Cold snow, now catch some dinner (& Constellationpaw)

Icepaw werdt wakker, ze keek goed om zich heen en merkte dat ze hongerig was. In de middag had ze maar een mager muisje gegeten en daarmee was haar honger niet echt gestilt. Ze besloot Constellationpaw wakker te maken, ze porde in de slapende kat en wachte tot haar vriendin wakker werdt. "Kom op Constellationpaw opstaan" mauwde ze. Toen Constellationpaw wakker was zei ze "kom op genoeg geslapen, het is tijd voor een jacht. Het is al zonhoog geweest" Zonder op antwoord te wachten sprinte ze de Apprentices den uit en ging richting de Little Creek.

Constellationpaw lag in te dutten ze had het gister heel druk gehad met jagen, het was koud en was weinig prooi om te vangen. Constellationpaw voelde een harde poor in haar dij en hoorde haar vriendin Icepaw miauwen: "Kom op Constellationpaw opstaan." Constellationpaw rolde minachtig met haar ogen en probeerde weer te slapen maar al gauw lukte het haar niet meer door haar storende vriendin die makkelijk aan het praten was en miauwen was. Constellationpaw stond geïriteerd op en keek rustig naar haar vriendin Icepaw. "kom op genoeg geslapen, het is tijd voor een jacht. Het is al zonhoog geweest" miauwde Icepaw gemakkelijk en sprinte het warme hol uit, Constellationpaw wilden roepen maar het lukte niet. Ze probeerde achter Icepaw aan te sprinten en kwam uit bij de de Little Creek, ze keek op naar haar vriendin en keek haar aan met een stille angstige blik. Constellationpaw was erg verlegen en bang, ze wist nooit wat ze moest doen en volgde maar alles wat ze tegen haar zeiden omdat ze niet goed kon praten en als ze dat deed pijn leed. Constellationpaw porde in haar vriendin en ging in jachthouding.

Icepaw rende naar de Little Creek en wachte op Constellationpaw. Ze wist dat de schuwe kat moeite had met praten, terwijl ze zelf niet kon ophouden, maar gelukkig was Constellationpaw ook een trouwe kat, erg loyaal aan haar en de clan, soms wel een beetje meelopend maar dat maakte haar niet uit want Constellationpaw was haar best en enige vriendin. Soms zei ze tegen haar dat ze misschien in het verkeerde nest was terecht gekomen en dat ze bij de windclan hoorde, maar dat was gewoon plagen. Toen Constellationpaw aankwam rennen door de sneeuw en haar porde wees Icepaw naar de struikjes en plantjes bij de beek. Ze hoopte dat Constellationpaw begreep dat ze geen geluid mochten maken, niet dat dat voor haar erg moeilijk was, maar prooi was schars deze tijd en ze wou geen risico lopen prooi te laten ontsnappen. Niet dat ze geweldig was in jagen want ze had nog geen mentor en dus ook nog geen les gehad. Ze splitsten op, Icepaw ging richting de beek en ze zag daardoor niet waar Constellationpaw heen ging. Ze sloop richting een kluit gras en proefde de lucht, ze had geluk want ze rook muis. Het duurde 2 tellen voordat ze het dier zag, ze zorgde zorgvuldig van welke richting ze kwam zodat de muis niet bewust was van haar aanwezigheid. Ze sloop naar de muis en sprong op het diertje dat haar aanwezigheid te laat bemerkte. Ze dode de muis met een klap van haar poot, ze begroef de muis onder de sneeuw en ging trots opzoek naar Constellationpaw.

Constellationpaw ging weer gewoon staan en zag dat Icepaw wees naar struikjes en planten, ze keek Icepaw verwarrend aan maar na een tijdje merkte wat Icepaw bedoelden. Constellationpaw rekte even zich uit en zag dat Icepaw verdween in het donkere bosje en ze keek haar langzaam na, ze ging wachten tot Icepaw zou terug komen en merkte na een tijdje dat Icepaw er nog steeds niet was dus ging ze door het dicht begroeide struiken heen. Constellationpaw zette zich in jachthouding en rook een rood borstje, ze ging eerst opzoek naar haar prooi maar vond niks, ze keek omhoog en zag in een boom het rood borsje zitten die er best vors uitzag. Constellationpaw schudde even met haar achter werk en keek gefocest naar de vogel en sprinte erop af, ze maakte een onverwachtte beweging en rende hoger dan de vogel en dook met een snelle sprong op de vogel en dode het. Constellationpaw pakte voorzichtig de vogel op en proefde het vieze bloed die in haar mond droop, ze merkte dat de tak waar ze op stond op breken stond en brak. Constellationpaw voelde dat ze viel, ter wel ze wilden vliegen en knalde tegen de sneeuw en de koude grond aan. Constellationpaw probeerde op te staan en voelde de pijn in haar buik op komen, ze stond op en dacht waarom moet ik dit nou weer is hebben. Constellationpaw nam alsnog de vogel mee om het aan Icepaw te geven als een geschenk, ze strompelde naar de plek waar ze nog samen waren.

Icepaw keek rond, ze zag Constellationpaw negens en ze werdt een beetje bezorgd. Vooral toen ze een doffe plof hoorde. Na een paar tellen kwam Constellationpaw aangelopen met een roodborstje in haar mond. Icepaw keek haar verbaast aan, het was ongewoonlijk om nu nog roodborstjes te vangen en vooral tijdens deze extra strenge winter. "Hey Constellationpaw hoe heb je dat gedaan" vroeg Icepaw "en wat is er gebeurt? Ik hoorde iets vallen? Kunnen we nog wel door?" Icepaw zag dat Constellationpaw last had van iets. "Gaat het wel?" vroeg ze "want als het niet gaat gaan we naar het kamp en anders moeten we voort maken, we kunnen de clan niet voeden met alleen een magere muis en een roodborstje." Icepaw keek Constellationpaw vragend aan en wachte op een antwoord.

Constellationpaw liep over het doffe gras en werd duizilig van de val, ze merkte haar zwart witte vriendin op. Constellationpaw keek naar Icepaw die sprak "Hey Constellationpaw hoe heb je dat gedaan" vroeg ze "en wat is er gebeurt? Ik hoorde iets vallen? Kunnen we nog wel door?" Constellationpaw legde de roodborsje neer en keek Icepaw aan met een duizilige blik, ze ging zitten en keek Icepaw aan en duwde de roodborstje naar Icepaw toe. "Gaat het wel?" vroeg Icepaw overbezorgt "want als het niet gaat gaan we naar het kamp en anders moeten we voort maken, we kunnen de clan niet voeden met alleen een magere muis en een roodborstje." Constellationpaw knikte en proste 'neem het roodborstje, alsjeblieft.' ze kuchten een hoop er achterna, het deed pijn toen ze praatte en keek Icepaw aan. Constellationpaw keek naar Icepaw en stak haar neus omhoog en rook een geur van een muisje maar ze moesten wel wat extra's vangen, ze ging langzaam in jachthouding en sloop naar de muis en sprintte naar de muis en sprong erop en dode het met gemak. Constellationpaw keek Icepaw aan en legde het muisje ook voor Icepaw neer, het begon langzaam harder te stormen en harder...

Constellationpaw antwoorde met "neem het roodborstje, alsjeblieft." Meteen daarna hoeste Constellationpaw haar longen uit haar lijf. Toen proefde Constellationpaw de lucht, zakte door haar poten en ving een muis. Terwijl het harder begon te stormen en de sneeuwvlokken hen om de oren vlogen vroeg Icepaw zich af of het wel slim was om te gaan jagen. "Kom op Constellationpaw, we moeten naar het kamp, in deze toestand kan geen enkele kat jagen" riep Icepaw. Ondertussen zagen de katten steeds slechter en Icepaw probeerde de weg naar het kamp te vinden.

Constellationpaw keek vrolijk naar Icepaw die zich diep vanbinnen wat afvroeg, ze keek Icepaw onzeker aan maar hoopte dat alles wel goed ging want Icepaw moest eten. "Kom op Constellationpaw, we moeten naar het kamp, in deze toestand kan geen enkele kat jagen" riep Icepaw, Constellationpaw keek Icypaw aan en keek naat het roodborstje en daarna naar Icepaw. Constellationpaw pakte het muisje en roodborstje op en liep smane met Icepaw door de harde storm, die haar allenmaar koude rillinge gaven. Constellationpaw merkte dat ze uit eindelijk niks meer kon zien en werd als maar stiller, ze probeerde de snelle Icepaw te volgen maar ze was al weg. Constellationpaw keek ongeduldig en heel onzeker omzich heen, ze was bang ja maar ook geschokt ze was Icepaw kwijt geraakt. Constellationpaw zocht naar Icepaw maar zag haar niet, ze keek rond en rook alleen maar vocht. Constellationpaw probeerde nog de geur te vinden van Icepaw maar ze vond niets aleen maar ijs, ze ging zitten en keek alsmaar de verte in. Het bleef stormen en langzaam werd Constellationpaw's vacht steeds maar witten, ze staarde met haar amber-gele ogen de verte in op zoek naar lichte blauwe ogen van Icepaw...

Icepaw liep vooruit om te kijken welke kant het kamp was, maar door al die sneeuw kon ze niets echt herkennen. Ze merkte dat Constellationpaw achter haar aan liep met de prooi in haar mond, ze wou zeggen dat ze ook iets wou dragen, maar door de storm zou Constellationpaw haar toch niet kunnen horen. Opeens zag Icepaw een konijn zitten en nog een wat dikkere ook, ze ging er achter aan, maar door de slechte omstandigheden en het feit dat ze nog niet had getraind raakte ze het kwijt. Toen ze zich omdraaide zag ze Constellationpaw nergens, ze riep haar en een keer leek ze ook iets te horen, maar ze raakte het kwijt. Ze merkte dat haar grotendeels witte vacht ook niet hielp aan het vinden van Constellationpaw. Na een tijdje gaf ze op, want ze kon haar eigen poten niet meer zien. Ze liep nog even door en rolde zich toen op in een holle boom, alleen, hongerig en bang voor wat zou komen.

Constellationpaw zat buiten in de koude sneeuw en in de harde sneeuw storm, ze zag alleen wit haar vriendin kon ze nergens meer bekennen. Constellationpaw merkte dat ze achter raakte en ook haar vriendin Icepaw uit het zicht verloren was, ze was onzeker aan het zitten en liet haar prooi niet los anders zou ze alles kwijd raken wat ze gevangen hadden. Constellationpaw liep door de koude storm en voelde de kou prikken in haar wolle vacht, haar vacht was eigenlijk niet wol maar wel heel erg dun en ze was slank dus het ging moelijk om daar dus te lopen door de ijsstorm. Constellationpaw zocht naar haar vriendin met al haar kracht zette ze zich door de sneeuw, stap voor stap zette ze haar poten vors in het sneeuw neer en ze begon te hijgen. Constellationpaw krijg half dichten ogen en liep door, ze kon bijna niet meer de pijn verdragen en viel neer op de ijskoude grond. Constellationpaw kreunde van de pijn en ging tranen, ze stond moeilijk op en ging door opzoek naar haar vriendin. Constellationpaw wilden niet al haar hoop, wensen en verlangens verliezen en helemaal niet haar vriendin. Constellationpaw wandelde door ze viel bijna bij elke stap neer en toch liep ze door met al haar kracht die ze had, ze stopte toen haar hele ligaam het begaf en viel roerloos neer in de sneeuw...

Toen Icepaw werdt wakker en vroeg zich af waarom ze in een boom lag en niet in haar nest, gelukkig kwamen de herinneringen snel terug. Ze keek naar buiten en zag dat het niet meer stormde, ze zag ook dat de zon al een stuk verder was gezakt aan de hemel. Ze begon ongerust te worden over Constellationpaw omdat de jonge poes meestal iemand nodig had om voor haar te zorgen, ja ze kon goed jagen en zo, maar ze had meestal behoefde aan een leider. Toen ze doorliep begon ze tot haar opluchting de omgeving te herkennen en ze liep terug naar de beek, Icepaw bad tot de SterrenClan dat er niks ergs was gebeurt met haar vriendin en dat ze haar snel zou vinden. Na even doorlopen in de richting waar ze eerst heen was gelopen zag ze een roerloos lichaam in de sneeuw liggen en toen ze dichterbij kwan zag ze tot haar schrik dat het Constellationpaw was. Omdat het nog steeds een beetje waaide sleepte Icepaw Constellationpaws lichaam naar een beschutte boom en begon haar warm te likken, ze was ernstig onderkoeld geraakt door de zware storm en het liggen in de sneeuw. Toen Constellationpaw weer een beetje warm begon te worden hoopte Icepaw dat het mee zou vallen en begon ze haar nog harder te likken. Ze besloot Constellationpaw van de sneeuw te halen vanwege de kou en begon te graven naar grond. Na een tijdje lukte het haar een plek groot genoeg voor Constellationpaw te maken, ze legde haar zo op voorzichtig als ze kon. Zelf ging ze er naast liggen en likte haar om haar warm te houden. Na een tijd die wel een maan leek te duren kwam Constellationpaw weer langzaam bij.

Constellationpaw lag op de koude grond rustig en ademde in langzaame korte bewegingen en dacht dat deze sneeuwstorm nooit op hield, ze dacht was ik maar vrij van deze wereld en kon ik mijn vleugels sprijden in de plaats dat ik alleen maar kon vallen, zou ik maar een blik op de sterren hemel kunnen geven zou ik ze maar kunnen horen. Constellationpaw spitste haar oren langzaam, het leek dat het was opgehouden met sneeuwen maar ze had te weinig kracht om op te staan van deze hel. Constellationpaw groef met haar poot in de sneeuw en vond de prooien van haar en Icepaw, ze deed haar ogen langzaam open en zag de wolken over de lucht heen gaan een voor een. Constellatiopaw sloot haar ogen en zei in zichzelf: het is altijd maar laag, laag en laag ik zou liever even geen geluid willen horen... Constellationpaw begon langzaam in slaap te vallen op de ijskoude grond, ze voelde dat iets of iemand haar op pakte en de koude sneeuw van haar af deed. Icepaw likkte het gevoelige huidje van Constellationpaw onder haar beschutte boom, ze deed langzaam haar ogen open en zag haar vriendin over haar heen gebogen. Constellationpaw werd wakker en zei zacht met een pijnlijke stem: 'bedankt Ice....Icepaw..' en wees naar de plek waar ze lag, ze wilden kom zeggen maar dat ging niet echt. Constellationpaw liep in een rustige pas naar de plek waar ze lag en haalde daar hun prooien vandaan en legde het voor Icepaw neer. Constellationpaw zwaaide liefjes haar staart heen en weer en staarde met haar ambere ogen Icepaw aan en glimlachten.

Icepaw zag hoe Constellationpaw wakker werdt en ze kon gelukkig ademhalen toen ze zei 'bedankt Ice....Icepaw..' Toen Constellationpaw naar een plek in de sneeuw wees begreep Icepaw het niet, Constellationpaw begon te graven en even later had ze de prooi te pakken en ze legde die voor haar neer. Icepaw was erg opgelucht dat de prooi niet waren verloren, ze liep naar Constellationpaw en gaf haar een lik over haar schouder. 'Ik dacht dat ik je kwijt was' murmelde ze, 'kom we moeten terug naar het kamp, we hebben wel genoeg gejaagt en ik denk niet dat we nog veel succes hebben.' Icepaw nam het roodborstje in haar mond en ze wees richting het kamp. 'wullen e aan' vroeg Icepaw aan Constellationpaw met het roodborstje in haar bek.

Constellationpaw staarde naar de sneeuw oppervlakte en keek naar haar vriendin Icepaw, ze keek naar haar prachtige fel kleurige ogen en naar haar nleek zwarte vacht. Constellationpaw had in haar mond de prooien en gaf de roodborstje aan Icepaw haar beste vriendin, Constellationpaw vond dat zij mog streken met de eer van het roodborstje. Constellationpaw hoorde haar vriendin langzaam zeggen: 'ik dacht dat ik je kwijt was...' ze keek haar vriendin aan en wilde zeggen dat ze dat ook vond maar dat ging niet, ze keek haar vriendin aan die daarna grolden: 'kom we moeten terug naar het kamp, we hebben wel genoeg gejaagt en ik denk niet dat we nog veel succes hebben.' Constellationpaw knikte langzaam en nam de muis in haar mond, ze voelde een snelle korte lik van haar vriendin. Constellationpaw keek even achter om ze wilde deze plek voor altijd verlaten en nooit meer terug komen, dit was een van haar ergste herinneringen. 'zullen we gaan' vroeg haar vriendin Icepaw deftig met een roodborstje in haar mond, Constellationpaw knikte in stilte. Constellationpaw volgde haar zwarte vriendin maar ze bleef naar de grond staren alof daar meer te beleven was dan in de lucht, ze hield van het staren naar de mooie sterren hemel maar ze hate de wolken en de zon..

Icepaw trippelde terug naar het kamp met Constellationpaw achter zich aan en liet de prooi vallen op de armzalige kleine hoop prooi. Ze had honger, maar ze wist dat ze niet goed gejaagt hadden dus pakte ze een klein mager spitsmuis. Ze keek naar Constellationpaw om te kijken wat zij zou pakken. Ze wachte tot ze wat had en trippelde naar het leerlingen hol. Icepaw ging liggen en wachte weer op Constellationpaw. Ze begon te eten en zei "Constellation is het goed als ik ga slapen ik ben kapot."

Constellationpaw zag hoe Icepaw vermoeit opstond en zei 'Constellation is het goed als ik ga slapen ik ben kapot." Constellationpaw knikte en liep samen met Icepaw binnen maar liep weer naar buiten om de prooien daar neer te gooien, ze had teminste de clan gevoed. Constellationpaw trippelde langzaam en moe over de grond naar het leerlingen hol, ze staarde met een koele blik naar Icepaw. Constellationpaw staarlde met haar ambere ogen naar de ijskoude ogen van Icepaw, ze werd stil maar dat was ze al. Constellationpaw likte fier haar lippen af en zocht een plek in het ijskoude hol naast wat andere leerlingen en haar beste vriendin Icepaw, ze begon even fel haar poten te likken en voelde de wind door de den heen gaan. Constellationpaw rolde zich op tot een grijze bal vol met haren en sloot haar ambere ogen die straalden in het maanlicht, ze viel al snel inslaap naast haar vriendin Icepaw.

...ik denk dat het topic nu wel voorbij is? maar als je wilt kan je nog reageren.