[Spiderkit] Hiiiiiiii ~

Vrolijk waggelde Squirrel door de nursery, het lopen ging haar steeds beter af en ze viel nog amper. Vrolijk versnelde ze haar pas wat tot ze rondjes aan het hollen was. "Wiehiieeeew" riep ze vrolijk, waarna ze echter over haar benen struikelde en een heel stuk verder door de nursery rolde. Ze kwam tot stilstand tegen een andere kitten. Direct sprong ze op, "Hiiiiii!" riep ze vrolijk. Het kwam niet eens in haar op zich te verontschuldigen. Wat was dat überhaupt? "Wie ben jij? Wie zijn je ouders? Ben jij een kitten? Je bent grote dan ik ben. Wat heb jij daarvoor gedaan? Dat is niet eerlijk. Ik wil ook groot zijn. Waarom ben ik klein en jij groot? Heb jij siblings? Of ben je de enige kitten van je nest? Ben je lief? Hoe weet je eigenlijk of je lief bent? Weet je wel zeker dat je lief bent? Wat nou als anderen je niet lief vinden? Vind jij hen dan stom? Misschien zijn ze dan ook wel stom. Waarschijnlijk zijn ze dan stom. Weet je wie ik ben? Ken je mijn ouders? Of mijn siblings?" vroeg ze haast in een adem. Enkel een paar keer moest ze even diep adem halen om haar volgende reeks vragen af te vuren. Maar hij moest niet denken dat hij rust kreeg. Ze deed haar mond immers al weer open voor de volgende vragenaanval.

[Spiderkit]

Hij schrok op toen een plotse stem zijn oren bereikte en ietwat verbaasd keek hij op toen een zilverkleurige poes hem aansprak. "Hiiiiii!" Klonk haar stem vrolijk terwijl ze omhoog sprong. "Hallo.." Probeerde hij uit te spreken terwijl een gaap zijn keel verliet. Terwijl hij nog een paar keer knipperde met zijn ogen om een volledig scherp beeld van de kattin te krijgen maakte zijn hart een sprongetje. Wie was ze? Haar zilveren vacht werd beschenen door een waterig zonnestraaltje en deed hem even denken aan de katten van starclan uit de verhalen van de elders. Hun overleden clangenoten werden altijd beschreven als stralende katten van starclan, wiens vachten één voor één prachtig oplichtte. De kater schudde zijn kopje en probeerde zich te focussen op de vragenstroom die op hem werd afgevuurd. "Wie ben jij? Wie zijn je ouders? Ben jij een kitten? Je bent grote dan ik ben. Wat heb jij daarvoor gedaan? Dat is niet eerlijk. Ik wil ook groot zijn. Waarom ben ik klein en jij groot? Heb jij siblings? Of ben je de enige kitten van je nest? Ben je lief? Hoe weet je eigenlijk of je lief bent? Weet je wel zeker dat je lief bent? Wat nou als anderen je niet lief vinden? Vind jij hen dan stom? Misschien zijn ze dan ook wel stom. Waarschijnlijk zijn ze dan stom. Weet je wie ik ben? Ken je mijn ouders? Of mijn siblings?" Spiderkit trok zijn wenkbrauwen op en hees zich overeind, de mos nog aan zijn vachtje plakkend. "Ho! Wacht! Wil je ze nog eens herhalen? Trager?" Zijn stem klonk nog moe, maar vooral verward. Wie was deze kitten?

De kitten voor haar ging recht zitten, terwijl zij een keer diep adem haalde om haar volgende vragen op hem af te sturen. Echter was het katertje haar voor, "Ho! Wacht! Wil je ze nog eens herhalen? Trager?" klonk zijn stem moe en verward. Direct klapte ze haar mondje weer dicht. "Eehm..." begon ze, "Wacht he, dus... Wie. Ben. Jij? Eehm... Wie. Zijn. Jouw. Ouders? Wacht, wat heb ik nog gevraagd... Oh ja, Ben. Jij. Ook. Een. Kitten?" Hoe moest zij nu weer weten wat ze allemaal gevraagd had? "Welke vragen had ik nog gevraagd? Ik weet dat ik nog dingen had gevraagd? Maar ik kan er niet zo meer op komen... Oh ja, ben jij lief? Weet je zeker dat je lief bent? Hoe weet je zo zeker dat je lief bent?" begon ze weer op haar eerdere tempo, "Wat vind je dan van katten die je niet lief vinden? Zijn die stom? Ben ik stom? Ben ik irritant? Weet je eigenlijk wel wie ik ben? Ken je mijn familie? Ken je Dustkit of Ruinkit? Dat zijn mijn broertjes. Heb jij siblings? Zijn die lief?"

Zijn zwart wit vachtje zat nog helemaal in de war, Spiderkit was zich hier onbewust van. Alhoewel hij zich zo goed en best mogelijk opstelde voor de poes, de warrige haren die alle kanten uit piekten gaven waarschijnlijk geen goede eerste indruk. "Eehm..." Begon de poes. Spiderkit zette zich schrap en bereidde zich al adem inhoudende voor op de vragen die de poes op hem af zou vuren.  "Wacht he, dus... Wie. Ben. Jij? Eehm... Wie. Zijn. Jouw. Ouders? Wacht, wat heb ik nog gevraagd... Oh ja, Ben. Jij. Ook. Een. Kitten?" Hij greens even toen de poes ieder woord apart uitsprak, alsof hij een of ander lompe kat was. "Ik ben Spiderkit, Strawberry en Twirlfang zijn mijn ouders en ja, ik ben ook nog een kitten." Glimlachte hij. Zijn stem klonk onschuldig, maar wanneer hij ouder zou worden zou daar verandering in komen en zou zijn stem steeds zwaarder worden. "Welke vragen had ik nog gevraagd? Ik weet dat ik nog dingen had gevraagd? Maar ik kan er niet zo meer op komen... Oh ja, ben jij lief? Weet je zeker dat je lief bent? Hoe weet je zo zeker dat je lief bent?" Zijn kopje ging algauw iets schever staan en met lichte vraag oogjes keek het katertje de kitten aan die tegenover hem zat. "Of ik lief ben? Dat weet ik niet..." Mompelde hij zachtjes. Hoezo? Vond ze hem dan niet lief? Zijn gezicht vertrok wat bij due gedachte. Maar wat had hij dan al verkeerd gedaan of gezegd? Ze kenden elkaar nog maar twee minuten! Maar nog voordat hij in een depressieve houding kon gaan begon de zilveren poes opnieuw. "Wat vind je dan van katten die je niet lief vinden? Zijn die stom? Ben ik stom? Ben ik irritant? Weet je eigenlijk wel wie ik ben? Ken je mijn familie? Ken je Dustkit of Ruinkit? Dat zijn mijn broertjes. Heb jij siblings? Zijn die lief?" Weer die vraag over dat lief zijn.. Spiderkit haalde zijn schouders op en keek eventjes naar de grond. "Ik vind je niet stom en je bent niet irritant... En nee, ik ken je niet.. Nou, ik kén je wel maar niet je naam.. En ik heb al wel dingen gehoord over je broers, maar heb er nog nooit echt mee gesproken. En ja ik heb siblings, maar daar praat ik niet zo vaak mee." Uitgeput haalde de kitten adem, niet wetende dat het zoveel moeite zou kosten om in één keer op zoveel vragen antwoord te geven.

Spiderkit dus, kitten van Twirlfang en Strawberry. Wie in starclansnaam waren dat nu weer? "Ik vind je niet stom en je bent niet irritant... En nee, ik ken je niet.. Nou, ik kén je wel maar niet je naam.. En ik heb al wel dingen gehoord over je broers, maar heb er nog nooit echt mee gesproken. En ja ik heb siblings, maar daar praat ik niet zo vaak mee." Antwoordde het katertje. Toen verscheen er een glimlach op haar gezicht. "Ik ben Squirrelkit" piepte ze vrolijk, "En waarom praat jij niet zo vaak met je siblings? Dat lijkt me stom. Heb je veel vrienden dan? Weet je, Dust en Ruinkit zijn mijn vrienden en ook anderen... Denk ik. Jij mag mijn vriend wel zijn! Als je dat wil natuurlijk. Wil je mijn vriend zijn? Dan hebben we allebei een vriend er bij! Hoe oud ben jij eigenlijk? Ik ben nog maar een moon, maar over vijf moons ben ik al een apprentice! Cool he! Hoe lang duurt het bij jou nog? Ben je al eens buiten het kamp geweest? Zou je buiten het kamp willen komen? Ik wel. Lijkt me geweldig! Hoe denk je dat het territorium er uit ziet? En wat zou er in het terriorium zitten dat we niet naar buiten mogen? Weet jij dat?"