Everybody likes the snow, don't they? ~Softcream

De jonge apprentice opende haar bruine ogen die behoorlijk opevielen tegenover haar bonte tot witte vacht. Snowpaw stond rustig op waarna ze het mos waar ze op sliep achter liet om naar buiten te stappen. Het zonlicht viel hard op haar net geopende ogen waardoor ze een aantal keer knipperde. Langzaam gleden haar ogen langs het kamp en bekeek ze hoe twee andere apprentices het kamp uit liepen. Even bleef ze stil staan voor zij zelf ook het kamp verliet.
De sneeuw onder haar poten kraakte onder haar gewicht, laten wetend dat het in elkaar gedrukd werd. Het geluid maakt haar rustig. Sneeuw was toch haar element wel, ze hield van sneeuw. Ze had geen last van de kou door haar dikke vacht. De vacht waar de wind door heen streek om het vervolgens te laten dansen. Het duurde niet lang voor ze bij de zandkuil kwam. Ze had nog geen mentor, eigenlijk wou ze er wel een. Misschien bij de volgende ceremonie. De poes zocht naar naar een geur van een prooi, enkel was het geen prooi waar ze een geur van opving. Ze rook de geur van een andere thunderclan kat, een warrior. Alleen ze kwan niet op zijn naam.

~Softcream~