Zijn blik gleed over het onbekende terrein dat voor hem lag. Zijn staart sleepte over de grond terwijl hij voort strompelde. Zou dit nu zijn thuis zijn? Het eeuwige onbekende? Het was nu officieel, zijn eigenaar was dood gegaan. En met hem, was ook een deel van Jinx afgestorven. Het enige deel dat nog een beetje aardig en liefdevol was. Hoewel de zwarte kater bij bijna iedereen overkwam als een eikel- niet dat dat niet waar was- kon hij ook zorgzaam zijn. Zoals zijn eigenaar had gemerkt. Ook voor kittens kon hij overkomen alsof hij nog iets van een hart had. Kón.
Nee, nu zijn eigenaar dood was was hij anders. De mensen hadden hem laten sterven... Zijn eigenaar was een zwerver geweest en was sinds een storm vreselijk ziek en zwak geworden. Niemand had er wat aangedaan... ze hadden hem laten sterven. Hij haatte alle andere mensen, meer dan haten. En het ergste was nog wel dat toen hij terug kwam van zijn jacht en zijn eigenaar dood zag, dat er allemaal katten om hem heen stonden die zijn weinigen eigendommen aan het pikken waren. Katten waren al even harteloos als mensen.
Opnieuw tilde hij zijn zwarte poot op, maar in plaats van die neer te zetten liet hij zichzelf neervallen. Zin om verder te gaan had hij niet meer, evenals de kracht. Als het hem betrof, zou hij hier voor altijd blijven liggen. Echter leek een kat het hier niet mee een ste zijn
Owyn! =3
"Nostrum divellite corpus et scelerata fero consumite viscera morsu.""Sed timidi est optare necem."
Onderwerp: I HATE it (Owyn) 
do 6 maa 2014 - 15:54