You've got them, so why don't use them?

_{Een hele luide zucht verliet de kater's mond, en met zware, lome passen liep hij naar de Outlook rock waar hij met Birchpaw had afgesproken. De leerling was nu niet meer een 'nieuwe' leerling, maar de band was ook niet verbeterd tussen hen. Elke training leek een training teveel voor zowel Firework als Birch, dacht hij iniedergeval. Maar het moest gebeuren, dus deed de warrior trouw de taak die hij had gekregen van Everstar, en zo liep hij hier dus. Niet blij, maar hij deed het, niemand mocht zeuren, en zijn apprentice al helemaal niet!
Niet veel later, en veel te vroeg naar Firework's idee, kwam de hoge heuvel in zicht, het leek er niet op alsof Birch er al was, waarom zou hij ook? Het zinde Firework niet, maar teruglopen om zijn apprentice erheen te sleuren, daar had hij ook geen zin in, dus ging hij zitten, en keek uit over de vlakte. De zon scheen op zijn oranjerode vacht, en zijn blauwe ogen glommen. Daar, wachtende op zijn irritante apprentice, bedacht hij zich net dat hij hem nog moest confronteren met die doorns die hij gevonden had. Birchpaw's geur had eromheen gehangen, en ook nog een andere. Misschien moest Firework het hem, en zijn hulpje, even duidelijk maken dat het niet zomaar kon, en dat er een dagje in de elders den zou volgen. Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen deze gedachte in hem opkwam, en meteen leek het alsof de dag toch nog goed ging komen, maar eerst moest zijn apprentice nog even op het toneel verschijnen…

-Birchpaw}

Tot zijn grote ergernis werd hij vroeg wakker en kon hij geen slaap meer vatten. De Apprentice stak zijn kopje door de ingang van de Den en zag de staartpunt van zijn Mentor het kamp uit verdwijnen. Ja, als hij hem nu zou volgen zou dat natuurlijk veels te vroeg zijn, dan zou hij Firework alleen maar een plezier doen. Eigenwijs stapte hij toch de Den uit en besloot even te wachten voordat hij het kamp verlieten. Eenentwintig.. tweeëntwingtig.. ja, dat was wel lang genoeg. De Apprentice verliet het kamp met een rustige pas. Firework had geen precieze tijd aangegeven dat hij daar moest zijn.. dus kon hij er zo lang over doen als hij wilde! Birchpaw nam de lange weg over de uitgestrekte vlaktes, die bedekt waren met een aardig laagje sneeuw. Rustig genoot hij van het uitzicht en gaapte wat slaperig terwijl zijn poten hem over de grond voortbewogen. Plots ving hij een beweging op vanuit zijn blauwe ogen en zag hij een haas zijn pad kruisen. Zonder het te beseffen had hij zich al afgezet en zette hij de achtervolging in. Zijn prooi was bijna zo groot als een volgroeide kitten, kuch.. een net wat kleinere Birchpaw dus, en leek wat door zijn achterpoot te zakken. Een zwakte? Plots voelde de Apprentice de neiging om te springen en plots had hij zich afgezet van zijn rennende beweging en boorde hij zijn nagels in het achterwerk van de haas. De haas rolde voorover, maar de zware Apprentice achter hem en om en om belandden ze op de grond. Toen ze tot stilstand kwamen plantte Birchpaw een triomfantelijke poot op de borst van zijn prooi, die er mager, maar toch wel voedselrijk uitzag. Tijdens zijn dagelijkse tripjes door het gebied had hij Warriors heel vaak de nek van hun prooien door zien bijten, dus..? Wat ongemakkelijk boog de Apprentice naar voren en klemde zijn kaken rond de nek van de haas en beet. Een knak echode door zijn kop en plots lag het beest stil. Wow! Een blije piep verliet zijn mond en hij sprong op. Maar toen hij zich omdraaide zag hij.. zijn Mentor. Nee.. Nu moest hij meteen wel opdagen voor de training. Mousedung.

_{Na een niet al te lange tijd was zijn geduld op, en liep de kater naar de plek waarvan hij verwachtte dat Birchpaw er zou zijn. Een korte wandeling bracht hem daar, en inderdaad, niet veel later kwam het katertje in zijn zicht. Hij was duidelijk niet bezig met naar zijn mentor toelopen, integendeel, de 'apprentice' zat achter een haas aan die haast groter was dan hijzelf! Met opgewekte interesse keek Firework toe hoe het tabby katertje in de aanval schoot, en hoe hij het beest achtervolgde. Het stuk waar de jonge kat het arme beestje liet lijden was minder, maar Firework zag het door de vingers aangezien hij nog geen jachtlessen had gegeven. Toen Birch weg wilde lopen met de haas, draaide hij zich om, en keek in zijn ogen. Een glimlach verscheen op Firework's gelaat, en met zijn staart wees hij naar het beest, "Mooi gevangen," Zei hij, en het menend, "Wil je dat ik je laat zien hoe je het kan bewaren tot we weer teruggaan naar het kamp zodat je het dan mee kan nemen?" Hij meed het woord wij, aangezien het katertje het beest helemaal zelf gevangen had, en daar ook de credit voor verdiende. Dus keek Firework hem aan, hopende op een beetje een normale reactie.}

Wantrouwend versmalde hij zijn blik en beet op zijn lip. Zou zijn Mentor hem nu uitschelden omdat hij te laat was? Of omdat hij te roekeloos was geweest? Ha. "Mooi gevangen," Birchpaw fronste. Grapje zeker? "Wil je dat ik je laat zien hoe je het kan bewaren tot we weer teruggaan naar het kamp zodat je het dan mee kan nemen?" De Apprentice deed voorzichtig een stapje naar achteren, zodat hij over zijn gevangen haas heen stond, en liet zijn staart zakken. "Oké.." Antwoordde hij na een tijdje toch maar, omdat hij niet wilde dat zijn mooie vangst zou verrotten in de sneeuw. Iedereen moest het zien!

_{Firework zag hoe de ander zijn reactie niet verwacht had, en kon het hem niet kwalijk nemen. Ze stonden niet echt op goede voet met elkaar, maar hij was nu eenmaal zijn mentor, en hier was hij voor. Voorzichtig om te zorgen dat Birch zich niet zou bedenken liep hij dichter naar de kater toe, en ging toen hij naast hem stond, met zijn wit-oranje poot over de grond. "Kijk," Zei hij, "Als je de sneeuw wegschuift, ontstaat er een holletje, daar leg je dan de haas in," Hij pakte even een nabijliggend takje, en stopte het in het holletje van sneeuw en ijs. "En dan doe je er weer sneeuw overheen," De kater voegde de daad bij het woord, en wreef de tere sneeuw over et takje heen. "Als er geen sneeuw is doen we dit met aarde, maar nu is de grond te hard om een holletje te vormen," Legde hij rustig uit, "Probeer jij het nu eens met je haas,"}

Zijn Mentor kwam dichterbij en Birchpaw hield de Warrior goed in de gaten. "Kijk," De sneeuw werd weggeschoven, zodat er een klein kuiltje ontstond. "Als je de sneeuw wegschuift, ontstaat er een holletje, daar leg je dan de haas in," Hij had een takje als voorbeeld gebruikt. "En dan doe je er weer sneeuw overheen," Als snel was het twijgje verdwenen en keek Birchpaw Firework weer aan. "Als er geen sneeuw is doen we dit met aarde, maar nu is de grond te hard om een holletje te vormen," Hij het interesseerde hem niet echt veel wat ze toen zouden doen. "Probeer jij het nu eens met je haas," Het klonk niet als een bevel, maar nog steeds hield de kater er niet van als hem verteld werd wat hij moest doen. Zoals zijn Mentor voor had gedaan schoof hij een aardige hoop sneeuw opzij en trok zijn huis in de kuil, om vervolgens de sneeuw weer op te pakken. Een pluizig oortje stak nog uit de grond, maar Birchpaw schoof daar weer een beetje sneeuw op. Zo, klaar!

_{Zo te zien vond de kleine kater het nog steeds niet leuk om rondgecommandeerd te worden. Het kon de kater niet zoveel schelen, maar hij knikte wel tevreden toen Birchpaw zijn haas in de grond stopte, en het laatste stukje ook met sneeuw bedekte. "Goed zo," Prees hij het katertje, en kwam langzaam wat dichterbij. "Nu moet je deze plek markeren, met een speciaal iets, zodat je het later terugvindt." Hij keek met zijn heldere blauwe ogen naar de ander voor hem, "Heb je een idee hoe je dat zou doen?"}

"Goed zo," Nog wat wantrouwend keek hij naar de Warrior. Dus nu kreeg hij complimentjes, zomaar..? "Nu moet je deze plek markeren, met een speciaal iets, zodat je het later terugvindt." Nog meer dingen? "Heb je een idee hoe je dat zou doen?" Birchpaw keek even om zich heen en kreeg toen een geweldig idee. Hij stapte naar voren en groef het stokje op dat Firework net had begraven en pakte het eigenwijs op. Vervolgens stak hij het omhoog in de sneeuw naast zijn konijn en keek eigenwijs naar Firework. "Zo?"

_{Hij bleef stil zitten en keek hoe de apprentice naar zijn eigengegraven holletje toeliep, het takje opgroef, en het daarna rechtovereind zette naast de plek waar de prooi de grond in was verdwenen. Daarna werd de kater met een uitdagende blik aangekeken, en was het maar al te duidelijk dat al dit provocerend bedoelt was. Het kon Firework echt geen biet schelen, en tevreden keek hij naar de gemarkeerde plek. "Goed, maar wat als het nu heel hard sneeuwt, en je ziet geen hand voor ogen?"}

"Goed, maar wat als het nu heel hard sneeuwt, en je ziet geen hand voor ogen?" Geïrriteerd zuchtte hij. Het was ook nooit goed bij deze kater. Birchpaw richtte zijn blik op de grond, voordat zijn felle blik weer een ruzie zou uitlokken. "Wil je dat ik er op ga plassen ofzo?" Hij keek Firework fronsend aan en kon bijna zijn lachen niet inhouden.

_{Hij werd eens sceptisch aangekeken, en toen begon er een grijns door te breken op het gezicht van zijn leerling, weliswaar een ongelovige, maar het was er een. "Wil je dat ik er op ga plassen ofzo?" Even hield Firework zijn kop schuin, en schudde toen zijn hoofd, "Nee, dat is niet echt hygiënisch, maar je denkt wel in de goede richting." Hij keek nog even naar de apprentice, en was tot op zekere hoogte verbaasd, hij was zowaar best slim. "Als je je vacht erlangs schuurt, geeft het ook een geur af,"}

"Nee, dat is niet echt hygiënisch, maar je denkt wel in de goede richting." Nog steeds voelde het niet echt aan als een compliment, ook al was het 'in de goede richting'. "Als je je vacht erlangs schuurt, geeft het ook een geur af," Oh. Tja dat kon ook. De Apprentice stapte weer terug naar zijn vangst en liet zich in de sneeuw vallen die hij er zojuist over had geschept. "Zo goed..?" Vroeg hij, terwijl hij zijn kin even niet rusten op de aardig grote berg. Het lag eigenlijk best wel comfortabel, ja. Bijna goed genoeg om.. de kater gaapte even, een dutje op te doen.

_{Firework grinnikte even toen de apprentice zich direct in de sneeuw liet vallen, als de kater daarzo iets deed, deed 'ie het goed. Dat moest Firework hem nageven. "Ja, zo is het goed, en als je er heel zeker van wilt zijn dat je het terug kan vinden kan je ook nog even met je zij langs het rechtopstaande takje schuren," Antwoordde hij als antwoord op de vraag, waarna hij direct vervolgde, toen hij de houding van de ander zag, "Dutjes zijn nog niet in de planning, zometeen misschien, als we meer hebben gevangen, oké?"}

"Ja, zo is het goed, en als je er heel zeker van wilt zijn dat je het terug kan vinden kan je ook nog even met je zij langs het rechtopstaande takje schuren," Birchpaw haalde zijn schouders wat lui op. Nah, dat hoefde niet, hij kon het nu wel vinden. "Dutjes zijn nog niet in de planning, zometeen misschien, als we meer hebben gevangen, oké?" Met een zucht hief hij zich op en voelde de brokken sneeuw op zijn vacht al wat smelten. "Oké dan.." Antwoordde hij, duidelijk niet blij dat hij niet eens een beetje rust mocht nemen van Firework. Sowieso kreeg hij straks geen dutje, nee. "Wat nu?"

_{De kater leek niet blij te zijn met het feit dat hij niet mocht slapen van zijn mentor, maar dat maakte Firework niet erg veel uit. Hij had geleerd niet al te veel op de reacties van zijn leerling te letten. "Nu gaan we of jagen, of vechten, kies jij maar," Met een schuin oog keek hij de leerling aan, wat zou hij kiezen? Waarschijnlijk jagen, al was Firework er niet helemaal zeker van. Lastige leerling, dat zeker.}

Onderwerp: Re: You've got them, so why don't use them?