Feel the pain outside and inside!

Aqualight's spieren protesteerden heftig toen ze op stond. Ze voelde haar oren plat en overeind komen, ook weer zo'n stomme tik aan dit alles. Aqualight voelde zich zwakker en zwakker worden naarmate zij probeerde op te staan. De pijn was helaas nog maar een klein beetje verminderd. Nou ja... Verminderd? Ze voelde er eigenlijk helemaal niks van, dat het verminderd was. Of was dat nu toch die pijn die in haar hart speelde? In elk geval, ze stond nu op en ze wou doorzetten! Anders kon ze Naughtypaw natuurlijk nooit trainen. Aqualight zuchtte nogmaals en stond toen met alle wilskracht die ze had op. Ze voelde dat haar spieren nu minder protesteerden als eerst. Ze was namelijk weer omgevallen onder al die gedachten. Ze hoorde zichzelf hijgen. Ze keek, toen ze naar buiten ging, naar Brokenstar's Den. Als ze hem zou tegenkomen, wat zou ze dan moeten zeggen? Niks? Of zou ze meteen over zijn oordeel bij het gevecht moeten beginnen? Of zo zou ze eerder moeten vragen waarom Brokenstar haar een Apprentice schonk, ook al had ze zo'n pijn? Wou hij haar soms kwellen of had hij ergens spijt van? Allemaal vragen spookten door haar hoofd. Vragen die ze, jammer genoeg, zelf niet kon beantwoorden. Alleen Brokenstar kon dit, maar of dit nu zo'n goed nieuws was... Tja;.. Dat was een raadsel. Aqualight zuchtte. Ze kon toch ook niet langer blijven treuren om hem? Maar eerst die afwijzing en toen dat oordeel, dat zat toch ook niet lekker? Aqualight schudde boos haar kopje, wat pijn deed en liep naar de uitgang. Ze ging naar buiten en wandelde daar rustig op haar gemak. Ze zag wel waar ze naartoe ging. Ze had nu op dit moment niet zo'n idee waar ze naartoe kon gaan. Haar poten zouden, zoals wel vaker zo was, haar wel brengen naar een of andere plek met een betekenis. Ze moest trouwens niet zo filosofisch denken. Aqualight liep snel verder. Toen ze de sterke geur van kraaien rook, keek ze pas op. Een kraai loerde op haar neer. Aqualight zette zich schrap. De kraai spreidde zijn vleugels en vloog op haar af. Aqualight klapte haar klauwen uit en zorgde voor een klein schaafwondje bij de kraai. De kraai maakte echter een halve draai in de lucht. Aqualight voelde een scherpe stoot tegen haar rug. Aqualight schreeuwde het uit. Ze draaide zich nogmaals om en beet de kraai die langskwam in zijn vleugel. Ze schrok. Deze kraai was een stuk jonger dan die van daarnet. Ze zag vanuit haar ooghoek nog een kraai op zich afkomen. Aqualight bukte en rolde weg, zodat de kraai zijn snavel tegen de grond kwam. Ze voelde een scherpe steek in haar buik. Ze vloog achteruit en viel neer. Het begon wazig te worden. Aqualight liet haar poot naar beneden vallen tegen een kraai zijn wang. Het zorgde voor een klein sneetje. Toen ze een scherpe pijn tegen haar zij voelde, keek ze opzij. Drie kraaien loerden vanaf een tak naar haar. Aqualight liet zich vallen en keek hijgend op. Oh oh... Aqualight kneep haar ogen stijfdicht, om het beeld te vergeten.

Drama! xD Brokenstar & Aqualight

Brokenstar loerde naar 3 kraaien die bovenop een tak waren neergestreken. Heerlijk om is te jagen! Als leider kon hij nooit is zelf gaan jagen zonder door een hele menigte van katten achterna gezeten te worden omdat hij nou eenmaal leider was. Niet dat hij het niet leuk vond leider te zijn. Hij had zoveel zijn best gedaan deze macht te krijgen. Waarom zou hij er niet blij mee zijn? De kraaien keken geconcentreerd ergens naar een plek die Brokenstar niet kon zien door een struik die in de weg stond. Nu was het zijn kans! Hij keek naar de kraaien, dook in en sprong. Hij raakte een kraai vol in zijn rug, en het volgende moment stond hij met zijn machtige poten bovenop de zwarte vogel. Hij doodde het met een snelle beet en keek vervolgens op. Daar zag hij tot zijn verbazing een doodsbange Aqualight zitten. "Hallo, Aqualight," zei hij terwijl hij opstond. "Ook aan het jagen?"

Aqualight dacht dat ze er geweest zou zijn. Ze hoorde iets aankomen en spreidde haar poten uit. Toen ze een plof hoorde opende ze haar ogen pas. Ze keek. Ze schrok. Haar hart sloeg een slag over. Brokenstar! Ze keek hem even aan. Een soort neiging kwam in haar op om op te staan en om hem een lik te geven. Meteen kwam zijn harde oordeel van in de Den weer terug en Aqualight draaide simpelweg haar kopje weg, om hem niet te hoeven aan te kijken en dus om die drang simpelweg te vermijden. Toch bleef de drang steeds opkomen. Ze was, ondanks die afwijzing, dus nog steeds verliefd op Brokenstar. Aqualight keek hem ongelovig aan bij zijn vraag. Daar leek het ook echt op met die kraaien die haar aanvielen! Ze keek hem even aan, maar kwam toen tot de conclusie dat Brokenstar de aanval misschien niet gezien had. De twee kraaien hielden zich nu wel een beetje gedeisd, nu hun maatje was gedood door Brokenstar. Het leek wel alsof heel het territoria naar Brokenstar luisterde. Ze knikte. 'Dat probeer ik toch tenminste,' antwoordde ze droog, doelend op de wonden die haar alles aan het beletten waren. Ze keek naar Brokenstar en kon het niet laten om een klein beetje te snorren. Ze schrok en gilde als reflex toen een kraai richting haar vloog. Ze draaide zich weg. Als ze kracht had, dan was ze opgesprongen en had de kraai hier nu dood gelegen. In plaats daarvan was de kraai weer terug op een tak beland en keek haar smalend aan. Aqualight mompelde een scheldwoord en keek naar Brokenstar. 'Zoals je ziet gaat jagen echt perfect,' zei ze zo sarcastisch mogelijk, maar ze schoot toch in de lach. Ze moest hem eigenlijk bedanken. Ze stond op, lichtelijk kreunend door de pijn, maar dit algauw proberend te maskeren en liep naar hem toe. Ze gaf hem een lik over zijn flank. 'Bedankt dat je me Naughtypaw als Apprentice hebt geschonken, ondanks dat je weet dat ik zo zwak ben,' snorde ze, terwijl ze hem respectvol toeknikte. Ze kon het Brokenstar gewoon niet kwalijk nemen. Hij had op dat moment voor zijn Clan gekozen. Hij dacht dat dat het beste was. Want moest een leider dat niet doen? Ze zuchtte even. In haar hoofd was dit allemaal zo makkelijk gezegd, maar in werkelijkheid deed het haar diep in haar hart pijn. Iedereen leek zo gelukkig met elkaar te zijn en zij werd verliefd op haar Clanleider, wat niet goed afliep. Nee, in dat geval kon ze beter geen liefde nemen. Je had er alleen maar ellende mee. Aqualight keek naar Brokenstar. Haar verliefdheid werd in haar ogen verraden, maar Aqualight richtte haar blik toen op de tak waar de kraaien zaten. Instinctief deed ze een stapje opzij. Ze zou vroeger uitdagend terug hebben gekeken. Vroeger...? Dat was het! Ze ging terug staan en keek de kraaien stuk voor stuk uitdagend aan. Zo kenden die kraaien haar ook. Misschien lieten die haar zo met rust. 'Kom maar op,' zei ze, ook al brandden haar wonden. Een kraai vloog naar beneden en Aqualight sprong over de kraai heen, maakte een halve draai en beet in de nek van het beest. Tegelijk met de kraai viel zij ook pijnlijk hard op de grond. Ze keek Brokenstar aan. 'Ik kan het nog!' piepte ze lachend.

Onderwerp: Re: Feel the pain outside and inside!