She handed me a pair of pliers
and she told me to pull out her teeth,
because as long as she had them she'd
use them to do bad things.
De poes wist niet meer wie ze was, Sillhouettepaw was weggegaan... Juist nu ze zeker wist dat ze gevoelens voor hem had. En de enige poes die ze vertrouwde in de Windclan, was ook weggegaan. Waarheen? Dat mocht starclan weten.
Ze voelde zich leeg en verloren en daardoor werd ze alleen nog maar erger jegens anderen... Ze wilde hun het zelfde laten voelen als dat zij voelde. Het enige wat nog wat leven in haar bracht was het afkatten van anderen of haar tanden laten zinken in andermans vlees. Het ging alleen maar slechter met haar en hoewel ze het niet liet zien, was ze bang. Bang dat ze iemand zo erg zou verwonden dat hij zou sterven, want dat was nooit haar bedoeling geweest.
Toen een geur tot haar door drong zonk ze bijna ineen. Goldenpaw.. Hij weer. Ze haatte hem om het feit dat hij zoveel impact op haar had. Hij leek alle gevoelige punten van haar te raken en ergens kon ze hem ook niet echt pijn doen, leek het wel.
she'd sunk her teeth into the flesh of many others,
infecting them with whatever was already inside her.
She'd broken all their hymens,
cut them open and played inside them.
She'd hollowed out their bodies so
they'd feel just empty as her.
< ik word echt te veel geïnspireerd door liedjes xD sontekst is van het liedje Dog teeth, van Nicole Dollanganger>
Onderwerp: Dog teeth (Goldenpaw) 
do 6 maa 2014 - 16:07
