WazBeer 55
| |
| Onderwerp: Mentor? Don't need one. zo 9 feb 2014 - 16:52 | |
| Tigerpaw was vanochtend vroeg het kamp al uitgeglipt om wat te gaan jagen. Nu ze de prooistapel had aangevuld met twee magere muisjes, vond ze dat ze wel wat tijd voor haarzelf verdiend had. In leafbare, wanneer zo'n dikke laag sneeuw lag, was het toch onmogelijk om veel meer te vangen dan dat. Daarbij was ze nog altijd een apprentice, geen warrior, dus meer werd er ook niet van haar verwacht. Als ze toch eens wisten waartoe ze in staat was, dan zou ze allang haar naam compleet hebben. De jonge poes hield stil bij de Sandy Hollow. Een perfecte tijd en plaats om enkele technieken te oefenen die Sabrefang haar had bijgebracht. Met een sierlijke sprong kwam ze van de grond en klauwde vervolgens haar nagels vast in de bast van een boom. Zo stil mogelijk werkte ze zich naar boven en hield daar stil op een van de takken. Haar groene ogen zochten naar een punt dat ze als doel kon gebruiken. Een kleine steen lag nog net niet verborgen door de sneeuw. Tigerpaw legde haar oren in haar nek en zette af. Met een snelle duik gooide ze zichzelf op de steen, zonder hierbij haar lichaam te bezeren door de val. Dit was iets dat oorspronkelijk uit SkyClan kwam, maar Sabrefang wist dingen van alle Clans. Trots hief ze haar staart op.
|
|
eva 948 Afwezig
| |
| Onderwerp: Re: Mentor? Don't need one. zo 9 feb 2014 - 18:08 | |
| Lightpaw rilde toen ze door de sneeuw stapte. De bruine poes schudde de sneeuw van haar pels. Niet dat het echt hielp, het bleef maar komen. Ze gooide haar hoofd achterover en keek naar de vlokjes die uit de wolken kwamen vallen. Zouden wolken eigenlijk hele grote sneeuwhopen zijn? Kon je er dan op lopen? Maar waarom viel de wolk dan niet in één keer naar beneden? Vroeg ze zich af. Met haar hoofd vol gedachten over sneeuw en zijn afkomst stapte ze door. Even later kwam ze aan bij de Sandy Hollow. Het kleine poesje liet haar ogen over het gebied lopen. Pootafdrukken van de vele apprentice en hun mentors stonden in de sneeuw gedrukt. Er was niemand te zien, jammer, Lightpaw hield wel van toeschouwers. Ze trippelde naar een boom om haar klauwen te scherpen. 'Aaah!' ze slaakte een gil. Haar nekharen schoten overeind toen ze iemand naar beneden zag duiken. Ze haalde hijgend adem. Hoe kon het dat ze haar niet gezien had? Als oud Skyclan kat had ze moeten weten dat je je in bomen kon verbergen. Beschaamd over haar fout en gil murmelde ze hallo. Lightpaw had al geroken dat het een Thunderclan kat was. |
|