How tha hell do I make a nest?! {Rosemarypaw}

Langzaam opende Tornadopaw haar ogen, een luide geeuw verliet haar bek. Toen de door de ingang van haar den naar buiten keek zag ze dat het al bijna zon hoog was. Wéér een slechte nacht achter de rug, ze kon er niets aan doen dat ze zo lang bleef liggen. Ze had amper slaap dus een korte nacht zat er zeker niet in. Niemand had haar ooit vertelt hoe ze een nest moest maken, dus toen ze apprentice werd had ze geen nest meer. Al vanaf toen sliep ze op de grond, verschillende warriors hadden dit al gezien maar geen een schoot te hulp. Waardeloos, dat was een clan. Je had er helemaal niets van, al vanaf het begin was ze alleen, maar toch omsingeld door katten die niets om haar gaven. Langzaam stond Tornadopaw op en rekte zich van neus tot staart uit. Smakkend liep ze naar de prooistapel en pakte er een vette muis uit. Met het mollige beestje in haar bek liep ze naar de ingang van haar den. Daar ging ze half in liggen, en legde het muisje voor haar weg. Gratis prooi, dat was het enige dat je aan een clan had. Bedacht ze zich terwijl ze aan het muisje begon te eten. Het was de bedoeling dat ze later deze dag moest ze met Applenose gaan trainen. Waarschijnlijk ging dat vandaag niet gebeuren. De training die ze zou krijgen zou totaal geen effect op haar hebben. Ze pikte alles snel op en wist veel dingen die haar uitgelegd werden al. Meestal treiterde ze haar mentor, dit had zo ook gedaan bij haar vorige mentor. Deze stopte naar een tijdje ook met haar te trainen. Erg vond ze het niets, die oude gek kon beter maar uit haar buurt blijven. ''Wat moet je?!'' riep Tornadopaw wat geïrriteerd toen er een andere kat in haar richting kwam lopen.

"Nou zeg, je kunt heus wel wat aardiger doen!" mauwde Rosemarypaw, ze vond het niet leuk als katten zo deden. Zelf was ze bijna altijd vrolijk, maar ook best wel hyper. "Ik ben trouwens Rosemarypaw, en jij?" vroeg ze vrolijk. Toen ze beter naar de kat keek, zag ze dat het al een oudere Apprentice was. En dat deze Apprentice altijd op de grond sliep, al sinds deze Apprentice was. Rosemarypaw wist niet waarom, zijzelf sliep namelijk wel in een nest. "Waarom slaap je eigenlijk niet in een nest" Vroeg ze aan de oudere Apprentice.

De kat was een rode tabby van ongeveer een paar maanen jonger dan zij zelf was. "Nou zeg, je kunt heus wel wat aardiger doen!" riep het katje naar haar. Nou die kan ook nergens tegen, weer een zwakkeling erbij... bedacht Tornadopaw zich. "Ik ben trouwens Rosemarypaw, en jij?" vroeg het katje vrolijk toen deze eenmaal voor haar stond. Nou als je het over stemmingswisselingen hebt, schoot door haar kop. "Waarom slaap je eigenlijk niet in een nest" vroeg het katje nu aan haar. "Humpf, wat gaat jou dat aan?'' vroeg Tornadopaw. Waarom waren alle katten nou zulke bemoeials. Wat andere deden maakte haar niets uit, dus waarom maakte het hun uit wat zij deed. En per slot van rekening, de meeste katten in de clan waren toch zwakkelingen. Ze konden amper goed vechten en er lag binnen no-time weer een nieuwe kat in de nursery. Zwakkelingen, het waren allemaal zwakkelingen. Voorlopig moest ze haar kans afwachten, maar als die kwam... Als die kwam zou ze hier meteen weg zijn, weg van alle zwakkelingen.

"Ik vroeg het alleen maar, als je het niet wilt vertellen is dat aan jou. Ik probeer tenminste aardig te zijn, in tegenstelling tot jou" Mauwde ze, met een wat boze ondertoon in haar stem. Waarom was deze kat zo onaardig tegen haar? Je kon toch op z'n minst aardig doen tegen een kat die je niet kent. Zeker als die in je clan zit. Maar het zou nog lang duren voordat de oudere Apprentice dat zou doen.

OOC: ja sorry nogal kort en flut

"Ik vroeg het alleen maar, als je het niet wilt vertellen is dat aan jou. Ik probeer tenminste aardig te zijn, in tegenstelling tot jou" zei het katje met een boze ondertoon in haar stem tegen Tornadopaw. Bijna onzichtbaar schudde ze haar kop, hoe snel kun je wel niet boos worden. Deze boze toon deed haar echter helemaal niets. "Als je toch alleen maar boos op me gaat worden kun je net zo goed meteen weggaan," zei Tornadopaw op een kalme toon tegen Rosemarypaw. Langzaam rolde ze op haar rug en keek de jongere apprentice wat arrogant aan. Deze kat kon haar helemaal niets maken. Nu niet en later helemaal al niet. Het maakte haar dus ook echt helemaal niets uit wat Rosemarypaw van haar zou vinden.