New Life || Kittens Hidden x Danger

Een plotselinge kramp trok door haar heen, en trillend schoten haar ogen open. Ze wist dat het elk moment kon gebeuren, ze was niet voor niets alvast in de Nursery gaan liggen. Ze legde haar kop weer op haar poten, het was vast niets. Dit zou haar eerste nestje worden, en ze had geen idee hoe het zou gaan. Ja, ze had geluisterd naar de verhalen van de andere queens, en ze wist dat het pijn zou gaan doen. Maar ze bleef er onzeker over, evenals over het gedrag van Ash de laatste tijd. Hij had heftig gereageerd op haar zwangerschap, en ze had het idee dat het niet zijn bedoeling was geweest. Een knagend rotgevoel begon haar gedachtes te overmeesteren. Wat als hij nu niets meer van haar wilde weten? Ze dacht aan zijn prachtige felle ogen, en een zucht verliet haar lippen.

Ze hapte naar adem door een plotselinge pijnscheut. Hijgend boorde ze haar nagels in het bed van mos. Haar ogen schoten open bij een tweede pijnscheut. Ze voelde een vreemde zekerheid; de kittens kwamen er aan. Haar borstkas bewoog zich snel op en neer, een met een enorme krachtinspanning verscheen het eerste lichaampje. Het was een wit bolletje, en instinctmatig boog ze zich naar het katertje toe om het schoon te likken. Toen ze zijn bloedsomloop op gang had gebracht voelde ze weer een pijnscheut die haar hele lichaam deed sidderen. Ze kneep haar ogen dicht en wenste dat het zou stoppen. Twee lichaampjes werden bijna tegelijk blootgesteld aan de vreemde buitenwereld. Ze drukte hijgend het rode en bruine katje tegen zich aan, en snakte naar adem. Was het nog niet voorbij? Met al haar spieren gespannen en haar adem ingehouden wachtte ze, pijnsteken schoten door haar lichaam. Een geluid verliet haar lippen bij de geboorte van de vierde kitten, een klein zwart pluizebolletje met een wit vlekje tussen zijn ogen. Eindelijk leek het voorbij te zijn, en haar ademhaling werd langzaam rustiger. De pijn nam af, en ze had de tijd om de andere kits ook schoon te likken. Ze voelde een warm gevoel door zich heen gaan, een sterke liefde voor haar pasgeboren kittens. Net toen ze de kittens naar haar buik had toegeschoven, begon het weer. Ze kromde haar nagels, en tranen stroomden over haar wangen. Waar was Ash? Waarom was er niemand bij haar? Hijgend duwde ze ook de laatste twee lichaampjes naar buiten. Ze voelde een verlichting, en wist dat dit echt de laatsten waren. Ze likte de witte en grijze kitten droog en duwde ook hen tegen haar buik zodat ze konden drinken. Uitgeput liet ze haar kop op haar poten zakken, zwarte vlekken dansten voor haar ogen. Maar ze kon haar bewustzijn bewaren, en haar roodomrande ogen glinsterden van trots toen ze naar haar kittens keek.

[Nog één keer de volgorde ^^: Goldenkit, Volekit, Squirrelkit, Moonkit, Swankit, Shadekit. C:]

Hoe lang hij hier al zat, hij had geen idee, hoe lang het nog zou duren, wist hij evenmin. Wel wist dit kleine bolletje wol, dat het in dit warme, blijkbaar veilige, plekje, erg vol was. Het werd elke dag zwaarder om normaal te kunnen liggen, of whatever het was dat de kitten deed. De anderen die op hetzelfde plekje waren als hij, zorgden er ook nog eens voor dat hij de hele tijd door ergens tegenaan geduwd werd, en nu was hij het zat. Het katertje begon zich vrij te vechten, het was voor een ongeboren kitten, al uitzonderlijk sterk, en hij voelde hoe de anderen toe leken te geven. Maar het gevoel daarna was onbeschrijfelijk. Koelte omringde zijn lichaam, en een fel licht drong door zijn netvlies. Hij rilde, maar begon toen zijn weg naar een zoete geur te kruipen, sterk en vastberaden kwam het katertje aan bij de buik van zijn moeder. Voor hij begon met drinken richtte hij zijn hoofd op en voelde een warme gloed over zijn natte vachtje. Later zou de kitten erachter komen dat zijn lange sneeuwwitte vachtje, toen scheen als een gouden waterval. Waaraan hij zijn naam te danken had, Goldenkit was geboren.

~ Mag hij op een Moon gezet worden?

Het jonge katertje lag dicht tegen zijn siblings aan en genoot van de warmte die hij hier binnen kreeg. Zijn lijfje was in verhouding met dat van de rest veel groter, al kon hij dat zelf natuurlijk niet zien. Zo nu en dan hoorde hij de vertrouwde stem van zijn moeder, daarbuiten. Opeens voelde het katertje dat er iets mis was. De sibling die het dichts tegen hem aan had gelegen werd langzaam weggezogen. Er ontstond een lichte paniek in de baarmoeder, en het katertje voelde hoe hij vlak achter zijn broertje aan weg werd getrokken. Een paar seconden later dan zijn broer kwam hij dan toch echt ter wereld. Het katertje kwam met een kleine plof in een kille ruimte terecht, en gebruikt voor het eerst zijn longen, wat best wel pijn deed. Hij piepte zachtjes en rilde van de kou. Het katertje hief zijn kop en duwde zichzelf wat vooruit. Echter greep iets hem vast, wat er voor zorgde dat hij van de grond getild werd. Een warme tong raspte over zijn vachtje en voor het eerst kwam er een korte snor uit zijn lichaampje. Hij werd in een warme vacht gelegd en de geur van warme melk drong zijn neusklieren binnen. Hij snuffelde wat rond en vond al snel een tepel, waarvan hij toen gulzig begon te drinken. Het katertje voelde hoe zijn lichaam zichzelf voor het eerst opwarmde na het drinken van de melk, wat een echte brandstof was voor kittens zoals hij. Het katertje rolde zich op en doezelde langzaam weg. Hij merkte niet dat de rest van zijn siblings geboren werden en naast hem werden gelegd. Hij was nog naamloos, maar later zou hij vernoemd worden naar de tabby pels, net zoals een veldmuis. Volekit zou hij later gaan heten. Hij was de eerste die een evenbeeld van zijn vader bleek te zien. En StarClan zou mogen weten hoeveel hij op deze kater zou gaan lijken later.

Squirrelkit

Al die tijd dat hij hier zat had de rode kitten niet op het andere gelet. Alles wat zich buiten hem afspeelde had hij negeert. Maar nu werd het wel erg onrustig, te onrustig wat hem betreft. Voor het eerst in maanden concentreerde hij zich op zijn siblings. Het was behoorlijk krap met zijn allen, maar dat was niet zo heel erg. Als hij niet zo klein was geweest had hij het misschien prettig gevonden, echter werd hij door zijn formaat een beetje 'geplet'. Het katertje werd even heel erg tegen de muur geduwd voor het wat ruimer werd. Hij ontspande zich, waardoor hij werd meegetrokken in een stroming. Zou hij er tegen vechten? Of zich mee laten trekken naar het nieuwe. Hij had zich net bedacht dat hij toch nog éven wou blijven, toen hij ergens doorheen werd geperst en in een koud plasje terecht kwam. Even bleef het beestje als verdoofd liggen voor hij zo hard hij kon begon te piepen. Het klonk erg zacht, ook al was hij nog maar net ter aarde gebracht. Het duurde niet lang of het katje lag vredig een warme vloeistof naar binnen te werken. Misschien was het hier ook niet zo erg.. Hij had hier immers ruimte, maar het was allemaal erg nieuw. Dat vond hij toch wel een beetje eng.

The thing about fantasy
there are certain things you just don't do in fantasy.
~J.K Rowling

Sheet door Cricket van Kickstart

Onrustig schopte ze haar enige zusje, alsof ze boos was dat ze met zo vele in een te kleine ruimte zaten. Wat haar betrof werd het wel eens tijd dat ze de buiten wereld zag. Hoewel ze geen idee had wat daar was, wist ze dat waar het ook was, ze daar wilde zijn. Rust was niet voor haar bestemd, nu al niet. De sterke drang om iets te 'doen'was er zelfs nu al.
Opnieuw schopte het poes je, maar ze raakte dit keer niet haar broertje. Iets wat haar verbaasde, gezien ze er altijd waren geweest in haar korte leven. Haar instinct vertelde haar echter dat er niets mis met hem was, hij zou er nog wel zijn. Rust keerde over het kleine poesje, totdat er aan haar gezogen leek te worden. Onaangenaam verrast stribbelde ze tegen. Niet wetend dat ze eindelijk uit de nauwe ruimte zou zijn bevrijd, stribbelde ze hevig tegen en bezorgde haar moeder pijn. Echter was haar gestribbel overbodig, de natuur en haar moeder waren sterker en voordat ze het wist lag ze op het zachte maar voor haar koude mosbed. Door de schok bleef ze even als verstijfd staan. De wind streelde haar natte vacht en zachte geluiden die normaal waren in de wereld leken oorverdovend hard. Het duurde even voordat ze begon te piepen. Schel en hoog, net zoals iedere kitten. Echter bewoog ze zich niet naar de tepels van haar moder toe. Ze was te verrasd door de wereld die zich opeens om haar heen bevond. En boos dat ze was dat haar ogen niet open gingen! Verwoed probeerde ze te knipperen, maar haar ogen bleven gesloten.
Een plots warm gevoel liet haar schrikken. De ruwe tong van haar moeder likte haar schoon en moedigde haar op de een of andere manier aan om naar de zoete geur van melk toe te gaan. Ze krabbelde naar voren en tastte naar de tepel. Dei ze na wat moeite vond. Haar nachtzwarte vacht viel erg op tussen de witte, bruine en rode van haar broers. Voor nu was zij nog het enige poesje van het nest, maar bij het horen van een piep wist ze instinctief dat het haar zusje was waar ze nog niet zo lang geleden tegen aan had geschopt.
Het pas geboren poesje was al snel klaar met het drinken van de moedermelk, en krulde zich zo goed en kwaad als het ging op om te slapen. Het witte vlekje tussen haar ogen die de vorm van een maan had viel erg op in haar zwarte vacht. Met een laatste trap tegen haar oudste broer zakte ze weg in een diepe slaap.

Swankit

The beautiful legendary song sung only once by a swan in its lifetime, as it is dying.

De ruimte, die ze aanzag voor betrouwbaar en stevig, leek opeens in elkaar te krimpen. Het was maar voor een fractie van een seconde, maar het was genoeg om de jonge kitten tot beweging te krijgen. Ze duwde met haar pootje tegen de wand aan, proberende die terug te duwen. Natuurlijk ging dit onmogelijk. Het duurde niet lang of de ruimte werd weer krapper en dit gebeurde nog twee keer voordat het haar beurt was om weg te gaan. Ze werd door een smalle ruimte geleid en als gevoel kwam ze tegen de grond op, daar bleef ze voor een moment liggen totdat een tong over haar heen gleed en ze adem kon halen. Er kwam energie in de kitten en een felle miauw rees op uit haar keel, waarna ze naar de warmte begon te kruipen en instinctief aan een van haar moeder's tepel begon te zuigen.

notes | words | tag | ♥

De kitten lag opgerold als een kleine, grijze bal vacht. Het was lekker warm en gezellig donker rondom hem. Zo nu en dan ging er een schok door de ruimte heen, waar Shadekit keer op keer van schrok. De kater voelde hoe hij naar buiten werd gedrukt, hoe alles oppeens koud en hard werd. Een koude bries gleed lanks zijn lichaam en instinktief hapte hij naar adem. Een zacht gepiep ontsnapte aan zijn lippen toen hij de ruwe tong van zijn moeder liefdevol over zijn vacht voelde schuren. Shadekit voelde hoe hij voorzichtig bij zijn nekvel werd opgepakt en tegen de zachte buik van zijn moeder werd gelegd. De grijze tabby kreeg het al wat warmer. Hij voelde naast hem een ander lichaampje kronkelen. Shadekit liet nog een aantal angstige piepjes door de den galmen waarna hij zijn neus in de warme vacht van zijn moeder begroef.

Onderwerp: Re: New Life || Kittens Hidden x Danger