Somebody wants a conversation with me?

De Kleine Rivier was nog steeds hetzelfde, al veranderde hij natuurlijk door de seizoenen heen. In Groenblad groeiden er allerlei planten en kruiden. Ashcloud zou hier zeker vaak komen, als Medicine Cat Apprentice. Hij was de beste die ze daarvoor hadden kunnen kiezen, dat wist hij zeker. Met Bladkaal was de Rivier af en toe bevroren, maar nog steeds prachtig. Nu was het Groenblad en was ze hier ontzettend graag. Vooral omdat hier van tijd tot tijd andere katten van Shadowclan kwamen, waarmee zij kon praten. Ze hield ervan om met haar Clangenoten te praten. Ze was dol op haar Clan, dat was ook één van de redenen waarom zij Deputy was geworden. Veel Clanleden mochten haar ook, waardoor het een plezier was voor de Clan te zorgen, in plaats van een taak. Het was maar eens in de zoveel tijd dat ze zich.. alleen voelde. Velen keken tegen haar op en de kits die haar niet als Queen gekend hadden werden voorzichtig als zij in de buurt was. Alsof zij er iets tegen ging doen dat ze Apprentice werden.. maar dat wisten die kleine, onschuldige schepseltjes niet! Raindrop ging liggen, haar poten tussen de planten die weelderig groeiden aan de randen van de Rivier. Als Queen was ze best geliefd geweest. Veel kits waren dol op haar. Nu deed iedereen zijn best om bij haar zich netjes te gedragen. Soms wenste ze dat ze daarmee stopten.. het hoorde waarschijnlijk bij de functie. Ze wilde zo graag dat ze haar persoonlijke 'ongemak' op kon geven om totaal voor de Clan te gaan, maar soms.. lukte dat gewoonweg niet. Zoals nu. Misschien moest ze hier blijven liggen tot ze zich beter voelde? Vanochtend had ze patrouilles uitgestuurd. Waren die al terug? Geen idee, daar kwam ze wel achter als ze weer terug ging. Moest ze nu al teruggaan? Raindrop had de neiging hier te blijven liggen, wachtend tot er iemand kwam met wie ze kon praten, iemand die haar gedachten van haarzelf af kon leiden. Iemand die haar het gevoel gaf dat ze niet zo belangrijk was maar nog een gewone Warrior. Ze was er dol op om Deputy te zijn, maar nu had ze de afleiding echt even nodig. Raindrop richtte haar blik op de Rivier en bleef daarin staren, de wereld om haar heen liet ze oplossen in vage kleuren als op een uitgelopen schilderij.