeten te beantwoorden, een charmante glimlach toverde om zijn lippen toen hij hieraan dacht.

'Jep, mijn eigen grote territorium. En ik schep niet op, het is echt gigantisch! Pas maar op voor de grote boze wolf' zei hij grijnzend waarbij hij vlak voor haar kopje ging hangen, tot hun neusjes elkaar bijna raakten. 'En zijn hanglangertje: het gevaarlijke monstertje Lola' Cyber grijnzde maar stopte even, haalde adem en zette een stap achteruit, 'mijn enige dochter waarvan ik weet dat ze nog leeft van de 8, ik heb twee nestjes gehad. éne heel lang geleden, de ander nog niet lang.' Zei terwijl hij beschamend en vooral verdrietig zijn kop naar benede boog om zijn tranen in zijn ogen te verbergen. 'Ik weet niet waar mijn andere kits rondhangen.. en Seraphine is dood, dus ze hebben geen mama meer.. ze moeten uitgehongerd zijn.' zei hij waarna hij naar links keek. Damn, hij had niet mogen tonen dat hij verdrietig was. 'Maar ik vind ze' zei hij met een grote grijns van hoop, dapper om dat te geloven.

Cyber keek op met een diepgroene ogen vol hoop en weer dat beetje afstandelijke, hij wou nog wel iets weten 'Ben je nou van de Bloodclan of niet?' vroeg hij wat onzeker. Hij stond bij de meeste Bloodclanners nou eenmaal niet op goede voet.. en zo'n dingen verspreiden zich snel in zo'n clan, elke keer als hij een bloodclanner tegenkwam kreeg hij of een snauwende sis en vernietegende ogen of een grote uithaal tot zelfs wel een heftig gevecht.

Cyber keek haar even aan, wachtend op antwoord stelde hij al snel de volgende vraag, maar dan op een grappig "eerbiedig" (maar niet heus) toontje.
'Zou ik dus alstu alstu blieft uw hoogstwaarschijnlijk beeldige naam weten miss?' zei hij terwijl de grote gespierde zwart-witte ater gespeeld buigend door zijn kniën zakte en zijn kop naar de grond keerde, waarna hij gewoon voor die ene keer echt vriendelelijk en écht geamuseert rechtkwam.
Dat gebeurde Nooit, maar ook écht nooit. Cyber was gesocialiseert met kilheid en sarcasme, nooit kende hij iets anders. Maar het voelde wel goed.

'Jep, mijn eigen grote territorium. En ik schep niet op, het is echt gigantisch! Pas maar op voor de grote boze wolf' Zei de kater grijnzend. Hij was nu zo dichtbij dat hun neuzen bijna elkaar raakte.
'En zijn hanglangertje: het gevaarlijke monstertje Lola' Iggy keek verbaasd. Ze had niet verwacht dat zo'n grote en sterke kater als degene die nu voor haar stond een vaderfiguur was. Ergens vond ze het ook wel weer schattig.

De kater stopte even, zoog adem naar binnen en deed een stap achteruit. 'mijn enige dochter waarvan ik weet dat ze nog leeft van de 8, ik heb twee nestjes gehad. éne heel lang geleden, de ander nog niet lang.' Dit betekende dat hij ook een partner was. Iggy vroeg zich af wie de dame in kwestie was. De rogue keek verdrietig en beschaamd naar de grond, en Iggy kreeg een sterk gevoel van medelijden. Niet goed wetend wat ze moest zeggen, streek ze medelevend met haar staart langs zijn flank. Ik weet niet waar mijn andere kits rondhangen.. en Seraphine is dood, dus ze hebben geen mama meer.. ze moeten uitgehongerd zijn.' De moeder was dus dood.... Iggy wist niet waarom de kater haar dit vertelde, maar ze vond het niet onprettig. Zij had ook behoefte om met iemand te praten.

"Als ik ze tegenkom, breng ik ze naar jou." Ze hoopte dat dit kater zou helpen, dat hij zou weten dat ze voor zijn kits zou uitkijken. 'Maar ik vind ze' zei de kater met een grijns en een blik vol hoop. Iggy knikte. "Ik weet zeker dat dat lukt." zei ze bemoedigend.

Toen was zijn afstandelijke blik weer terug, al was het nog maar een beetje. 'Ben je nou van de Bloodclan of niet?' vroeg de kater. Iggy wist niet goed wat ze moest zeggen. Ze wist dat de meeste rogue's bloodclanners verafschuwden. Ze kon nu nog zeggen dat ze geen bloodclanner was, maar ze wou niet liegen.
Voordat ze kon antwoorden besloot de kater nog een vraag te stellen. 'Zou ik dus alstu alstu blieft uw hoogstwaarschijnlijk beeldige naam weten miss?' Het klonk niet gemeend, maar ook niet sarcastisch. Dit zorgde voor een amusant resultaat.

Iggy nam diep adem. Deze kater had zijn verhaal verteld, nu was het haar beurt. "Ik ben Iggy. Ik was vroeger een rogue, maar kon niet overleven". Iggy hervatte even haar moed voor ze verder ging. "Ik was wanhopig, en wist niet wat ik moest doen. Ik ging naar de bloodclan." Ze keek naar de grond, in de hoop dat de kater haar vuurrode wangen niet zou zien. "Ik zit daar nu een halve maan. Ik ben nog geen officieel member, omdat ik dan een kittypet moet doden voor zijn halsband." Plotseling voelde Iggy zich boos worden. Boos op de bloodclan. Boos op hun regels. "Ik vertik het. Ik ga géén onschuldige kat doden." Plotseling wist ze wat ze moest doen. "Ik word niet geaccepteerd, iedereen haat me.... Ze keek de kater weer recht aan. "Ik ga niet meer terug." Zei ze, een tikkeltje uitdagend.

"En nu jou naam." Grijnsde Iggy. Toen ze de rogue zo zag zitten, moest ze toegeven dat hij best aantrekkelijk was. "En," Zei ze, met een scheef kopje, "Als jou territorium echt zo groot is als jij zegt, wil ik dat wel eens zien." Zei ze, een beetje ondeugend.

I swear I don’t believe in much
A halo below, and a halo above
I’ve got your petal on the tip of my tongue,
Call it a ritual, call it protection

"Ik ben Iggy. Ik was vroeger een rogue, maar kon niet overleven". Cyber keek haar begrijpend aan, klonk logish. Hier leefde je vaak niet erg lang zolang je alleen was. De poes die Iggy bleek te heten hervatte haar verhaal"Ik was wanhopig, en wist niet wat ik moest doen. Ik ging naar de bloodclan." Ze keek naar de grond, ze bloosde. Gerustellend en begrijpend legde Cyber nu op zijn beurt zijn staart over haar heen, met een glimlachje keek hij haar aan waarna ze weer verder prate "Ik zit daar nu een halve maan. Ik ben nog geen officieel member, omdat ik dan een kittypet moet doden voor zijn halsband" plots werd Iggy kwaad. "Ik vertik het. Ik ga géén onschuldige kat doden." Cyber dacht eve na. 'Ja, dat klopt' besloot hij maar. Zelf gaf hij wel eens een kat als een kittypet een tik, maar hij had er nog nooit eentje zomaar vermoord ofzo. "Ik word niet geaccepteerd, iedereen haat me.... " Cyber keek haar aan en zag iets veranderen in haar hemelblauwe ogen. "Ik ga niet meer terug." Zei ze, een tikkeltje uitdagend. Cyber schrok wel, ze ging niet meer terug? 'Dat kan je dood betekenen' zei hij fluisterend. Bloodclan veraden was hetzelfde als zelfmoord plegen.. vaak dan toch.

"En nu jou naam." Grijnsde Iggy. Cyber ging weer gewoon voor haar zitten 'Cyber is de naam miss.' zei hij terwijl de zwart-witte kater met een grijnsje een knikje gaf. "En," Zei Iggy met een scheef kopje, "Als jou territorium echt zo groot is als jij zegt, wil ik dat wel eens zien." Zei ze, een beetje ondeugend.

'Oho, gelooft ons Iggy de grote boze wolf niet?' zei hij grijnzend met een speels toontje, zijn ogen schitterden wat uitdagend, alsof ze zeiden van 'Je kan straks je ogen niet geloven snoezepoes'

'Volg mij maar' zei hij terwijl hij naar de boom trippelde en er vervolgens lenig in sprong om zo naar de bemoste tak van eerder te klimmen, vanaf kon je heel het uitgestrekte gebied bekijken dat hij had weten in te claimen. Het was echt best wel groot, veel groter dan dat van de meeste rogues. 'aanschouw My territorium' zei Cyber charmant met een scheef grijnsje terwijl hij op het eind van de dikke bemoste tak stond en zijn territorium overzag, ergens daar in het midden in Het Hol Of The Wolf zat Lola nu te slapen. Cyber hoorde goed of Iggy mee in de boom was geklommen.

'Cyber is de naam miss.' zei de rogue terwijl hij met een grijnsje een knikje gaf.

"En," Zei Iggy, met een scheef kopje, "Als jou territorium echt zo groot is als jij zegt, wil ik dat wel eens zien." Zei ze, een beetje ondeugend. 'Oho, gelooft ons Iggy de grote boze wolf niet?' Zei Cyber speels, en keek haar uitdagend aan.

'Volg mij maar' zei de kater terwijl hij naar een boom liep en er vervolgens in klom. Hij srong van tak naar tak, tot dat hij bijna boven in zat. Iggy volgde hem, en keek uit over het uitgestrekte gebied. 'aanschouw My territorium' Zei Cyber charmant. "Je hebt niet gelogen," Zei ze bewonderend.

Ze zaten een tijdje in de boom, en zwegen. Iggy voelde dat ze erg opgelucht was om met iemand te kunnen praten. "Zo moet ik terug...." zei ze bedroefd. Ze schudde haar kop en keek Cyber recht in zijn ogen aan. "Weet jij een leeg stuk land waar ik kan overnachten?" Vroeg Iggy. Waarschijnlijk zou ze ooit terug moeten naar de Bloodclan, maar voor vannacht kon ze prima ergens anders slapen. In de bloodclan zouden ze haar toch niet missen voor 1 nacht.

I swear I don’t believe in much
A halo below, and a halo above
I’ve got your petal on the tip of my tongue,
Call it a ritual, call it protection

"Zo moet ik terug..." zei Iggy bedroefd nadat ze samen zwijgend naar het territorium hadden gekeken, *je moet niet terug.. je kunt hier blijven.* dacht Cyber terwijl hij haar met wat bezorgdheid en vooral in gedachten verzonken aankeken, ze zullen haar levend villen.

De zilvere poes schudde haar kop en keek de zwart-witte kater recht in de ogen aan. "Weet jij een leeg stuk land waar ik kan overnachten?" vroeg ze. Cyber wou haar bijna toesnouwen dat hij zelf ook had moeten vechten toen hij dit vond.. Hier was geen plek dat al niet bezet was, rogues hadden zich met reden vaak in groepen in één klein territorium geplaatst. Kittens overleefden het vaak niet alleen en poezen al evenmin. Niet dat de poezen niet venijnig konden zijn.. maar ze zijn erg interresant voor de katers hier.. nee, hij zou haar niet laten gaan. 'Ik laat je geen stap buiten mijn territorium zetten, tenzij dat je terug naar je clan wilt.' Zei hij standvastig terwijl hij haar recht in de ogen aankeek, met een compisatie van Charmant, bezorgt, standvast, waarschuwend en dat gebruikelijke kille.

Nee, hij liet haar niet haar eigen ondergang tegemoet gaan. Fysiek of metaal, en bij dat tweede moest hij maar geen uitleg geven.

Hij zette zijn argument kracht bij -en zo verduidelijkte hij tegelijk ook waarom- door 'Want 1) hier is nergens nog plaats, echt geloof me maar. En 2) de vele katers in deze buurt zullen erg interreseert zijn in je en je acheterhand, ik zal maar geen uitleg geven.' waarschuwend bezorgt te zeggen.

'Tenzij natuurlijk dat je echt niet wilt..' zei hij wegkijkend naar Iggy, die gevolge wou hij dan niet dragen. 'Dan kan ik je natuurlijk niet tegen houden.'

Ik laat je geen stap buiten mijn territorium zetten, tenzij dat je terug naar je clan wilt.' Zei Cyber. r 'Want 1) hier is nergens nog plaats, echt geloof me maar. En 2) de vele katers in deze buurt zullen erg interreseert zijn in je en je acheterhand, ik zal maar geen uitleg geven.' Iggy knikte. Ze wist dat rogues niet al te lief waren voor verdwaalde poesjes.... Dat Cyber zo aardig was geweest was een uitzondering. Iggy zou best kunnen vechten, maar nu, Mager, uitgehongerd. In de bloodclan was nauwelijks nog wat te eten, En als dat er was, kregen volwaardige members eerst.

'Tenzij natuurlijk dat je echt niet wilt..' zei de kater wegkijkend naar haar, 'Dan kan ik je natuurlijk niet tegen houden.' "N-nee, ik ben heel erg dankbaar," Zei ze met rode wangen. "Zal ik zo wat voor jou en je kit gaan jagen? dat is het minste wat ik kan doen...." fluisterde ze bijna onhoorbaar. Vervolgens sprong ze de boom uit, en trippelde naar de plek waar ze hadden ontmoet. Zo raar, dat leek wel een halve maan geleden.

Iggy wou dat ze echt iets kan terug doen, iets om hem te helpen. Ze schudde haar kop. Ze keek niet uit naar het moment waar ze weer terug moest.

I swear I don’t believe in much
A halo below, and a halo above
I’ve got your petal on the tip of my tongue,
Call it a ritual, call it protection

'Tenzij natuurlijk dat je echt niet wilt..' zei de kater wegkijkend naar haar, 'Dan kan ik je natuurlijk niet tegen houden.' "N-nee, ik ben heel erg dankbaar," Zei ze met rode wangen, schattig. Cyber kon een klein glimlachgrijnsje niet onderdrukken. "Zal ik zo wat voor jou en je kit gaan jagen? dat is het minste wat ik kan doen...." fluisterde ze bijna onhoorbaar. 'Nee nee, jij bent hier de gast, je..' maar Cyber kon zijn zin niet afmaken, ze was de boom al uitgesprongen.

Cyber rolde grijnzend met zijn ogen en sprong haar grinnikende van binnenpret achterna. 'De velden aan de westkant van mijn territorium zijn de beste jachtplek, je kunt ze vanaf hier al goed zien. Heb geen schrik, de twolegs hebben ze achtergelaten toen ze niet meer genoeg opbrengst hadden daar.' Zei de stevige kater terwijl hij deze keer rond haar liep en met een charmante grijnsglimlach zijn staart tegen haar wier en met een stevige vaar naar het midden van zijn territorium liep 'Ik zie je in Het Hol Van De Wolf!' riep hij haar na. 'Kan niet missen! Mega grote holte in het midden van mijn territorium!' Riep Cyber nog grinnikend terwijl hij met een sprintje wegliep 'Jiehoe, ahwoe!' riep hij met een gevaarlijke grijns terwijl zijn sterke gespierde poten zich neerplante in het licht besneeuwde mos en er plukken uitrukte bij elke stap.

Dat mos en gras voelde toch zo heerlijk, vrij, moedig.

Iggy wou dat ze echt iets kan terug doen, iets om hem te helpen. Ze schudde haar kop. Ze keek niet uit naar het moment waar ze weer terug moest.

--beetje inspiloos, heb hem deze keer wat charmant gemaakt. Iggy fleurde de kille kater helemaal op.

Cyber sprong haar achterna, en zei: 'De velden aan de westkant van mijn territorium zijn de beste jachtplek, je kunt ze vanaf hier al goed zien. Heb geen schrik, de twolegs hebben ze achtergelaten toen ze niet meer genoeg opbrengst hadden daar.' Iggy knikte. In zo'n groot territorium mocht ze de weg niet kwijt raken! Ik zie je in Het Hol Van De Wolf!' riep hij haar na. 'Kan niet missen! Mega grote holte in het midden van mijn territorium!' Riep Cyber lachend. Iggy lachte ook en begon te rennen naar de westkant.

Het was een heerlijk gevoel, de wind door haar haren, het veld onder haar poten, en de sterrenhemel boven zich. Ze minderde vaart toen ze iets rook, een prooi...... Iggy zakte naar de grond en sloop dichterbij. Het was een roodborstje, die niets vermoedend beestjes uit de grond zat te pikken. Iggy maakte zich klaar voor de sprong, en ving het roodborstje in haar klauwen. Ze doodde het snel en vakkundig, zoals ze dat ooit eens geleerd had. Ze keek tevreden. Als ze nog wat meer ving, had ze zo al genoeg.

~Timeskip~

Ze trippelde terug, naar het 'Hol van de wolf'. Zoals Cyber had gezegd, was er een grote holte in het midden van het veld. Ze klemde haar prooi stevig tussen haar kaken. Ze had twee vogels gevangen en een muisje. Er zat dan wel bijna geen vlees aan, maar het was toch een goede vangst in leafbare. Ze klom naar binnen, en rook sterke katten geuren. Ze liet haar blauwe ogen even wennen aan het donker. Toen ze alles goed zag, trippelde ze naar een hoek van het hol, en legde daar de prooi neer. Ze wachtte op Cyber, Terwijl ze ondertussen haar vacht waste.

I swear I don’t believe in much
A halo below, and a halo above
I’ve got your petal on the tip of my tongue,
Call it a ritual, call it protection

Onderwerp: Re: So.. who are you miss? [&Iggy]