How to train your Apprentice, lesson one [Poisonpaw]

Poisonpaw, Poisonpaw, Poisonpaw, probeerde de grote kater de naam van zijn nieuwe Apprentice te onthouden. Hij had er best wel wat moeite mee, maar anders had hij dat nooit... Twilightmoon draafde de Warriors Den uit met een grote geeuw, en stak de open plek over in de richting van de Apprentice den. Eerst keek hij even goed rond, om te zien of het poesje nog niet stond te wachten. Nee, nergens op te merken. De kater besloot om meteen in gaan te vragen bij de Apprentices of ze daar nog was.
"Poisonpaw? We gaan beginnen aan de training. Ik wacht hier op je." Hij hoopte dat de jonge leerling hem gehoord had, aangezien zijn stem niet erg luid in de oren klonk; Hij wilde geen andere Apprentices storen in hun slaap... Hij ging buiten aan de Den zitten, maar zat klaar om te beginnen met rennen als Poison de Den uit zou komen. Twilightmoon was klaar om zijn eigen Apprentice te gaan trainen!

+ Poisonpaw

De grote kater hoorde een zachte grom en wat geritsel vanuit de Apprentice den komen, en zette zich schrap. De kleine poes keek hem aan met haar gifgroene en doordringende ogen. Ze keek er sluw en onderzoekend, wanneer ze kalmpjes miauwde: 'Ben er.' Twilightmoon knikte en zei: "Eerst testen we of je me kan volgen!" Hij zette zijn lange en gespierde poten aan het werk en vertrok aan een best hoge snelheid richting de in- en uitgang van het camp. Hij baande zich een weg door de struiken en schoot omhoog, een boom in. Hij was erg benieuwd of Poisonpaw hem zou gaan vinden, en hoe goed haar reukorgaan al was afgestemd. Met een grijns keek hij neer op de grond onder hem, terwijl hij rustig op een tak hing.

Twilightmoon observeerde hoe de jonge Apprentice te werk ging. Eerst probeerde ze het door te ruiken, maar dit leek niet erg goed te werken. Met haar vastberadenheid schakelde ze over op zien en horen, en hiermee had ze meer succes. Poisonpaw merkte de kater op, en schoot de boom in. Met blinkende ogen van verrukking keek ze hem aan wanneer ze naast de kater stond. Twilight knikte voldaan met een glimlachje op zijn gezicht. "Goed zo! Je vastberadenheid en doorzettingsvermogen zouden je later nog wel eens een zeer goede warrior kunnen maken! Hou deze houding vast, dan kom je er zeker en vast! Puik werk, Poisonpaw!", complimenteerde hij zijn Apprentice. Niet alles zat juist; Haar reukvermogen moest nog goed getraind worden, maar met dit vooruitzicht zouden ze er wel komen! De grote kater sprong uit de boom, en wachtte op Poison. Nu zouden ze gaan verkennen, en zou de Apprentice alle geuren moeten opnemen. Aangezien dit blijkbaar nog niet ontwikkeld was zoals het zou moeten, bij Poisonpaw, besloot hij het voor de rest van de dag wat rustiger te doen. "Ik laat je eerst kennismaken met de, momenteel, meest vijandige geur; ShadowClan. We gaan eerst langs The Small Lake, en langs daar naar de grens met ShadowClan. Het zal niet lang duren voordat je hun geur zal ruiken!" Een vijandige blik verscheen stilaan in zijn groenkleurige ogen, maar hij probeerde deze wat weg te houden. Twilightmoon was hier nu met zijn Apprentice om deze wat bij te leren over het warrior-zijn, niet om zijn woede tegenover een andere Clan uit te werken...

De grijze tabby poes kreeg al snel een grijns op haar snoet, wat Twilightmoon wel een goed gevoel gaf vanbinnen. Poisonpaw sprong de grote kater achterna, de boom uit. Dit verliep echter wat minder soepel, en wat onhandig kwam ze neer op de grond. In snel tempo krabbelde het poesje alweer overeind, doende alsof er niks gebeurd of aan de hand was. Als manier van antwoorden op zijn vorige woorden, knikte ze en miauwde: 'Prima.' Ze was opeens erg braaf en volgde gehoorzaam haar mentor, wat Twilight wel érg verdacht begon te vinden.
Er had de hele weg een stilte overheerst tussen de twee WindClan katten, aangezien de gespierde kater nadacht over een betere aanpak voor het poesje. Ze kwamen samen aan bij de Small Lake, en de bruine tabby mentor zag een kans om het poesje, ook wel zijn Apprentice, wat uit te lokken. "Het is warm weer, de zon schijnt, en het is hier een vrij vredige plek waar niet snel gevaar opduikt, dus wat zou je ervan vinden als we hier je vaardigheden in het vechten eens gaan testen?" Ja hoor, hij was van plan te gaan vechten met Poisonpaw. Hij keek grinnikend recht in de gif- en fel groene ogen van zijn jonge leerling om haar reactie op te wachten. Twilightmoon moest wist wel dat hij moest opletten met wat hij zei, want dat dit geen poesje was om zonder handschoenen aan te pakken! Hij moest voorbereid zijn voor als ze niet zou willen luisteren, en voor als het eventueel uit de hand zou lopen. Twilight zette zich alvast schrap voor het opvangen van een aanval, want zijn leerling zou natuurlijk de eerste stap moeten zetten!

Poisonpaw had de kater wel erg verward aangekeken toen hij stopte en niet doorliep naar de grens met ShadowClan. Ze zag er wat geërgerd uit, en dat begon de kater steeds minder te bevallen. 'Maar we zouden toch naar de grens gaan?', jammerde Poison. "En wie is hier de mentor?", vroeg Twilightmoon met een strenge blik op zijn Apprentice gericht. 'maar vechten is ook goed', vervolgde ze haar zin nog, op haar lip bijtend. Instemmend gaf de grote kater een knikje, en ging wat verder weg bij de waterrand. Het zou nog wel eens gevaarlijk kunnen worden als ze te dicht bij de oever kwamen. "We moeten wel een paar dingen afspreken", miauwde Twilight om Poisonpaw voor te kunnen zijn. "Vanaf het moment dat je dichter bij het water komt dan 2 vossenlengtes, moet je onmiddellijk stoppen!" Hij keek het poesje streng aan, diep in haar ogen. Hij wilde de poes geen te vriendelijke indruk geven over hem, want hij was niet helemaal gerust in haar buurt. "Ten tweede, moet je meteen stil blijven staan als de ander 'appelhoofd' roept! En de laatste afspraak die we nog moeten maken, is dat als je een vijandelijke geur herkent, je de ander meteen moet duidelijk maken wat er aan de hand is, zodat we de nodige maatregelen kunnen treffen." Twilightmoon schuifelde nog een beetje weg van het meer, al wat dichter naar de boskant toe. Hij zette zich schrap voor het vechten, en wachtte geduldig af op iets dat als startsein zou kunnen dienen, van Poison.

OOC; OMG, wat spijt het me dat ik zo laat ben met reageren! D'= Sorry, sorry, sorry!

Ongeïnteresseerd gaapte de poes wat terwijl Twilightmoon de regels begon te bespreken. Wanneer hij klaar was met uitleggen, liep Poisonpaw met een luide strijdkreet op haar af en sprong in zijn richting. Vluchtig probeerde hij haar te ontwijken en rolde hij over. Hij probeerde zo ver mogelijk bij het meer vandaan te blijven, dat leek hem net iets veiliger met Poison in zijn buurt... Aanvallen besloot hij even te laten, hij wilde eerst kijken welke aanvalstechnieken zijn Apprentice al in huis had. De kater hield het tijdelijk bij ontwijken van het poesje, om zichzelf wat moeite te kunnen besparen. Terwijl hij de aanvallen van Poisonpaw ontweek, dacht Twilight na over wat hij haar allemaal zou kunnen aanleren, deze eerste training. Jagen, dat was belangrijk, maar misschien zouden ze het beter wat rustig aandoen en het gewoon bij wat verkennen houden... Ach, hij keek wel wat er nog van zou komen, en ook de tijd besloot natuurlijk mee over wat ze zouden gaan doen.