The reason behind your name {Dustkit}

SILVERFANG

no cause is lost if there is but one fool left to fight for it

Silverfang keek verrast op toen de stem van zijn jongste zoontje plotseling de korte stilte doorbrak. Hij had gedacht dat hij nog sliep, maar blijkbaar was hij gewekt door de enthousiaste geluiden van zijn broer en zus. Wat niet zo vreemd was, die twee waren weer helemaal opgeladen na een nacht slapen. Als het niet zo koud was zou Silverfang ze al lang al naar buiten hebben geschopt. "Hey, goedemorgen Rune," begroette hij glimlachend. Je kon aan hem zien dat hij het leuk vond dat hij ook geïnteresseerd was in het verhaal. In tegenstelling tot Dustkit en Squirrelkit stelde hij nooit zoveel vragen en was hij altijd een beetje teruggetrokken. Echter voordat Silverfang zijn mond kon opendoen, had Dustkit zijn antwoord al weer paraat. De zilvere kater wierp even een waarschuwende blik op zijn zoon. "Niet zomaar voor je beurt spreken Dustkit," zei hij. "Rune mag ook wat vragen." Hij liet weer een tweede gaap uit zijn bek rollen, voordat hij besloot verder te gaan met zijn verhaal die hopelijk antwoord zou geven op de stormloop van vragen. Misschien waren ze dan eindelijk weer stil, dacht hij geamuseerd. "Het Skyclan territorium had veel hoge bomen. Daar stonden wij ook om bekend, dat we heel goed kunnen klimmen. Zo kunnen wij ook heel goed eekhoorns vangen. Vandaar dat jij zo heet, Squirrelkit." Hij keek zijn dochter even aan en glimlachte, terwijl hij met zijn staart naar haar pootjes wees. "Onze achterpoten zijn sterker dan de andere katten, daarom kunnen we zulke grote hoogtes halen. Net zoals Windclan heel goed is in rennen, en Shadowclan in sluipen." Hij besloot de goede eigenschappen van die clans ook maar te noemen, zodat haar beeld jegens hen niet volledig slecht was. Zijn blik gleed weer naar Dust- en Runekit. "De brand was ontstaan doordat het dat seizoen heel droog en warm was," zei hij, terwijl hij besefte dat dat voor hen waarschijnlijk moeilijk voor te stellen was. Ze waren in de winter geboren en hadden alleen nog maar de kou en sneeuw meegemaakt. "Er was een grote onweersstorm gekomen en die had één van de bomen in brand gestoken. Maar, geen zorgen, dat zal hier niet gebeuren. De bomen zijn hier een stuk lager."

Deputy - 26 Moons - The Nursery

OOC: excuses for the late. Ik had niet door dat ik weer aan de beurt was. ^^'

Runekit

Runekit keek met ietwat vernauwde oogjes naar zijn broertje toen deze antwoord gaf. Hij had hem geen vraag gesteld en daarnaast kon hij onmogelijk geweten hebben wat zijn vader eerst had verteld, omdat hij toen nog lag te slapen. Nu leek het alsof hij dommer was dan zijn nestgenoten. "Niet iedereen was al wakker om het hele verhaal te horen," mompelde hij geïrriteerd. Hij leek al zo vaak in het niet te vallen als hij naast die twee werd gezet, dan kon hij niet ook nog met domme opmerkingen komen. Zijn blauwe oogjes gleden weer terug naar zijn vader die het voor hem op nam. Dat was dan tenminste één iemand die hem gewoon in zijn waarde liet. Hun vader begon meer uit te leggen over SkyClan en over wat ervoor had gezorgd dat het nu niet meer bestond. Dustkit was dus vernoemd naar een Clanleider en Squirrelkit's naam had ook wat te maken met wat ze vroeger vingen in SkyClan. Een nieuwe vraag borrelde bij hem op en voor iemand anders weer kon beginnen met vragen stellen had hij zijn mond al open gedaan. "Waar komt mijn naam dan vandaan?" vroeg hij aan zijn vader.

_{"Hey, goedemorgen Rune," Begroette zijn vader zijn broertje. Dustkit bekeek zijn kleine broertje even en wierp hem een vriendelijke glimlach toe. Hij keek weer omhoog naar zijn vader, hopende dat die door ging met zijn verhalen. Zijn vaders verhalen waren veel leuker dan bij andere katten! "Niet zomaar voor je beurt spreken Dustkit," Dustkit knikte zachtjes, vragen borrelden weer in hem op maar hij hield zich stil. Want Runekit wilde ook iets vragen. Zijn blauwe kijkers gleden weer naar zijn broertje, die zijn vraag zojuist gesteld had. "Het Skyclan territorium had veel hoge bomen. Daar stonden wij ook om bekend, dat we heel goed kunnen klimmen. Zo kunnen wij ook heel goed eekhoorns vangen. Vandaar dat jij zo heet, Squirrelkit." Dustkit grinnikte. Ze was vernoemd naar een eekhoorn, hoe grappig. Hij vond eekhoorns grappige beesten en hij kon niet wachten tot hij ze in het echt zag. "Squirrel! Zodra wij oud genoeg zijn gaan wij een eekhoorn zoeken, een levende eekhoorn!" Hij keek zijn zusje met twinkelende oogjes aan. Hij had er nu al zin in! "Onze achterpoten zijn sterker dan de andere katten, daarom kunnen we zulke grote hoogtes halen. Net zoals Windclan heel goed is in rennen, en Shadowclan in sluipen." Zijn blik gleed nu weer naar Silverfang. "Papa, ga je ons de gebruiken van Skyclan ook leren? Of zullen wij enkel de dingen leren van Thunderclan? Ik wil ook zo goed kunnen klimmen en springen als jij kan." Dustkit keek zijn vader eventjes recht aan, met nieuwsgierige oogjes. "Er was een grote onweersstorm gekomen en die had één van de bomen in brand gestoken. Maar, geen zorgen, dat zal hier niet gebeuren. De bomen zijn hier een stuk lager." Even slikte de kater. Dat leek hem wel erg dramatisch, wakker worden met een vuur in het kamp. Zo snel mogelijk eruit moeten komen. "En Duststar.. is hij.. daardoor naar Starclan gegaan?" Miauwde de kater. "Waar komt mijn naam dan vandaan?" Je kon meteen aan Dustkit merkte dat hij zich dat nu ook afvroeg. Ja, waarom heette zijn broertje eigenlijk Runekit? Wat was een Rune?}