Take it easy, please? [&Aurypaw]

Wat huiverig stapte hij door de harde wind en kneep zijn wat doffe blauwe ogen dicht tegen de snijdende lucht. Het was koud en nog steeds was hij niet volledig teruggekeerd qua krachten. Aarzelend richtte hij een blik op de Apprentice's Den en beet op zijn lip. Hij had vlak voor zijn val een Apprentice gekregen, Aurypaw, eentje die waarschijnlijk al het een en ander had geleerd van haar vorige Mentor. Toch wist hij bijna niets van de rossige poes, alleen dat ze de dochter van de Deputy was, maar over haar karakter.. niets. Een bijdehand iemand kon hij nu niet hebben, dus hoopte hij maar dat ze het een beetje rustig aan zou doen, want nu zou Ashdrizzle haar sneller kunnen laten vallen dan een zware regendruppel. Voorzichtig stak hij zijn kop door de ingang. "Aurypaw? Ben je klaar voor je training?" Vroeg zijn nog wat afgezwakte stem en hij trok zich weer terug.

Al snel verscheen zijn Apprentice uit de Den. ”Ik ben er.” Hij voelde haar blik op zijn pels branden en keek gelijk weg, wachtende tot ze klaar was met het beoordelen van hem. Misschien wilde ze wel geen training meer van hem, nu hij er niet eens uitzag als een Warrior? Of zou ze het hem extra moeilijk maken haar les te geven? Tegenzin borrelde op in zijn maag, maar hij slikte het nerveusmakende gevoel weg. ”En wat gaan we doen vandaag?” Hij draaide zijn kopje weer naar de poes en deed een paar passen in de richting van de uitgang. "Vertel me eerst maar wat Darkfire je tot nu toe heeft geleerd, dan kan ik kijken wat we nog kunnen doen." Iets zelfverzekerder stapte hij door, maar keek voordat hij het kamp verliet nog in de richting van Aurypaw.

Toen hij had gezien dat de Apprentice hem volgde, liep hij echt het kamp uit, en concentreerde zich op de weg voor hem. ”Hij heeft me de basisdingen geleerd. Zoals prooi horen en ruiken en op welke afstand. Vechten waren we nog niet echt aan toegekomen, daar bij was het tot nu toe alleen verdedigen.” Zijn oren draaide zich wat naar de poes en hij knikte. "Ben je al door het hele territorium geweest, met je Mentor en weet je welke grenzen bij welke Clan horen?" Dat waren de dingen die Ash altijd bij de eerste training liet zien, dus wilde hij dat liever eerst voor elkaar hebben, voordat ze al met vechten aan de slag zouden gaan.

”We zijn wel rondgelopen, maar nog niet langs de grenzen. Wel heb ik in mijn eentje rondgekeken, maar nog niet echt veel gezien.” De kater knikte. Dan gingen ze daar eerst op af. Snel sloeg de kater af naar links, zodat ze naar het Thunderpath zouden gaan. "Ook al ken je de regels nog zo goed, ik wil dat je in je oren knoopt dat je de grenzen niet overtreed, oké? We willen niet nog meer geruzie krijgen in deze tijden en het maakt me ook niet uit of ThunderClan het heeft gedaan." Mompelde hij en bleef stug doorlopen. "Kan je me vertellen wat voor een grens ons gebied scheidt van ThunderClan en WindClan?" Vroeg hij onder het lopen door. Als Aurypaw dit al wist, dan zaten ze al in de goede richting met de algemene kennis.

”Ja ik weet dat je de grenzen niet mag overtreden, alleen een mousebrain zou een oorlog willen starten met een andere clan.” De kater knikte. Zolang het maar duidelijk was. ”Het thunderpath als ik het goed heb.” Hij draaide zijn kop even om en knikte, met een kleine glimlach op zijn gezicht. "Goed zo. Ben je er al eens geweest met een Warrior of een andere Apprentice? Dan weet je waarschijnlijk ook van de monsters en hun gevaren." Hij draaide zijn grijsgestreepte kop weer om en kwam langzaam tot stilstand toen hij de zure geur rook. "Dit is de grens met ThunderClan, dan." Zei hij en drukte zijn oren tegen zijn kop toen een zilveren monster voorbij raasde. "Kan je me iets vertellen over die Clan?"