I feel so lonely even when I'm not alone

Icepaw opende haar ogen. Het was nog niet echt licht, maar de eerste stralen van de zon waren te zien, het zou niet lang meer duren voor de lucht lichter zou worden. Ze stond op en schudde de resten van haar nest uit haar vacht. Ze had niet echt goed geslapen, maar ze wilde dat niemand het zou weten. Het was dan ook geen wonder dat ze zo vroeg wakker was, want ze was deze nacht al wel tig keer wakker geworden. Een kleine zucht ontsnapte uit haar mond en ze wilde niet dat iemand haar zorgen zou merken. Ze besloot dat ze misschien beter even het kamp uit kon gaan en wat gaan jagen ofzo, misschien zou dat haar afleiden van wat er in haar hoofd omging. Ze strekte haar lichaam even en begon toen richting de uitgang van het kamp te lopen, ze wist dat ze misschien in de problemen kon komen door alleen het kamp uit te gaan, maar dat zou ze later wel merken. Ze ging het kamp uit en zette het op een rennen. Haar spieren werden wat soepeler en daardoor kon ze nog sneller rennen. Het gaf haar even een fijn gevoel om alles eruit te kunnen rennen, zonder dat je ergens bij na hoefde te denken. Dat was het voordeel van een grote open vlakte, er waren niet veel dingen waar je overheen kon struikelen.
Na een tijdje gerend te hebben vertraagde ze haar pas. Ze merkte dat ze bij de kleine meertjes was aangekomen. Ze was hier nog niet echt eerder geweest, maar nu wist ze ook hoe het er in het echt uit zag, want ze had het alleen nog maar in verhalen gehoord. Ze liep naar de rand van een meer toe en keek naar het water. Het leek zo rustig, zonder dat er ook maar iets was om het te verstoren. Het leek zo anders dan haar te zijn, bij haar was het juist het tegenovergestelde, haar gedachtes waren een wirwar van dingen die door elkaar heen gingen en haar daardoor bezig hielden. Ze schudde haar hoofd even om het leeg te maken, ze was hier gekomen om rust te vinden, niet om opnieuw te beginnen. Ze keek in het water en zag haar eigen spiegelbeeld op het wateroppervlak. Ze boog haar hoofd naar het water toe en nam een paar slokken van het water. Het was heerlijk verkoelend en toen ze haar hoofd omhoog deed en in het water keek zag ze de rimpeling van waar zij het water had aangeraakt steeds verder uit elkaar gaan in cirkels. Het water was nog steeds rustig, alleen de timpeling had het even verstoord, maar niet voor lang. Ze staarde in het water en wilde haar blik er niet vandaan halen. Het leek alsof ze er eeuwig naar kon kijken en in het water zag ze hoe de lucht langzaam lichter werd en hoe de zon opkwam.

Speedpaw werd wakker van beweginginen in de Apprentices den, ze opende één oog tot een spleetje. Icepaw? Was ze nu al wakker? Icepaw verliet de Apprentices Den. Speedpaw rekte zich uit, en ze gaf zich zelf een snelle was buurt, waar zou ze heen gaan? Speedpaw sloop de Den uit en zeg Icepaw nog maar ent het kamp verlaten, wat zou er met haar zijn? Icepaw begon te rennen, en Speedpaw volgde zacht, dat kon ze nu wel, door eht besluipen van haar mentor. Dat was altijd wel grappig. Ze ging een soort van naast haar rennen alleen dan een eindje veder op, waar ze net nog de witte pels van eht witte poesje kon zien. Icepaw was snel, net zoals Speedpaw, naja niet voor niets "Speed"paw Ze verwachtte ook dat haar Krijgers naam Speedstorm zou worden, tenminste ze hat altijd al wat met Storm gehad. MEt lenige makkelijke passen hielt Speedaw Icepaw bij. Speedpaw rende in het iets wat dicht begroeidere gedeelte waar door ze moeilijk te zien was, maar haar pels viel ook neit bepaalt op in de schemeringen van de ochtend. Icepaw was naar de meertjes toe gerend, Speedpaw was er nog nooit geweest, wat was het hier mooi in de ochtend schemeringen, met dei dampen in der lcuht van een vochtige nacht, en dan het licht van de zon er op, dat was zo'n prachtig beeld. DE zon kwam steeds hoger, eht wert maar eens tijd om wat te zeggen van haar komst. 'Hi Icepaw.' Groete ze haar met een vriendelijk knikje. 'Wat doe je?' Vreog ze vervolgens aardig. Ze likte haar lippen even af en ging naast Icepaw zitten, ze was iets groter dan haar, maar dat kwam door de ras dat ze was, een Maine Coon, een grote kat soort. Ze keek naar de op komende zon, en naar de lucht die steeds lichter werd. 'Zin om wat leuks te doen, ik zie dat je dat wel gebreuken kan.' Zei ze teon vriendelijk.

Icepaw had haar blik nog steeds op het water gericht het gaf haar een soort rustgevend gevoel waardoor ze de dingen om haar heen vergat en het leek alsof ze alleen was en het enige andere dat er was het water was. Ze draaide haar hoofd abrupt om toen ze een stem achter haar hoorde, haar hart ging als een razende te keer, ze had niet verwacht dat er iemand naar haar toe zou komen en tegen haar zou beginnen te praten. Ze haalde even een keer diep adem om wat kalmer te worden. Ze hoopte dat de kat het niet had gemerkt. Ze liet haar blik over de kat heen gaan en besefte nu pas dat het Speedpaw was die tegen haar had gepraat. "Hoi Speedpaw." Zei ze terwijl ze de schrik in haar stem probeerde te verbergen. Ze was te diep in gedachten geweest om Speedpaw op te merken en dat was eigenlijk best wel slecht, wat nou als het een vijand was geweest? Dan had ze nu al dood kunnen wezen. Een rilling ging over haar rug heen terwijl ze eraan dacht. Ze schudde de gedachte aan de kant, want ze wilde er liever niet aan denken. Ze gaf haar vacht een paar snelle likken voor ze haar blik vestigde op Speedpaw die nu naast haar was komen zitten. "Wat doe je?" Had Speedpaw aan haar gevraagd. Ze wist niet echt wat ze aan het doen was, want ze zat hier eigenlijk alleen maar. "Niet veel, eigenlijk heb ik hier alleen maar een hele tijd gezeten." Antwoordde ze. Ze wist niet goed waar Speedpaw naar aan het zoeken was, misschien had ze wel door dat ze slecht had geslapen, maar ze wilde liever dat geen één kat het zou weten. "Zin om wat leuks te doen, ik zie dat je dat wel gebruiken kan." Zei Speedpaw. Icepaw liet haar blik even naar het water gaan en daarna weer naar Speedpaw. "Oke, weet jij iets om te doen?" Vroeg ze. Ze richtte haar blik weer op het water en wachtte op het antwoord van Speedpaw. Misschien wist Speedpaw wel iets om haar af te leiden van haar gedachten.

[Damn, late reactie, sorry *buigt*]

Ze merkte op dat de poes, Icepaw, een beetje geschrokken reageerde, vast beetje on verwacht, ag sorry dan. Iepaw groette terug, met een hoi Speedpaw, en Speedpaw glimlachte. Speedpaw had gevraagd wat ze deed en ze kreeg als antwoord: "Niet veel, eigenlijk heb ik hier alleen maar een hele tijd gezeten." Speedpaw glimlachte, 'Oke, daar is het wel een geschikte dag voor om even te rusten weg an de drukte in de clan, maar het is ook een perfecte jaag dag!' Miauwde ze vrolijk terug. Speedpaw deed zo vrolijk om Icepaw ook op rolijkere gedachtes te brengen. Het was een te mooie dag om zo depressief te doen! "Oke, weet jij iets om te doen?" vroeg Icepaw toen. Speedpaw glimlachte. 'Jagen? Rond rennen? Stoeien? verstoppertje!' Hoe bedoel je, speedpaw was nog niet lang leerling en had nog steeds kitten gedrag. Leuk toch, spelen, daar was je nog jong voor! Speedpaw keek om hoog naar de mooie lucht. Ze had wel zin om wat leuks te gaan doen, ze had eigenlijk wel zin om alles wat ze zei op één dag te doen, of twee dingen in één, stoeien en jagen te gelijken tijd, of er een jacht wedstrijd van te maken, wie het snelst het meeste had, bij voor beeld wie het meeste had gevangen tot aan zon hoog, dan hadden ze nog best lang. Of verstoppertje, en stoeien te gelijk! Speedpaw wist genoeg op te noemen, Speedpaw was echt een vrolijk poesje, maar ze was ook begrip vol, maar vooral goed in op vrolijken, tenminste dat was wat haar mentor, Bluewave had vertelt, hij zei dat iedereen die bij haar in de buurt was vaak gouw weer in een vrolijk humeur was! En Speedpaw was heel blij toen ze dat kreeg te horen!

(Maakt niet uit)

Icepaw wachtte rustig op een antwoord, haar blik nog steeds op het water gericht, misschien wist ze ergens in haar wel wat dingen te doen, maar ze kwamen gewoon niet bij haar op op dit moment en dat frustreerde haar een beetje, ook al probeerde ze er niks van te laten merken. Ze hoopte dat er iets leuks zou komen om haar van haar nare gedachten weg te halen. Ze richtte har blik weer op Speedpaw toen die begon te spreken. Ze had het erover dat ze konden gaan jagen of stoeien. Misschien was dat nog helemaal niet zo'n slecht idee. Een oefengevecht kon nooit veel kwaad als je je klauwen maar in hield en ze was ook echt niet van plan om ze uit te klappen in een gevecht met één van haar clangenoten. "Oke dan, laten we een oefengevecht doen." Stelde Icepaw voor. Ze stond op en strekte haar lichaam even uit en ging in een uitdagende positie staan. Ze hoopte dat Speedpaw het ook zou willen en dan zouden ze ook nog kunnen oefenen en dingen aan elkaar kunnen leren als de ander het nog niet zou kennen. Ze wachtte op een reactie en maakte zich klaar voor het geval Speedpaw zou aanvallen zonder iets gezegd te hebben, want straks zou ze alleen maar met haar aandacht daarop gericht zijn en dan zou ze niet meer aan het letten zijn op een mogelijke aanval van Speedpaw. Ze hoopte dat alles goed zou gaan, maar daar kon ze nooit zeker van zijn en misschien zou Speedpaw ook wel winnen, maar dat zou haar dan niks uitmaken. Een keer verliezen kon altijd, als het maar niet tegen een vijandige warrior was, want dan had je een probleem, want die kon je zelfs doden als diegene echt zou willen en daar wilde ze liever niet aan denken, omdat het haar daan alleen maar bang zou maken voor een echt gevecht en dat wilde ze nou ook weer niet.

"Oke dan, laten we een oefengevecht doen." Stelde Icepaw voor. Speedpaw keek uitdagend toen Icepaw in een uitdagende positie ging staan. Speedpaw kon goed vechten had Bluewave haar vertelt! 'Hier komti!' Zei zeterwijl ze Icepaw aan viel, maar met op zet sprong ze over haar heeng waarbij ze bijna in het water viel marmethaarachterpotenzich weer snel kon om draaien om met haar achter poten af te zetten van een steen en zo tegen haar op springen, en dat lukte haar ook. Ze grijnsde. Dit vond ze leuk stoeien, en hoe makkelijk ze ook kon in komen! Ze liet speelse gouwtjes horen. Ze jaagde meestal, maar nu deed ze dit, en dat was super leuk!

[Moet eten]

Icepaw wachtte op een beweging van Speedpaw, ze wist niet precies wat ze moest verwachten, maar in een echt gevecht wist je dat ook niet, dus zo erg vond ze dat nou ook weer niet. Ze wachtte op een reactie tot Speedpaw sprong, maar ze probeerde niet op haar te springen, maar Speedpaw sprong over haar heen. Ze draaide zich snel om en zag Speedpaw bijan vallen, maar die herstelde haar balans en stond weer stevig op de grond. Ze zag Speedpaw zich afzetten tegen een rost en probeerde het te ontwijken, maar Speedpaw kwam sneller dan ze had verwacht en ze voelde Speedpaw in haar zij komen. Ze viel op de grond en draaide op haar buik. Ze stond op en schudde haar vacht even uit. Daarna richtte ze zich weer op Speedpaw, deze keer was het haar beurt. Ze liet haar ogen langs een zwakke plek gaan, tenminste ze zou het op die manier kunnen proberen. Ze rende naar de linkerkant van Speedpaw, maar vlak voor Speedpaw schoot ze ineens naar rechts en haalde met haar poten uit naar de poten van Speedpaw in de hoop dat ze Speedpaw uit balans zou brengen en haar zo tegen de grond zou kunnen drukken.

[Oow ja, ik was vergeten dat Speedpaw het pleeg zusje is van jou xD Want Toen speedpaw nog Speedkit was was ze geadopteert door Mintwishker]

Icepaw viel op de gornd en draaide op haar buik, Speedpaw lachte vals en tegerlijke tijd speels, en ze klemde haar stief zusje vast. Icepaw kwam los en schudde haar vacht uit de war. Ondanks dat Speedpaw een Maine coon was, en dus een lange dikke vacht had, haalde ze eht nog niet uit de war. Icepaw rende op haar af en Speedpaw zette zich schrap, ze zou van links aan vallen merkte ze op, dus ze deed als of ze zich op rechts consetreerde terwijl ze zich wel op links had gevestigd! net teon ze dacht dat ze zou an vallen bleek de aanval van rechts te komen, Icepaw halde haar onder uit emt een klap emt haar ptoen tegen die van Speedpaw, en Speedpaw knalde met een smak op haar zij.