The first training {Crystalpaw & Batpaw}

In een drafje liep Hurricanesteps in de richting van Sandy Hollow. Hij had met Crystalpaw en Batpaw afgesproken om daar te gaan trainen. Het kwam natuurlijk ook weer precies zo uit dat hij zich vandaag had verslapen. Hij kon het zeker niet maken om daar later dan zijn apprentices aan te komen. Met deze gedachte in zijn kop besloot hij toch nog maar een stuk te gaan rennen zodat hij misschien nog op tijd zou komen. Het kon niet zo zijn dat zijn apprentices een minder lange training zouden hebben dan de rest omdat hij zich had verslapen. Toen hij eenmaal bij Sandy Hollow was aangekomen waren er nog maar een paar andere katten. Gelukkig waren zijn apprentices nog nergens te bekennen en was hij dus nog net op tijd. Hij plofte neer in de sneeuw, zo viel het wat minder op dat hij uitgeput van het harde rennen was. Voorzichtig keek hij naar de andere warriors die hun apprentices aan het trainen waren. Wat hij precies zou gaan doen wist hij nog niet, maar hij had echter wel een paar ideeën. Waarschijnlijk zou hij eerst even met de katjes gaan praten en daarna pas beginnen met de trainen.

Crystalpaw was nog steeds niet gewend om vroeg op te staan, aangezien ze tot kort nog geen mentor had. De sneeuwwitte apprentice had zich voorgenomen optijd te zijn, wat nog redlijk was gelukt. Alleen door de gedachte op te moeten shieten, had ze niet opgelet of Batpaw al wakker was of niet. Ze zouden samen gaan trainen, aangezien ze dezelfde mentor hadden. Ze hoopte maar dat ze niet te laat aan zou komen. Zo snel ze kon, zonder er buiten adem aan te komen, ging Crystalpaw op weg naar de Sandy Hollow. De sneeuw voelde koud aan haar poten, maar daar lette ze niet op, ze was veel te blij om daar op te letten. Toen ze aankwam zag ze haar mentor, Hurricanesteps, al zitten. Maar Batpaw zag ze niet. O nee, vergeten!, dacht Crystalpaw. "Hallo" begroette ze haar mentor vrolijk.