Attack [Drizzlepaw]

Het katertje had zijn mentor al een paar dagen te weten ontlopen. Hij trok er alleen op uit en verkende alles zelf. Hij had al het hele territorium gehad en wist nu al steeds meer geuren bij een prooi of ander levend wezen te plaatsen. Hij zat nu bij de waterval, op een van de stenen aan de rand, en keek nieuwsgierig naar het water dat beneden uit elkaar spatte. "Drizzlepaw!" klonk een stem vervolgens en het katertje zag dat zijn mentor hem in het oog had. Het katertje keek nog een maal naar het water en sprong vervolgens van steen naar steen terug op de kant. Hij landde voor de neus van zijn mentor en keek deze vervolgens met een neutrale blik aan. "Wat?" miauwde hij en keek naar de tabby kater.

"Wat heb je allemaal al gedaan?" Hij zag hoe zijn mentor zijn spieren opzette, en deed voor de zekerheid een pas terug. "Ik hoop dat je weet wat je doet Drizzlepaw, Ik heb gesproken met Dawnflight of je geen andere mentor mocht, maar je zit aan me vast geloof ik" mauwde de kater weer. Drizzlepaw kneep zijn ogen te samen en keek naar de tabby kater. "Ik train nog liever met een steen dan met jou," spuwde hij de kater toe en snoof.

Het katertje deed geschrokken een paar passen naar achteren toen hij de met bloed doorlopen ogen van zijn mentor zag. "Het is met je gedaan kleintje" spuugde de kater en kwam op hem af. Drizzlepaw deed nog een paar stappen naar achteren, maar stond toen in het nauw gedreven bij de rand van de waterval. Hij kon geen kant meer op nu.

"Je had maar moeten luisteren apprentice," spuugde de kater hem toe. "Niemand kan je momenteel redden." Die kater was gewoon compleet gestoord! Het verbaasde hem dat men die kater niet eerder uit de Clan had geschopt. Hij vernauwde zijn ogen en sloeg zijn klauwen in de grond. Geen angst tonen. Hij was niet bang voor die zwakkeling. Maar er was alsnog wel aan zijn houding te zien dat hij niet goed wist wat te doen.

"Wat ga je doen me aanvallen, maar wacht je weet dat nog niet omdat ik het je nog niet geleerd heb!" De kater kwam steeds dichter naar hem toe, maar hij moest wel blijven staan. Met zijn nagels uitgeslagen in de grond en zijn haren recht overeind stond hij daar. "Je weet toch dat je mij hebt opgeroepen door me heel erg kwaad te maken, ze noemen me ook we Eviltail, Dark-side van Blocktail." miauwde de kater. Drizzlepaw schudde niet begrijpend zijn kopje. Waar in StarClan's naam had die kater het over. "Jij bent écht gek." miauwde hij op een zachte toon.

Met een ruk werd het katertje van de grond af getild en voelde al snel een eeuwige leegte onder zijn pootjes. Verwoed krabde hij in het rond, proberend terug op de grond te komen. "Help!" riep hij angstig en keek naar de leegte onder hem. Hij keek angstig heen en weer, was dat zijn einde dan? Vermoord door zijn eigen mentor? Opeens voelde hij dat hij terug werd gezet. Angstig krabbelde hij naar achteren, zijn mentor met grote ogen aankijkend. "Wat is er gebeurd, ik weet alleen nog dat je voor men neus zat?" hoorde hij de kater mauwen, maar het katertje was zo in shock van deze zet dat hij weg wilde, en wel nu. Hij krabbelde verder naar achteren, maar toen gleden zijn achterpoten uit. Hij gleed over de rand heen en wist zijn klauwen nog net achter een steentje te haken. Het geluid van nagels over steen schalde door het territorium heen en verwoed probeerde hij omhoog te komen. Hij zakte hierdoor alleen nog maar wat verder naar beneden en hij leek een moment te vallen. Hij gleed wat naar beneden, waar er geen steen meer was. Hij wist zijn nagels nog net in een ribbel van een steen te slaan. Hopeloos hing hij daar, zijn poten bungelend in een enorme leegte. Hij hield het niet meer, zijn greep verslapte..

Blocktail hees hem omhoog en het katertje haalde adem, duidelijk te zien dat hij in een lichte shock verkeerde. "Gaat het wel?" vroeg de kater vervolgens. Drizzlepaw legde zijn oren plat tegen zijn schedel. "Nou, ik ben net bijna het leven verloren, op dat na is alles perféct!" miauwde hij spottend en keek naar de kater. "Ik wil je NOOIT meer zien! Hoor je me? NOOIT MEER!" Tranen welden op in zijn oogjes en hij blies een keer naar de kater. "Jij bent mijn mentor niet meer, je hebt me net geprobeerd om te vermoorden." miauwde hij en hij verdween in het struikgewas. Weg hier. Weg. Weg. Weg.

Drizzlepaw topic uit ~