De poes die al een hele tijd rondzwierf had nu zo veel honger, dat ze zich tot aan de oever van de rivier waagde. Blue-eye wist dat dit het terrein was van de RiverClan, maar het enige waar ze aan kon denken was de heerlijke vis die in de rivier zwom. Ze had nog nooit gevist, maar eens moest de eerste keer zijn. Het was waarschijnlijk ook de laatste keer, want haar lichaamsbouw had niets weg van een poes die goed kon vissen. Ze stak haar poot in het ijskoude water, maar trok hem snel weer terug. Dat vissen was niets voor haar. Ze wilde weglopen, maar bleef verstijfd van schrik staan. Er zat daar iets, en het bewoog. Maar wat was het?