|
| I need you, please help me out of this | |
| Chi (: 609 Actief
| |
| Onderwerp: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 13:17 | |
| Blurring and stirring the truth and the lies So I don't know what's real and what's not So go on and scream Scream at me, I'm so far away I won't be broken again I've got to breathe, I can't keep going under.
Een onhoorbare trieste zucht rolde over haar lippen toen ze de elders den bekeek. Al die goede oude herinneringen van vroeger kwamen terug als een stekende windvlaag. Soms vroeg ze haarzelf af waarom ze nog leefde, waarom ze niet het beste kon verwijden zodat iedereen gelukkig was. Dat alles vredig was, zonder Applepaw. Niemand wou haar nog in de Clan, dus wat hield haar eigenlijk nog tegen? Haar appel groene ogen gleden naar de linker kant van het kamp, naar de rechter kant. De ademhalingen die erop wezen dat de hele Clan ontwaakte deerde haar wat ongerustheid. Wat als iemand haar plots aanviel? Ze mocht dat sterk en snel zijn, een warrior kon ze nog steeds niet aan. Daar was de jonge kat wel goed van bewust. Er was nog maar één iemand die ze nog een beetje vertrouwen gaf, de oude elder genaamd Icerock. Hij was degene die haar de vorige keer in de Clan wist te houden, maar of het nu nog steeds was daar twijfelde ze wel wat aan. Wie weet was 'ie ook al verdort en wilde hij haar weg, zo ver mogelijk weg van het kamp. Het gedacht van nu door de kamp uitgang te rennen, en nooit maar naar achteren kijken, werd plots heel aantrekkelijk voor de lichtrode apprentice. Dan was ze verlost van alle miserie. Zelfs het kittypet leven leek nu nog handiger en leuker te zijn, alles beter dan dit! Weer kroop ze een zucht uit Applepaw's mond gevolgd door een gigantische geeuw. Gisteren nacht had ze niet goed in slaap weten te vallen. Al de problemen en gemengde gevoelens overnamen haar lichaam toen even, en was ze naar buiten gehold. Eventjes een luchtje gaan scheppen. Dus had ze een soort vaan slaap tekort maar ze wist er wel mee te leven.. Een gevlekt gedaante kwam tevoorschijn uit de warrior's den. Ze herkende de kattin als Spottedleaf, een best goed vertrouw baar iemand. Zij had tenminste nog een toekomst voor haar liggen in de Clan, dat had Apple niet meer. En misschien wou ze dat niet eens. Ze kende haar ouders niet, ze heeft slechte banden met de hele Clan, haar enigste familie is een prutser die niet kon vechten. Waarvoor diende ze eigenlijk? Een ongeluks kind of zo? Ze schudde haar smalle hoofd door elkaar en probeerde die gedachte van haar af te werpen. Het deed nooit goed zo over jezelf te denken, jezelf afkraken verbeterde niks. Of te wel moest je zelf iets ondernemen, of het gewoon zo laten. Applepaw wist goed genoeg dat je niet op wonderen moest wachten, aangezien die er toch nooit kwamen. Ze wenste vroeger keer op keer om haar ouders te leren kennen, dat ze een sterke en gezonde apprentice werd, dat heel haar leven een blije zooi werd. Nou ja, dit leek er dan toch niet echt op..
You poor sweet innocent thing. Dry your eyes and testify. You know you live to break me. Don't deny sweet sacrifice. One day I'm gonna forget your name, And one sweet day, you're gonna drown in my lost pain.
Een snijdende stem wekte de lichtrode apprentice op. Applepaw opende haar ogen en tuurde recht in die van Spottedleaf, die haar erop wees voor de elders te zorgen. Nou, dus ze werd gestraft voor niks? Net toen ze van plan was van start te gaan riep Spotted nog na dat ze het niet als een straf moest bezien. Misschien had ze gelijk, maar toch deed Apple 't. Eigenlijk viel de straf nog mee, haar taak, voor de elders te zorgen. Ze had die vroeger nog eens gekregen van Angelvoice, maar dat was toen eerder een straf omdat ze Dapplepaw had zitten uit te maken. Grijnzend wandelde de apprentice richting de elder den en dacht na over Spottedleaf's toon. Ze klonk niet echt kwaad of zo.. Tja, wat maakte het uit? Ze moest in slaap zijn gevallen daar net, aangezien ze naast de apprentice den lag, in plaats van in de den. De kat trok een wenkbrauw op toen enkele kittens haar aanstaarde op een honende blik. 'Ik zal jullie eens..!' Applepaw sloot haar mond bij het zien van een Queen die arriveerde, en die niet echt blij was met het zien van de lichtrode kattin. Zuchtend trippelde ze voort, op weg naar de den waar Icerock in lag. Ze wou eerlijk gezegd niet werken, enkel praten en hopen dat hij haar nog mocht. Zou hij het eigenlijk al weten dat Applepaw haar zus had aangevallen, waardoor Linepaw naar de Medicine den moest gaan? Èén ding wist er al zeker, dezer dagen zou ze de Medicine den beter niet betreden. Iedereen deed vaag tegen haar, gewoon door dat ene ongeluk. Mocht je dan nooit je gevoelens uiten en één keer even wild gaan? Linepaw had gewoon pech dat ze net op het verkeerde moment daar ook was. 'Hallo?' Miauwde ze voorzichtig bij het arriveren van de elders den. Enkele katten die er nog zaten keken haar eerst vragend aan, maar die blik werd al gauw achtervolgd door een hatelijke glinstering. Applepaw besloot maar hen te negeren en Icerock te gaan zoeken. Zo heel groot was de slaap plaats niet, dus het zou normaal niet echt moeilijk zijn om de kater te vinden. En net, zoals ze al had gedacht spotte ze zijn lichte grijze vacht ergens in het hoekje van de den. Ze plakte eens geacteerde vrolijke glimlach op haar snoet en wandelde naar de oude kater toe. 'He-y Icerock?' Klonk haar stem een beetje angstig en zwaar tegelijk. Haar lichtgroene blik gleed over zijn lichaam, en bleef haken bij z'n kop. 'Ik moest van Spotedleaf voor de elders gaan zorgen.´ Bracht ze de elders bij, nieuwsgierig of hij deze keer even blij was met de gezelschap van de lichtrode poes, zoals de vorige keer dat Applepaw voor de elders moest zorgen.
Don't want to let it lay me down this time. Drown my will to fly. Here in the darkness I know myself. Can't break free until I let it go. Let me go.
+ICEROCK |
|
Life passes us without us knowing it,without us living it |
| | | Cesanne 73
| CAT'S PROFILEAge: Old age: the crown of life, our play's last act.Gender: Rank: |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 14:36 | |
| Rustig lag Icerock in de Elders Den, zijn ogen waren gesloten, maar toch sliep hij niet. Er spookte een idee door zijn hoofd wat hij niet zo fijn vond, het idee dat Apple iemand had aangevallen. Haar eigen zus dan wel, hij wist dat dit waar was, maar toch kon hij het niet geloven. Vorige keer dat hij de apprentice zag, was ze ook al niet zo blij geweest, maar toen had ze ook een straf gekregen omdat ze de Medicine Cats had uitgescholden. Echter bleef hij haar graag zien, als ze nog een keer langs kwam zou hij wel weer proberen haar op het goede spoor te zetten, maar het was een koppige dame en hij wist niet of zijn woorden zoveel zouden uitmaken. Hij had haar eigenlijk al lang niet meer gezien, nou ja, wel vanop afstand als ze weer eens het kamp uitliep, maar niet meer echt gesproken. Plots hoorde hij een stem die hem erg bekend voorkwam, 'He-y Icerock?' Klonk de stem een beetje angstig en zwaar tegelijk. 'Ik moest van Spotedleaf voor de elders gaan zorgen.´ Rustig keek hij op, hij had de stem direct herkend, 'Ook hallo Applepaw' zei hij glimlachend en ging rechtop zitten, 'Fijn jou weer eens te zien, hoe gaat het? Ik heb gehoord dat niet alles van een leien dakje verloopt, is het niet?' Hij drukte zijn neus even zacht tegen de hare als begroeting en wachtte rustig op antwoord, 'En wat heb je nu weer uitgespookt dat je voor de elders moest gaan zorgen?' Een vrolijke grijns stond op zijn gezicht, Apple zou wel weten dat hij dit niet gemeen bedoelde, hij had vroeger immers ook wel kattenkwaad uitgehaald.
- What do you think of his new setje? >D -
The greatest problem about old age is the fear that it may go on too long. |
| | | Chi (: 609 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 15:17 | |
| Gelukkig klonk de stem van de oude kater nog vriendelijk. Dus hij had nog geen hekel aan d'r? Of was 'ie gewoon teleurgesteld in haar? Zuchtend keek ze hem aan en schraapte haar keel. 'Ik wil het daar even niet over hebben.. Snap je?' Haar stem bibberde even van woede en verdriet te samen. 'Sorry, maar ik weet het gewoon niet meer. Iedereen haatte me al voor ik Linepaw had aangevallen, nu nog meer. Waarom blijf ik nog in de Clan? Ik heb niet eens 1 goede reden! Alles in mijn leven is gewoon verpest. Allemaal door deze dorre Clan! Ze zijn het gewoon niet waard! Met wat geluk ben jij nog de enigste kat die me mag! En van mij mag dat zo blijven! Die StarClan is pure bedrog, ze doen niks. Ze hangen maar wat aan de hemel, toekijkend hoe je helemaal in de put geraakt! Welke gestoorde heeft dat sprookje verzonnen?' Haar hele lichaam bibberde van woede en verdriet. Ondertussen gingen die andere katten naar buiten, met een honende grijns op hun voorhoofd. 'Goed, dat ze maar weggaan. De mislukkelingen!' Bromde ze met haar oren naar achteren gevouwen. Haar appel groene blik gleed weer naar Icerock. Wat zou hij nu zeggen, denken, doen? Misschien had ze téveel gezegd en kon ze beter weggaan voordat 'ie haar ook al haatte. Allemaal door die verdomde zus van haar! Soms dacht Apple dat haar woede uit jaloezie voort kwam, en beetje bij beetje begon ze dat ook nog te geloven. Alles was gewoon slecht door haar, door die stomme apprentice. Een zure traan van gemengde gevoelens rolde over haar wang toen ze hem weer aankeek, afwachtend op zijn reacties.
-Nice c:- |
|
Life passes us without us knowing it,without us living it |
| | | Cesanne 73
| CAT'S PROFILEAge: Old age: the crown of life, our play's last act.Gender: Rank: |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 15:45 | |
| - Jeej x'D -
'Ik wil het daar even niet over hebben.. Snap je?' Haar stem bibberde even van woede en verdriet te samen, de oude kater knikte en luisterde rustig verder naar wat de poes te zeggen had, 'Sorry, maar ik weet het gewoon niet meer. Iedereen haatte me al voor ik Linepaw had aangevallen, nu nog meer. Waarom blijf ik nog in de Clan? Ik heb niet eens 1 goede reden! Alles in mijn leven is gewoon verpest. Allemaal door deze dorre Clan! Ze zijn het gewoon niet waard! Met wat geluk ben jij nog de enigste kat die me mag! En van mij mag dat zo blijven! Die StarClan is pure bedrog, ze doen niks. Ze hangen maar wat aan de hemel, toekijkend hoe je helemaal in de put geraakt! Welke gestoorde heeft dat sprookje verzonnen?' Haar hele lichaam bibberde van woede en verdriet. 'Goed, dat ze maar weggaan. De mislukkelingen!' Bromde ze met haar oren naar achteren gevouwen. Een zachte zucht gleed over zijn lippen, 'Ach Apple' begon hij rustig, 'Dat van Starclan heb ik vroeger ook wel bedacht, maar wat maakt het uit? Als jij zegt dat Starclan niks doet dan mag jij dat toch geloven? Maar toch meisje, ik kan je vertellen dat ze wel iets doen, iedereen kent woede en verdriet in zijn leven, de ene al wat meer dan de andere.' Hij glimlachte even naar de apprentice, 'Maar het heeft geen nut om boos te zijn op de clan, Apple... Diep vanbinnen weet je toch ook wel dat jouw hart hier in de clan ligt? Je bent er nog niet uit omdat je weet dat je toebehoort aan de Windclan, omdat je weet dat je katten om je heen nodig hebt. Je moet je gewoon soms iets te fel afreageren waardoor katten je vreemd gaan aankijken en omdat jij er nu de hele tijd mee blijft zitten, blijven ze het ook doen. Het is iets... dat anderen aanvoelen.' Hij hoopte licht dat hij met zijn warme diepe stem Apple iets kon kalmeren. 'Ik heb vroeger ook wel dingen gedaan waar de clan me nog weken later vreemd voor aankeek, maar ik heb me ingezet voor de clan en bewezen dat ik naast mijn slechte kant ook nog een goed hart heb en dan vergeten ze alles wat je hebt gedaan.' sprak hij rustig en keek Apple even aan. Hij had duidelijk door dat Apple geheel in de war was en ook helemaal overstuur was van wat er was gebeurd. Rustig wachte hij op het antwoord van de poes als er een antwoord kwam, hij had nog zoveel dat hij kon zeggen, maar hield het even hierbij. Anders zou het eerder aanvoelen als een preek dan als een troost en hulp.
The greatest problem about old age is the fear that it may go on too long. |
| | | Chi (: 609 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 16:00 | |
| He would try to take away my pain And he just might make me smile But the whole time I'm wishing he was you instead
De troost van Icerock raakte haar lichtelijk vanbinnen. Natuurlijk wist ze dat ze bij de Windclan hoorde, maar beetje bij beetje leek dat toch wel te veranderen. Als ze voor de clan geen diensten kon maken, of toch geen goede, waarom was ze er dan nog? De clan heeft toch geen katten nodig die totaal niks doen, en er alleen zijn om hun mondjes goed te vullen. Er rolde nog een traan over haar wang, en ze wende haar hoofd naar de andere kant zodat Icerock haar niet meer recht kon aankijken. Ze was een mislukkeling, een totale nietsnut. 'Wat heb ik aan woorden? Alles kan je zo makkelijk zeggen, maar de daden zelf uitvoeren, dat is toch een pak harder.' Mauwde ze met een bevende stem. Apple was er eentje die vaak terug kaatste naar haar vorige gevoelens. Ze bleef altijd haken bij dezelfde woorden, en bleef denken aan alle slechte dingen. Zo was ze nou eenmaal. Geestelijk gestoord? Tja, dat was ze dan zeker hé. 'Maar Linepaw heeft alles beter. Ze doet amper iets, terwijl ik veel doe. Zij heeft dus vrienden, ik niet. Zij krijgt, respect. Ik krijg pure haat toegeworpen. Weet je hoe dat voelt? Het ramt je gewoon tegen de grond!' Beaamde ze met een iets vastere stem dan daar voor. Haar staart sloeg even kortaf tegen de grond terwijl ze de kater aan keek. De vochtige druppels die eerst in haar ogen plakte waren ondertussen al gedroogd. 'Misschien is het gewoon béter voor de Clan dat ik wegga. Ze hebben toch niets aan me, en blijkbaar willen ze me niet eens.' Elk woord dat ze sprak staken als duizende stekels door haar hart. Dit was de Clan waar ze was opgegroeid, waar ze haar eerste stappen had gezet. Het raakte haar dus echt serieus om zo over haar geboorte Clan te praten. Maar who cares? Niemand. In een fractie van een seconde draaide ze haar hoofd weer weg, en hoopte toch een klein beetje dat Icerock niet opgaf. Ze wist het niet meer, ze was in de war en wist niet wat goed was en wat niet meer goed was. Alles leek zo raar en wazig voor haar. Alsof haar loodrechte pad plots gekke kronkelingen maakte. Wie weet was alles gewoon beter in de rogue wereld..
You and I walk a fragile line I have known it all this time But I never thought I'd live to see it break |
|
Life passes us without us knowing it,without us living it |
| | | Cesanne 73
| CAT'S PROFILEAge: Old age: the crown of life, our play's last act.Gender: Rank: |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this zo 21 okt 2012 - 16:23 | |
| 'Wat heb ik aan woorden? Alles kan je zo makkelijk zeggen, maar de daden zelf uitvoeren, dat is toch een pak harder.' Mauwde ze met een bevende stem. Apple was er eentje die vaak terug kaatste naar haar vorige gevoelens. Ze bleef altijd haken bij dezelfde woorden, en bleef denken aan alle slechte dingen en dat was een van de redenen dat ze de hele tijd zo slecht gezind was. 'Maar Linepaw heeft alles beter. Ze doet amper iets, terwijl ik veel doe. Zij heeft dus vrienden, ik niet. Zij krijgt, respect. Ik krijg pure haat toegeworpen. Weet je hoe dat voelt? Het ramt je gewoon tegen de grond!' Beaamde ze met een iets vastere stem dan daar voor. Haar staart sloeg even kortaf tegen de grond terwijl ze de kater aan keek. 'Misschien is het gewoon béter voor de Clan dat ik wegga. Ze hebben toch niets aan me, en blijkbaar willen ze me niet eens.' Even zuchtte de kater en keek naar de grond, 'Apple, je moet jezelf niet vergelijken met anderen, iedereen is anders en heeft zijn goede kanten. Wat ze nu van je hebben gezien is je slechte kant, maar toon een lange tijd je goede kant en iedereen zal je weer normaal vinden.' vertelde hij haar rustig, 'En je bent in de war Apple, zonder je anders even 2 dagen van iedereen af en denk eens na wat je nou echt wilt, wie je nou echt wilt zijn. Desnoods ga je ergens in een hol liggen in het territorium van Windclan en zonder je je daar af. Of probeer het gewoon hier met mij te bedenken. Want ik hoor gewoon aan je dat je niet echt weet waar je mee bezig bent.' Met zijn poot duwde hij zachtjes tegen Apple's hoofdje zodat deze hem weer aankeek, 'De enige redenen waarom jij in de war bent is omdat je katten om je heen gewoon bent en je het niet gewoon bent dat iedereen je negeert. Je bent een sociale kat, vergeet dat niet. Je zou iedereen veel te erg missen in een leven zonder de clan. Je weet dat ik er voor je ben, altijd. Dus als je problemen hebt, mag je deze altijd aan mij vertellen. Het zal opluchten, echt waar. Maar alsjeblieft verlaat de clan niet, het heeft geen nut. Je zal niet alleen mij ermee kwetsen, maar geloof me, je zus wil dit ook niet en jij ook niet. Dus waarom doe je het dan? Als jij je zus je excuses aanbiedc voor wat er is gebeurd kan je desnoods zelfs aan haar vragen om je socialer te leren worden. Maar je moet dit zelf willen Apple.' Wat hij had voorgesteld van dat terugtrekken, tja, het leek hem beter als ze het hier gewoon nu met hem besprak, maar ze moest zelf kiezen. 'Anders wil ik je wel helpen om te worden wie je wil zijn. Vertel het maar, wat zijn de eigenschappen die je kwijt wilt? Of wat wil je erbij? Waar wil je vanaf? Dat zijn vragen die je je moet stellen, want enkel jij kan jezelf veranderen, wij kunnen je enkel helpen.' Hij hield zijn hoofd even schuin, benieuwd naar wat de apprentice ging zeggen.
The greatest problem about old age is the fear that it may go on too long. |
| | | Chi (: 609 Actief
| |
| Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this di 30 okt 2012 - 19:37 | |
| Beetje bij beetje kreeg ze geen zin meer in Icerock's preek. Waarom zeverde hij nou over dat ze socialer moest worden? En waarom, in Starclan's naam, waarom zou ze Linepaw nu terug willen? 'Jij kunt me niet helpen.' Begon haar woede uitbarsting. Haar groene ogen werden overschaduwt door een donkere, wazige gloed toen ze weer begon te spreken. 'Jij kunt me niet helpen! Niemand kan dat!' Haar stem sloeg over van een zacht gejammer naar een licht woedend gegil. Het maakte Applepaw helemaal geen haar uit of andere katten haar nu zouden horen. Want waarom zou in hemelsnaam nog iemand geïnteresseerd zijn in die ene stomme apprentice? 'Deze Clan is totaal niks waard! Zelfs Kittypets kunnen meer. Jullie maken katten kapot! Ik heb me niet gemaakt, dat heeft iemand van DEZE Clan gedaan! Dat de Starclan me maar komt halen! Dat ik maar doodval! En oh, eigenlijk wil ik niet eens naar die stomme Starclan dinges. Stuur mij maar naar die ene hel waar nooit iets goed gebeurd, wacht, daar leef ik al in! Ik haat het! Kan ik niet gewoon sterven! Ik haat het, ik haat het...' Met een trillend lichaam van woede sprong ze recht en staarde strak naar de grond met tranen in haar ogen. Althans leek het nu dat ze versteend was, Applepaw wou nu gewoon dat iedereen wegging, en ze nooit bestond. 'Ik haat het, ik haat het.. Ik haat het...' Sloeg haar stem keer op keer over terwijl er nieuwe tranen over haar wangen stroomde. Enkele katten die buiten de elders den stonden keken nu opgewekt naar binnen. Uiteraard veranderde hun nieuwsgierige blik, in een pure haat. Applepaw schokte haar hoofd naar boven en keek met ogen waar niks in te lezen viel, naar de bruine tabby kater. |
|
Life passes us without us knowing it,without us living it |
| | | | Onderwerp: Re: I need you, please help me out of this | |
| |
| | | |
| Permissies van dit forum: | Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
| |
| |
| |