Doing what I'm always doing...

Pleuntje hobbelde het huis van haar baasjes in. Een van haar baasjes zat op de bank te kijken naar een scherm waar iets op bewoog. Ze sprong op de bank en ging op de schoot van haar baasje liggen. Ze begreep niks van wat ze zag, maar dat begreep ze van wel meer dingen niet. Ze schrok op uit haar gedachten toen haar baasje opstond en zij van zijn schoot afviel. Ze gromde even en liep toen naar de keuken. Ze ging op twee poten staan met haar voorpoten tegen de la waar de brokjes lagen. Haar baasje liep er naartoe en pakte het doosje met de snoepjes, gaf haar er een en legde ze weer terug. 'Dat is echt niet genoeg m mijn maag te vullen!' miauwde ze, maar hij leek haar niet te verstaan. Pleun liep naar de vissenkom, en ging over de rand hangen en de vis schrok. 'Pff, ik heb helemaal geen zin in jou!' knorde ze triomfantelijk. Ze begon het water uit de kom op te likken, tot haar baasje haar in de gaten kreeg en haar oppakte. Hij liep naar de deur en zette haar buiten neer. 'Pff, die mensen hebben ook geen enkel respect hè?' mompelde ze. Ze ging op de heg zitten, in de zon. Haar vacht warmde langzaam heerlijk op terwijl ze het bos inkeek. Kon ze daar maar één keertje naartoe, gewoon even rondsnuffelen. Ze rook de heerlijke verse luchten uit het bos. De geur van prooi. Alweer werden haar gedachten onderbroken door geritsel van takken. Ze zag twee velle, wilde ogen naar haar kijken...

Darkness liep door het bos , ze had net een muisje gevangen en blij hield ze het in haar bek . Ze was blij dat haar zusje s het haar hadden geleerd want anders zou ze ze nooit zo snel kunnen vangen . Plots zag ze dat ze in de buurt van de tweebeen huizen kwam , hier moest ze oppassen want tweebenen nemen graag kleine katjes in huis . Toen ze even stilstond zag ze een kleine zwarte poes op een heg zitten . Darkness liet het muisje vallen en snoof de geur van de poes op , poesiepoes . Even zat ze naar de poes te kijken maar blijkbaar was ze iets te lawaaierig geweest want de poes keek nu recht in haar ogen . Ze wauw niet vijandig overkomen dus sprong ze uit de bosjes en mauwde " hallo , ik ben Darkness "

Oeps, nog op t verkeerde acc!

De kleine poes schrok zich en ongeluk , 'H-hallo, ik ben Pleuntje!' stelde ze zich voor . " je moet niet bang zijn hoor ik doe je niets ! " mauwde Darkness en ze sprong ook op de heg . Darkness zag dat Pleuntje naar haar gevangen muis keek die nu eenzaam op de grond lag . 'Heb jíj die gevangen?' vroeg ze ongelovig . " Ja hoor , ik heb hem zelf gevangen": mauwde Darkness trots . Darkness zag dat pleuntje nog steeds naar de muis keek en een rare blik opzette . " het is helemaal niet vies hoor ! je mag wel eens proeven als je wil , het is veel lekkerder dan de droge brokjes die tweebenen poesiepoezen voeren "mauwde Darkness . Ze sprong naar de muis , pakte hem op en sprong weer naar boven . Ze legde het muisje voor Pleuntje . " Proef maar " : maauwde Darkness

Toen Darkness zei dat ze het muisje mocht proeven was Pleuntje ineens heel enthousiast. Ze had nog nooit zoiets geproeft en toen ze de eerste hap nam werd ze helemaal warm van binnen. Dit was het lekkerste wat ze ooit had geproeft! 'Hmm! Dit is heerlijk!' miauwde ze en duwde de muis terug naar Darkness. 'Kun je me eens iets vertellen over jou leven?' vroeg ze. Ze wist bijna zeker dat er zo'n spannend verhaal aan zat te komen. Zo'n verhaal waarbij je helemaal kon wegdromen. Het begon al te schemeren en de lucht werd rozig. Pleuntje keek weer even naar dE bossen. Het was vast heerlijk om daar rond te rennen, en gewoon doen waar je zin in had. Naar buiten als je naar buiten wou. Eten als je eten wou. Slapen als je slapen wou. Of niet? Wat voor een geheimen verscholen daar, in dat donkere en toch lichte bos?

Pleuntje nam een hapje ,'Hmm! Dit is heerlijk!' miauwde ze . " Ik kan het je wel leren hoor " .
'Kun je me eens iets vertellen over jou leven?' vroeg Pleuntje . " Oh dat is een lang verhaal hoor . Ik ben opgevoed door mijn 2 oudere zusjes want mijn mama heb ik nooit gekend . We hebben ons hele leven in een oude tweebeenschuur gewoond maar toen gingen de tweebenen daar hun afval gooien . Mijn zusjes werden ziek door het afval rond onze schuur en toen heeft een vriendelijke poes van de windclan ons geholpen . daarna ben ik zonder mijn zusjes gaan wonen want ik vond dat ik oud genoeg was . " en zo vertelde Darkness verder over haar leven , over hoe fantastisch het was in het bos en hoe heerlijk het was om je eigen eten te vangen. En Pleuntje luisterde de hele tijd met grote oogjes .

'O, graag!' antwoordde Pleuntje blij op de vraag van Darkness. Ze liet Darkness uitpraten en zei toen: 'Wat is een WindClan? En wat zijn tweebenen?' vroeg ze niet begrijpend. Wat was een Clan? Waren er meerdere Clannen? Of Clans? Zijn er nog andere gebieden waar je heen kan? Hoe groot was deze wereld van kattenClans wel niet? Ze zag een enorm rijk voor zich, met vechtende katten, waar een leider was. Met hoeveel waren ze? Zagen ze er allemaal gewoon zo uit als zij? Duizenden vragen spookten door haar hoofd. Wat had de wereld nog voor haar in petto?

-Sorry, flutpost! lolz x3-

Clans zijn groepen van katten , ze hebben een leider en een commendant enzo . Er zijn vier clans : Windclan , donderclan, rivierclan en schaduwclan . Ze vertelde alles aan pleuntje want ze wist over de clans , alles wat haar zusjes haar hadden verteld en wat ze zelf had ondervonden . Stiekem had ze vroeger gehoopt dat ze ooit bij een clan zou komen . Maar haar zusjes hadden haar al snel duidelijk gemaakt dat dat onmogelijk was , geen enkele clan neemt vreemdelingen aan en zeker geen rouges . Darkness zag dat Pleuntje heel nieuwsgierig was naar wat er allemaal in het woud gebeurde . " Zeg , ik kan je wel eens meenemen naar het woud als je het allemaal eens met je eigen ogen wil zien." mauwde Darkness .

'E-een rondleiding?' stamelde Pleuntje met open ogen. Het was vast fan-tas-tisch om daar rond te lopen, metal die bosgeuren en de geur van prooi. Darkness kon haar gelijk leren jagen! Ze had er nu al zin in, haar poten tintelde. Stel j nou voor om zo'n heerlijk beestje in je poten te hebben, het water liep haar in de mond. 'Wanneer gaan we?' vroeg Pleuntje opgewekt. 'In welke Clan zit jij? Zou ik ook in een Clan kunnen?' ze hoopte het, ze had het gevoel als ze dit lot misliep.

'E-een rondleiding?' stamelde Pleuntje met open ogen . " ja , en dan kan ik je leren jagen enzo." .'Wanneer gaan we? In welke Clan zit jij? Zou ik ook in een Clan kunnen?' mauwde Pleuntje opgewonden . " Je mag nu al met me mee als je wilt .Ik zit niet in een clan ik ben een rouge , dat is een mooi woord voor zwerfkat . En sorry ik moet je teleurstellen , wij kunnen niet in een clan het kan alleen als je erin geboren bent . Maar het is ook leuker om zonder clan te leven denk ik , dan hoef je niet voor alle andere te zorgen maar alleen voor jezelf en voor je familie ". Darkness sprong van de heg op de grond . " zullen we ? " mauwde ze . Ze was blij dat ze Pleuntje had gevonden want ook al had ze zelf gekozen om bij haar zusjes weg te gaan , ze voelde zich toch een beetje eenzaam.

'Ja, natuurlijk!' geeuwde Pleuntje, het begon namelijk al avond te worden. Ze sprong behendig van het tuinhekje en liep achter Darkness aan, het grote bos in. Ze rook vele geuren, maar ze kon ze niet herkennen of onderscheiden. De enige geur die ze kende was die van Darkness, die een paar meter voor haar liep. Ze hoopte dat ze het zo snel mogelijk kon leren, en anders konden Darkness en Pleun om de dag afspreken. Pleuntje had nog vele vragen, maar durfde niks te zeggen in dit donkere bos, je wist immers nooit of er gevaar op de loer lag...

Samen liepen ze door het al stillaan donker wordende bos . Even later waren ze er , Dit is mijn thuis je moet wel even klimmen om er te komen . Het was een soort hutje in een boom . Tweebenen vinden het leuk om die te bouwen dacht ze . Maar deze was helemaal verlaten en de geuren die er nog hingen waren heel oud en vaag . Na een klein beetje klimmen waren ze boven . " het is al laat ik stel voor dat we eerst even rusten, daarna zal ik je het bos laten zien "geeuwde Darkness

'Wat een leuk hokje! Nou, hokje, hij is enorm maarja...' stamelde Pleuntje. Voorzichtig kropen ze naar binnen en toen Darkess zei dat ze eerst gingen rusten plofde Pleuntje neer. Al die nieuwe dingen, en dan vooral geuren, waren haar iets te veel. Ze viel gelik in een dikke slaap.

Pleuntje zat een jon dik konijn achteraan. Het beestje was niet snel, maar ze had zelf geen goede conditie. Ze beon al te hijgen en al snel viel ze moe neer. Maar ze wist dat ze moest doorzetten, gewoon blijven proberen. Dus stond ze op en snuffelde de geur van het konijn weer op. Die had ze al snel te pakken en al gauw zat ze het beest weer achterna. Maar toen werd ze weer moe, maar wist dat ze moest blijven proberen. En zo gng het de hele tijd door tot ze in een diep zwart gat viel...

Pleuntje schrikt op uit haar droom met een klein gilletje. 'Zullen we beginnen?' vroeg ze gelijk aan Darkness.

Darkness zag dat pleuntje meteen in een diepe slaap viel . Zelf ging ze ook liggen en het duurde niet lang voor haar ogen dichtvielen . Darkness werd wakker van een opgewonden stemmetje . 'Zullen we beginnen?' vroeg Pleuntje opgewonden . " natuurlijk ik zal je mijn teritorium laten zien . Snel wipte ze van de takken naar beneden . Samen met pleuntje liep ze haar grenzen af , " Buiten mijn teritorium zou ik maar niet jagen want dan kan je aangevallen worden door andere wilde katten " mauwde Darkness toen ze klaar waren met de rondleiding .

Onhandig sprong Pleuntje achter Darkness de takken af. De rondleiding duurde best kang, ze had niet verwacht dat het hier zo groot zou zijn, en dan te bedenken dat het nog maar 1/4 was van het hele gebied! Toen Darkness op het eind mauwde dat je aangevallen kon worden door andere katten schrok ze. 'Zijn jullie vijanden van elkaar dan?' vroeg ze, terwijl ze ging zitten op een plekje droog gras. Ze was blij dat ze wist wat er hier allemaal gebeurde. Ze had het alleen raar gevonden dat ze geen andere katten tegen waren gekomen. 'Wil je me nu leren jagen?' vroeg ze opgewekt. Ze voelde zich ineens veel fitter als ze zich ooit had gevoeld. Kwam het misschien door de bosgeuren? Of door de ruimte die je hier had? Pleuntje wist het niet. Maar een din wist ze we zeker, ze zal zich nu nooit meer de oude voelen.

. 'Wil je me nu leren jagen?' vroeg Pleuntje opgewekt . " Oke we zullen eens beginnen ! "mauwde Darkness en ze sprong op een steen alsof een toespraak ging houden. " Stap 1 : Gebruik je neus , ruik je prooi volg dan de geur . Stap 2: Sluip stil door het bos naar de geur toe zie je de prooi , sluip er dan heel stilletjes naartoe en bespring het . Dan maak je het dood en kan je beginnen aan het feestmaal . " mauwde Darkness tegen Pleuntje . Ze voelde zich trots dat ze dit aan iemand anders kon leren , ze was haar zusjes heel dankbaar . "Ik zal je helpen , Stap 1 wat ruik je ?" vroeg ze aan Pleuntje . Darkness snoof nu ook de boslucht in , niet veel verder rook ze een veldmuisje . Zou Pleuntje het ook ruiken ?

Onderwerp: Re: Doing what I'm always doing...