Wat zal ik eens gaan doen..?

Het ochtendzonnetje scheen zachtjes door het beslagen raampje in het oude schuurtje. Gapend stond Rain op en rekte zich uit. Sinds 4 dagen had ze haar eigen plekje. Het oude schuurtje in het bos. Alles voelde nu al vertrouwd en Rain ging nooit ver weg, aangezien ze bang was dat een andere kat zich er in zou vestigen. Ze liep het schuurtje uit en keek om zich heen. Het bos zag er mooi uit 's ochtens. Toch miste ze nog iets. Ze had onderdak, genoeg prooi, geen last van clankatten.. Het enige wat ze miste was gezelschap. Soms, als Rain 's avonds in het schuurtje zat, dacht ze eraan hoe het zou zijn om in een clan of ander gezelschap te zijn. Ze kon zich altijd nog aansluiten bij de BloodClan. Rain ontwaakte weer uit haar gedachten en pakte een muis. Nadat ze die had opgegeten stond ze op en rende ze, zonder enig doel, het bos uit. In de verte hoorde ze monsters langsrijden. Nee, ze zou vandaag absoluut niet naar Twolegplace gaan. Misschien kon ze ergens naar een meertje gaan om te zwemmen. Ze rende en ze rende door tot er in de verte de glinstering van een klein meertje verscheen. Toen ze aankwam bij het meertje sprong ze er meteen in. Veel katten hielden niet van zwemmen, maar Rain vond dat totale onzin. Het water voelde nog koud aan en al snel hees ze zich weer op de kant, waar ze zich begon te wassen.

_____________________________
Wat zal ik eens gaan doen..? Rainn

Be free,
Be a Rogue

De grote witte kater lag lekker in de hooiberg waar hij altijd lag. Uiteindelijk werd hij wakker en sprong uit de hooiberg, zijn holletje.Al werd hij niet meer bijgevoerd met die heerlijke brokjes, hij was nog altijd tevreden met zijn plekje. Dan maar wat meer jagen, weg ging hij zeker niet. Iniedergeval, niet voorgoed. Hij voelde zich enorm eenzaam de laatste tijd. Het gevoel geen gezelschap te hebben maakte hem nou niet bepaald vrolijk. De laatste keer dat hij met iemand gepraat had kon hij zich nog amper herrinneren. Hij ging voor de zekerheid toch even kijken of er ineens weer brokjes lagen. Maar helaas, er was niets te vinden. Hij had al wel weer honger gekregen dus besloot maar op jacht te gaan. Hij rende vlug aan naar het bos. Hij zag iets zitten in de verte bij het meer. Iets grijs.. Of het was een enorme rat, of het was een kat. Hij ging maar voor dat laatste. Hij versnelde zijn tempo en het laatste stuk ging hij wat langzamer. Hij stopte aan de rand van het meer. Aan de overkant zat de kat. Hij ging rustig zitten en keek ernaar. Aan de houding te zien was het geen chagrijnige kat die alles en iedereen wilde aanvallen gelukkig. De zon scheen op de vacht van de kat. Het was wel een mooi gezicht om te zien. Zijn ogen leken net zonnetjes door het licht wat erop scheen. Daar was hij ook naar vernoemd. Apollo, de zonnegod.

Nadat Rain haar vacht weer helemaal droog had gelikt viel haar blik op een andere kat aan de overkant van het meer. Het was een witte kat, en leek geen clankat te zijn. Gelukkig maar. De zon scheen fel en alles zag er mooier uit. De lente was weer begonnen. Lente was Rain's favoriete seizoen. Toen wendde ze zich weer tot de witte kater aan de overkant van het meertje. 'Hoi!' riep ze hem toe. In haar ooghoek zag ze een grijze schim door het water zwemmen. Het was een vis. Abrupt sprong ze het meer in, recht op de vis af. Beet! Ze klemde de vis tussen haar kaken en waadde tevreden terug naar de oever. Vis at ze niet erg vaak. 's Winters al helemaal niet, want dan zitten er überhaupt geen vissen meer in het meer. Ze schoof de vis achter een graspol zodat ze die later nog kon opeten. Daarna liep ze op de witte kater af. 'Jij bent ook een Rogue, neem ik aan?'

Onderwerp: Re: Wat zal ik eens gaan doen..?