The reason behind your name {Dustkit}

Dustkit wist precies dat zijn vader sowieso één keer per dag langs kwam, dus daarom besloot hij het 's morgens nadat hij wakker was geworden, niet meer in slaap te vallen. Het was moeilijk voor de jonge kitten, maar hij wist bijna zeker dat zijn vader nog even langs zou komen. Al was het maar net voordat hij mee ging met de ochtend patrouille, maar dat was genoeg voor Dustkit. Hij wilde zijn vader enkele vragen stellen.. vragen die hij al enkele dagen in zijn hoofd had. "Hey dreumes, was je al wakker?" Hij opende zijn helderblauwe oogjes en een brede glimlach verscheen op zijn gezicht. "Ja, papa! Ik was op jou aan het wachten!" Miauwde hij, waarna hij rechtop ging zitten en zo stil mogelijk probeerde te zijn. "Zou.. ik jou wat vragen mogen stellen?" Miauwde hij. Ja, nu probeerde hij wel zo stil mogelijk te zijn, omdat hij de rest niet wilde wekken. "Waar komt mijn naam vandaan?" Was de vraag die hij als eerste stelde, en in plaats van dat hij er nog duizenden na stelde, bleef hij stil en wachtte geduldig op een antwoord.

Kon het niet laten om toch nog even te reageren xD

Zijn vader wenkte hem mee naar de hoek van de den en Dustkit ging naast hem zitten, waarna hij opkeek naar zijn vader en wachtte op een antwoord. "Je heet Dustkit omdat je bent vernoemd naar een hele goede vriend van mij. Zijn naam was Duststar en hij was een groot leider van Skyclan," Skyclan? Dat was een woord dat hij nog nooit had gehoord, maar dat hij vernoemd was naar een leider, dat gaf hem toch wel de rillingen over zijn rug. Dus hij was vernoemd naar Duststar? Dacht Silverfang dat hij ook een leider kon worden?! Net zoals zijn goede vriend? Het voelde als een echte eer dat Silverfang hem die naam geschonken had, nu was hij nog trotser op zijn naam. "Dit land heeft niet altijd bestaan uit de territoria van vier clans. Vroeger waren er vijf, en jouw moeder en ik komen uit die vijfde clan," Verward keek hij Silverfang aan. Wacht eens even, waren zijn niet van Thunderclan? "Huh, ben .. jij dan geboren in Skyclan? Waarom zit je nu dan in Thunderclan?" Sprak hij verward uit. "Skyclan zat in een prachtig gebied bij de hoogstenen. We hadden bomen zo hoog als je maar kon kijken en tijdens nieuwblad groeide er prachtige bloesem." Waarom is de clan dan weg? Waarom zijn ze daar dan niet gebleven? Er schoten zoveel vragen door zijn hoofd, maar hij besloot stil te blijven en te luisteren. "Op een dag brak er echter een hele grote ramp uit. De aarde begon te schudden en er brak een heel groot vuur uit. We moesten gedwongen uit het territorium vluchten en uiteindelijk hebben we een nieuw thuis in Thunderclan gevonden." Zachtjes knikte hij, daarom dus. "Papa.. is.." Maar zijn vraag werd al beantwoord voordat hij het kon stellen, alsof zijn vader zijn gedachtes kon lezen. "Duststar.. Is er niet meer. Hij is nu in Starclan," "Oh.." Miauwde hij, waarna hij moeizaam even naar de grond keek. "Starclan.." Even moest hij nadenken. "Netzoals de moeder van Glowpaw?" Miauwde hij vervolgens. "Hoe is Duststar naar Starclan gegaan, papa? En Skyclan.. hoe ziet het territorium er nu uit? Ben ik.. dus geen Thunderclan kat maar een Skyclan kat?" De kitten was een beetje verward door dit alles, hij had altijd gedacht dat hij een thunderclan kat was, maar dat was hij dus niet? "Hoe.. was Duststar?" Was zijn laatste vraag, voordat hij zich tegen zijn vader aan nestelde omdat hij het koud begon te krijgen.

De staart die zijn vader om hem heen sloeg, zorgde er meteen voor dat hij het een stuk warmer kreeg. Zacht gespin herrees uit zijn keel, terwijl hij afwachtte op een antwoord van Silverfang. Zijn gespin stopte toen zijn vader begon met praten en aandachtig luisterde hij naar zijn woorden. "Duststar was een zeer wijze en dappere kater. Het was geen wonder dat hij de leider van Skyclan werd. Hij had alles voor zijn clan over en iedereen respecteerde hem. Bovendien was hij mijn beste vriend," Dustkit nikte. "Denk je.. dat ik ook zo wijs en dapper kan worden papa?" Miauwde hij, terwijl hij grote ogen opzette. Duststar klonk wel erg cool! "toen hij zijn clan beschermde voor het vuur. Ik mis hem nog steeds, maar ik weet zeker dat hij vanuit zilverpels op ons neerkijkt om over zijn oude clan te waken." Even zag Dustkit de droevige blik in zijn vaders ogen, maar veel aandacht schonk hij er niet aan want na enkele secondes was die blik al weer weg. "Arme Duststar.. waarom doet Starclan dat? Konden ze hem niet terugsturen?" Hij kende Starclan niet, maar het klonk als een hele.. machtige en sterke kat! "Skyclan is nu verdeeld over de verschillende clans, maar de meeste zitten hier. Je moeder en ik zijn hier ook naartoe gegaan, maar dat maakt jou niet minder Thunderclan. Je bent hier geboren en dit zal altijd je thuis zijn," Even knikte Dustkit, waarna hij even naar zijn moeder keek. Dus zij waren Skyclan katten en hij en zijn broertje en zusje waren thunderclan, maar eigenlijk diep van binnen Skyclan? Hij begreep het even niet meer, het klonk best wel raar eigenlijk. "Papa? Wie is Starclan eigenlijk?" Vroeg hij. "Waarom gaan zoveel katten daar heen? Is het daar leuk?" Zijn blik gleed weer naar zijn vader, waardoor hij zijn nekje weer een beetje moest opheffen zodat hij goed naar Silverfang kon kijken.

Dustkit stak trots zijn borst naar voren toen Silverfang duidelijk maakte dat hij vast ook zo dapper en wijs als Duststar kon worden. Ja, hij ging net zo dapper en wijs worden als die clanleider! Misschien dat hij dan ooit ook een deputy mocht worden.. misschien uiteindelijk zelfs de leider van een clan! "Je hebt vast wel eens die twinkelende lichtjes in de hemel gezien als het donker wordt, toch?" Twinkelde lichtjes? Oh, die ja! "Ja, die heb ik gezien! Dat was toen ik en Squirrelkit opzoek gingen naar de lichtdief." Miauwde hij vrolijk. Ja, hij herkende dat nog. De ging weer lekker zitten nadat Silverfang was gaan liggen en kroop nog dichter tegen zijn vader aan. Hij kreeg het een beetje koud van dit weer. "Dat is Starclan. Daar gaan alle katten heen als ze niet meer op deze aarde zijn." Dustkit knikte, waarna hij even naar de hemel keek. "Is Starclan er alleen als die twinkelende lichtjes er zijn? Of ook overdag?" Miauwde hij vragend, waarna hij even fronste. Waarom had hij die clan nog nooit gezien? Was het niet voor katten die op aarde waren? Blijkbaar niet. "We gaan er allemaal op een dag heen, meestal als we heel oud zijn." Meestal, dat was wat Silverfang zei. Maar Dustkit ging er niet verder op in, dat wilde hij nog niet. Hij keek even naar de staart van zijn vader, een speels idee om die aan te vallen kwam in hem op, maar hij besloot dat hij liever naar de verhalen van zijn vader wilde luisteren dan met zijn staart te spelen. "Ik weet niet precies hoe het daar is, maar ik heb gehoord dat het een vredige plek is voor alle clankatten. Jouw voorouders zitten er ook, en ze zullen over ons waken zolang we in deze clan zitten." Rustig knikte hij. Dus ze stonden altijd voor hem klaar? "En wat als ik in gevaar ben? Komen ze mij dan helpen?" Piepte hij vervolgens. "Papa..? Wil je mij ooit het Skyclan gebied laten zien? Als ik oud genoeg ben?" Hij hoopte van wel, want zelf kon hij het onmogelijk vinden. Hij had geen idee waar het lag of hoe het eruit zag, Silverfang wist dat dan vast nog wel.

Met grote ogen keek hij zijn vader aan, terwijl hij zijn oortjes zo hoog mogelijk hield zodat hij het zo goed mogelijk kon horen. De verhalen die zijn vader verteld had, ze klonken allemaal zo fantastisch. Waarom was Skyclan er niet meer? Had Starclan er genoeg van gehad en dachten ze gewoon het hele gebied te verpletteren? Zachtjes slikte hij. Zou dat ooit ook kunnen gebeuren met Thunderclan? "Is goed. Als je er klaar voor bent zal ik je een keer meenemen. Dan kan ik je laten zien waar het kamp was en de bloesembomen stonden. En ik zal je dan ook meenemen naar Starlake. Dat is een prachtig meer dat ligt in het midden van de hoogstenen. Het is de enige plek die nog is overgebleven van Skyclan," Een grote glimlach verscheen op zijn gezicht. "Dat klinkt heel cool, ik kan niet wachten!" Sprak hij opgewonden uit, zijn blik viel nu op een grijze dondersteen die opsprong. Zijn zusje! Hij luisterde niet eens meer naar haar duizenden vragen en energiek sprong hij op. "Squirrelkit! Squirrel luister!" Miauwde hij opgewonden. "Ik ben vernoemd naar een clanleider, Squirrel! Hoe cool is dat?!" Zei hij vrolijk, waarna hij opkeek naar zijn vader. "Papa kan het heel goed uitleggen!" Sprak hij energiek uit.

Vol bewondering voor het verhaal dat zijn vader opnieuw vertelde, luisterde Dustkit alweer met alle aandacht. Hij hield van dit verhaal, het klonk zo fantastisch. Ergens had hij gehoopt dat Skyclan er nog was, het gebied klonk echt heel mooi.. dat was het nu vast niet meer. Zou het ooit weer mooi genoeg worden? "Papa, kan het gebied ooit weer zo mooi en goed genoeg worden dat Skyclan terug kan gaan?" Miauwde hij verbaasd. Hij wilde dat aan een kant heel graag, maar aan de andere kant.. zijn vrienden waren hier, hier had hij zijn leven nu al een maan lang opgebouwd; nee, eigenlijk wilde hij nooit meer weg uit thunderclan. Dit was de plek waar hij geboren was, hoe zou hij ooit nog aan andere soort katten kunnen wennen? "Zijn alle SkyClan katten dan naar ThunderClan gekomen?" Verbaasd keek hij op toen hij zijn broertjes stem hoorde. Was Runekit ook opgestaan? "Hallo Rune!" Miauwde hij vrolijk naar zijn broertje. "Nee, natuurlijk niet gekkie!" Zei hij lachend. "Papa zij dat ze naar alle clans zijn gegaan, maar de meeste zijn naar Thunderclan gekomen, toch papa?" Miauwde hij vrolijk. "Wie zijn eigenlijk allemaal skyclan katten? Is Firestar ook een skyclan kat? Hoe kan ik zien wie dat is en wie niet?" Hij fronste even, terwijl hij zijn blik onder het praten weer op zijn vader had gericht.

"Hey, goedemorgen Rune," Begroette zijn vader zijn broertje. Dustkit bekeek zijn kleine broertje even en wierp hem een vriendelijke glimlach toe. Hij keek weer omhoog naar zijn vader, hopende dat die door ging met zijn verhalen. Zijn vaders verhalen waren veel leuker dan bij andere katten! "Niet zomaar voor je beurt spreken Dustkit," Dustkit knikte zachtjes, vragen borrelden weer in hem op maar hij hield zich stil. Want Runekit wilde ook iets vragen. Zijn blauwe kijkers gleden weer naar zijn broertje, die zijn vraag zojuist gesteld had. "Het Skyclan territorium had veel hoge bomen. Daar stonden wij ook om bekend, dat we heel goed kunnen klimmen. Zo kunnen wij ook heel goed eekhoorns vangen. Vandaar dat jij zo heet, Squirrelkit." Dustkit grinnikte. Ze was vernoemd naar een eekhoorn, hoe grappig. Hij vond eekhoorns grappige beesten en hij kon niet wachten tot hij ze in het echt zag. "Squirrel! Zodra wij oud genoeg zijn gaan wij een eekhoorn zoeken, een levende eekhoorn!" Hij keek zijn zusje met twinkelende oogjes aan. Hij had er nu al zin in! "Onze achterpoten zijn sterker dan de andere katten, daarom kunnen we zulke grote hoogtes halen. Net zoals Windclan heel goed is in rennen, en Shadowclan in sluipen." Zijn blik gleed nu weer naar Silverfang. "Papa, ga je ons de gebruiken van Skyclan ook leren? Of zullen wij enkel de dingen leren van Thunderclan? Ik wil ook zo goed kunnen klimmen en springen als jij kan." Dustkit keek zijn vader eventjes recht aan, met nieuwsgierige oogjes. "Er was een grote onweersstorm gekomen en die had één van de bomen in brand gestoken. Maar, geen zorgen, dat zal hier niet gebeuren. De bomen zijn hier een stuk lager." Even slikte de kater. Dat leek hem wel erg dramatisch, wakker worden met een vuur in het kamp. Zo snel mogelijk eruit moeten komen. "En Duststar.. is hij.. daardoor naar Starclan gegaan?" Miauwde de kater. "Waar komt mijn naam dan vandaan?" Je kon meteen aan Dustkit merkte dat hij zich dat nu ook afvroeg. Ja, waarom heette zijn broertje eigenlijk Runekit? Wat was een Rune?